Η πάλη των εργαζομένων "φρένο"

στην ανατροπή των δικαιωμάτων τους

Μόνο φρένο στη διαδικασία ανατροπής των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων είναι η αποφασιστική πάλη τους για μια άλλη πολιτική που θα βασίζεται στο στόχο της πλήρους και σταθερής απασχόλησης. Αυτό υπογράμμισε ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, Γ. Θεωνάς, στη συζήτηση στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, σχετικά με το προωθούμενο Ευρωπαϊκό Σύμφωνο Απασχόλησης.

Ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ υπογράμμισε ότι "οι πανηγυρισμοί για το ειδικό κεφάλαιο για την απασχόληση, που προστέθηκε στη Συνθήκη του Αμστερνταμ και για τη δρομολόγηση της λεγόμενης διαδικασίας του Λουξεμβούργου, που τάχα θα οδηγούσαν σε μείωση της ανεργίας, έμειναν πανηγυρισμοί και ήδη ομολογείται ουσιαστικά η αποτυχία των μέσων αυτών μέσα από την προωθούμενη υιοθέτηση ενός Ευρωπαϊκού Συμφώνου για την Απασχόληση. Φυσικά, η ΕΕ και τα κράτη - μέλη δεν έβγαλαν οποιοδήποτε χρήσιμο συμπέρασμα από τη μέχρι σήμερα ασκούμενη πολιτική τους, τόσο σε μακροοικονομικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο. Η εκτίμηση της κοινωνικοοικονομικής κατάστασης επιβεβαιώνει ότι όχι μόνο η συνολική απασχόληση δεν αυξήθηκε, όχι μόνο δε μειώθηκε η ανεργία, αλλά επίσημα πλέον το μοίρασμα της ανεργίας έχει γίνει ο κεντρικός στόχος των ασκούμενων πολιτικών. Δεν είναι τυχαίο ότι οι χώρες που παίρνουν "συγχαρητήρια" στο θέμα αυτό από την ΕΕ είναι οι χώρες εκείνες που πρώτες προχώρησαν σε γενικευμένες μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας προς αυτή την κατεύθυνση, διευρύνοντας ιδιαίτερα τη μερική και τις άλλες μορφές ελαστικής απασχόλησης".

Κατά συνέπεια, συνέχισε ο Γ. Θεωνάς, "δεν μπορούμε παρά να ανησυχούμε ιδιαίτερα, όταν ακούμε ότι προωθούνται νέες πρωτοβουλίες, στα πλαίσια πάντα της ίδιας πολιτικής. Τα σχέδια που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, αναφορικά με το περιεχόμενο του Ευρωπαϊκού Συμφώνου Απασχόλησης, δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία ότι συνεχίζεται η ίδια πολιτική, με μεγαλύτερες όμως απαιτήσεις. Ο στόχος της πλήρους απασχόλησης έχει εγκαταλειφθεί. Μέσα από τη μεγαλύτερη σύνδεση της διαδικασίας για τους γενικούς οικονομικούς προσανατολισμούς και της διαδικασίας των κατευθυντήριων γραμμών για την απασχόληση, προωθείται η παραπέρα υποταγή των μέτρων μισθολογικής και γενικότερα κοινωνικής πολιτικής στους ασφυκτικούς περιορισμούς των κριτηρίων σύγκλισης και του Συμφώνου Σταθερότητας. Μέσα από τη θεσμοθέτηση και την προσπάθεια παραπέρα ενδυνάμωσης της "πολυμερούς εποπτείας" στην κοινωνική πολιτική, επιχειρείται να αρθεί οποιαδήποτε δυνατότητα των εθνικών κυβερνήσεων να πάρουν κάποια μέτρα διαφορετικά από αυτά που επιτάσσουν οι Βρυξέλλες. Με λίγα λόγια στην πράξη οδηγούμαστε σε υπέρβαση και αυτών των Συνθηκών, καθώς ουσιαστικά και η μισθολογική και η όλη κοινωνική πολιτική υποτάσσεται στον έλεγχο και την απειλή κυρώσεων από τις Βρυξέλλες".

