Για να περιορίσει τη λαϊκή αποδοκιμασία της κυβερνητικής πολιτικής ο πρωθυπουργός, σε πρόσφατη δήλωσή του, τόνισε ότι στις εκλογές κρίνεται η σταθερότητα της χώρας και η ένταξη στην ΟΝΕ. Με λίγα λόγια, κάθε ψήφος που δίνεται στα κόμματα της αντιπολίτευσης λειτουργεί αποσταθεροποιητικά, υπονομεύει τον "εθνικό στόχο" της Οικονομικής και Νομισματικής Ενωσης.

Για να ενισχύσει τα επιχειρήματά του, ο κ. Σημίτης επικαλείται την πολιτική της κυβέρνησής του στην επιδρομή κατά της Γιουγκοσλαβίας. Μ' αυτήν την πολιτική υποστηρίζει ότι εξασφάλισε τη "σταθερότητα" της χώρας. Για να δούμε, λοιπόν, ποια σταθερότητα έχουμε.

Η υπογραφή όλων των αποφάσεων για την εγκληματική επίθεση κατά της Γιουγκοσλαβίας ήταν ταυτόχρονα και υπογραφή για την κατάργηση κάθε έννοιας διεθνούς δικαίου και την υποκατάστασή του από το δίκαιο του ισχυροτέρου. Τώρα, πλέον, η κυβέρνηση δεν μπορεί να επικαλείται το διεθνές δίκαιο ούτε για το Κυπριακό, ούτε για τις ελληνοτουρκικές διαφορές. Αυτό ονομάζει σταθερότητα η κυβέρνηση.

Αναγνωρίζοντας την αλλαγή των συνόρων, έστω και με τη μορφή των "ειρηνευτικών" επεμβάσεων, η κυβέρνηση ανοίγει το φαύλο κύκλο των διεκδικήσεων εθνικών και άλλων μειονοτήτων που μοιραία θα επηρεάσουν και τη χώρα μας.

Σε καμιά περίπτωση οι "σύμμαχοι" στο ΝΑΤΟ και οι "εταίροι" στην Ευρωπαϊκή Ενωση δεν υποστήριξαν την Ελλάδα απέναντι στις επεκτατικές διαθέσεις της Τουρκίας. Τόσο στο ΝΑΤΟ, όσο και στην Ευρωπαϊκή Ενωση οι ιθύνουσες δυνάμεις δεν κρύβουν ότι θεωρούν προνομιακό συνομιλητή τους το καθεστώς της Αγκυρας. Αντίθετα με όσα ισχυρίζεται η κυβέρνηση, οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ μεθοδεύουν συστηματικά την αποσταθεροποίηση, για να επιβεβαιώνουν τον επιδιαιτητικό και ηγεμονικό τους ρόλο.