Αναφερόμενος στο "ρόλο" που εναποθέτουν στο συνδικαλιστικό κίνημα, ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ τόνισε ότι "δεν μπορούμε παρά να υπογραμμίσουμε την αντίθεσή μας στα σχέδια που προωθούνται. Αρνούμαστε να θεωρήσουμε ως "κοινωνικό διάλογο", με την ουσιαστική έννοια του όρου, την προσπάθεια καθυπόταξης του συνδικαλιστικού κινήματος, μέσα από τον περιορισμό της δράσης του εντός των προαποφασισμένων δημοσιονομικών και γενικότερα μακροοικονομικών επιλογών που απορρέουν από το Σύμφωνο Σταθερότητας. Μια τέτοια εξέλιξη θα αλλοίωνε το χαρακτήρα των συλλογικών διαπραγματεύσεων, θα παραγνώριζε το ρόλο του συσχετισμού των δυνάμεων κατά τον καθορισμό του περιεχόμενου των συλλογικών συμβάσεων, θα μετέτρεπε τελικά τα συνδικάτα σε απλούς διαχειριστές - εκτελεστές των κυβερνητικών αποφάσεων".

Αναφερόμενος στην έκθεση της Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων, ο Γ. Θεωνάς είπε ότι "υιοθετεί τις κατευθύνσεις για ελαστικοποίηση της αγοράς εργασίας και παραπέρα προώθηση των μεταρρυθμίσεων που εξαγγέλλονται, ζητώντας την κατάργηση των "άκαμπτων ρυθμίσεων της αγοράς εργασίας, τον περιορισμό των εισφορών και τη μείωση του έμμεσου κόστους της εργασίας", στηρίζει τα εύκαμπτα ωράρια εργασίας. Για τους λόγους αυτούς θα την καταψηφίσουμε".

Καταλήγοντας ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ τόνισε ότι "θέλουμε να εκφράσουμε την ανησυχία μας γιατί όσο περνούν μέτρα περιορισμού του εισοδήματος και των δικαιωμάτων των εργαζομένων, τόσο αυξάνονται οι πιέσεις για περαιτέρω μεταρρυθμίσεις. Εχουν φτάσει στο σημείο να αμφισβητούν ακόμα και το σκληρό πυρήνα του Εργατικού Δικαίου. Οι εργαζόμενοι αντιλαμβάνονται από την πείρα τους ότι δεν έχουν τίποτα να ωφεληθούν από τέτοιες μεθοδεύσεις. Βλέπουν ότι το σχεδιαζόμενο Ευρωπαϊκό Σύμφωνο Απασχόλησης, καθώς και η κεντρική πολιτική της ΕΕ, όπως σηματοδοτείται από τις εκθέσεις της Επιτροπής για τη λεγόμενη οικονομική μεταρρύθμιση και από τη σχετική αυξανόμενη φιλολογία των εκπροσώπων των κυβερνήσεων, έχουν στόχο την παραπέρα προώθηση της ευελιξίας στο χώρο εργασίας, τη συνέχιση της διαδικασίας ανατροπής του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος, την αύξηση των φορολογικών βαρών των εργαζομένων, ταυτόχρονα με τη μείωση των εισφορών επί της εργασίας σε όφελος της εργοδοσίας. Οι εργαζόμενοι ξέρουν σήμερα ότι μια οικονομική και νομισματική πολιτική, που στόχο έχει την ευημερία των αριθμών και την πάση θυσία μείωση των δημοσιονομικών δαπανών, χρειάζεται ως στήριγμα εργαζόμενους "απασχολήσιμους, προσαρμόσιμους και ευέλικτους". Ξέρουν ότι η διαδικασία ανατροπής των δικαιωμάτων τους δεν έχει όρια. Μόνο φρένο σ' αυτή τη διαδικασία μπορεί να είναι η αποφασιστική πάλη τους για μια άλλη πολιτική που θα βασίζεται στο στόχο της πλήρους και σταθερής απασχόλησης, που θα διευρύνει αντί να συρρικνώνει τα δικαιώματά τους, μια πολιτική που θα έχει κεντρικό άξονα τον άνθρωπο και τις ανάγκες του, μια πολιτική που θα προωθεί την ανάπτυξη και τις παραγωγικές επενδύσεις σε όφελος του κόσμου της εργασίας και της παραγωγής".