"Αγώνας δρόμου μεταξύ των χωρών - μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, για την εξασφάλιση όσο το δυνατόν μεγαλύτερου μεριδίου στην πίτα της ανοικοδόμησης της Γιουγκοσλαβίας, έχει ξεκινήσει τις τελευταίες εβδομάδες".

Αυτά αναγράφονταν χτες σε γνωστή εφημερίδα της Θεσσαλονίκης και άλλα παρόμοια σε άλλα έντυπα. Πολύ πριν την έναρξη της προεκλογικής καμπάνιας το ΚΚΕ είχε προειδοποιήσει ότι ο καυγάς των ιμπεριαλιστών στα Βαλκάνια είναι για το πλιάτσικο, τη λεία, το μοίρασμα της πίτας και των αγορών των Βαλκανίων, που θα έχουν μεγάλη ανάγκη από "ανασυγκρότηση" και ανοικοδόμηση μετά τον "ανθρωπιστικό" πόλεμο των ΝΑΤΟικών.

Οι άλλες πολιτικές δυνάμεις απέφευγαν να θίξουν αυτό το κεφαλαιώδους σημασίας θέμα. Η κυβέρνηση βέβαια με τον τρόπο της υπαινισσόταν στην αρχή του πολέμου, διαβεβαίωνε στη συνέχεια, ότι μετά το τέλος του πολέμου έχουμε να ωφεληθούμε πολλά από τη συμμετοχή μας στην "ανασυγκρότηση" και ανοικοδόμηση της πολύπαθης Γιουγκοσλαβίας, με το αζημίωτο βέβαια.

Στη διάρκεια του προεκλογικού αγώνα σε αρκετές συγκεντρώσεις και περιοδείες σε πόλεις της Βόρειας Ελλάδας, με επιμονή και έξαψη οι κομμουνιστές υποψήφιοι τόνιζαν στις ομιλίες τους ότι η στάση αυτή της κυβέρνησης, να θέλει να σκυλεύσει το ακρωτηριασμένο κορμί της Γιουγκοσλαβίας, για το εμπορικό κέρδος, πέρα από το ότι είναι κυνισμός, κτηνωδία και βαρβαρότητα, είναι ταυτόχρονα και άθλια εξαπάτηση του λαού, που δεν έχει τίποτα να κερδίσει από τον πόλεμο, απεναντίας θα χάσει πολλά και έχει ήδη χάσει, ιδιαίτερα ο πληθυσμός της Β. Ελλάδας.

Αυτοί που θα κερδίσουν, υπογράμμιζαν, θα είναι οι Βαρδινογιάννηδες, οι Λάτσηδες, οι Κοκαληδες, οι Αλαφούζοι. Αλλά το μερίδιο και αυτών ακόμα στη λεία θα είναι μικρό, ασήμαντο. Αυτοί που έχουν το μαχαίρι και το πεπόνι, που θα ανακατέψουν την τράπουλα μετά τον πόλεμο, ένα κόκαλο για γλείψιμο θα πετάξουν απλά στους δικούς μας επίδοξους εργολήπτες, "ανασυγκροτητές"!

Υπερβολές των κομμουνιστών! Χαρακτήριζαν οι "σώφρονες" αυτή την τοποθέτηση. Δυστυχώς γι' αυτούς η ζωή επαληθεύει ξανά άλλη μια θέση των κομμουνιστών. Να με ποιο τρόπο περιγράφει τη συμμετοχή των Ελλήνων επιχειρηματιών στο μεγάλο μεταπολεμικό αλισβερίσι στη Γιουγκοσλαβία, η εφημερίδα που αναφέραμε στην αρχή:

"... Τα ελληνικά μεγέθη θα είναι μικρά σε σχέση με τα αντίστοιχα ευρωπαϊκά. Το συγκεκριμένο πρόβλημα αναμένεται να αντιμετωπιστεί με δύο τρόπους. Πρώτον, μέσω της εξασφάλισης όσο το δυνατόν καλύτερου επιμέρους μεριδίου σε ορισμένα από τα μεγάλα έργα... υπό την έννοια υπεργολαβιών. Δεύτερον, μέσω της σύμπραξης με μεγάλες ξένες κατασκευαστικές εταιρίες, οι οποίες εκτιμάται ότι θα πάρουν τη μερίδα του λέοντος στο έργο της ανοικοδόμησης της Γιουγκοσλαβίας".

Το κόκαλο λοιπόν για το οποίο μιλούσε τόσο καιρό το ΚΚΕ επισημοποιείται τώρα ότι θα πάρει τη μορφή υπεργολαβιών και συμπράξεων με τα μεγάλα αφεντικά. Για κάποιες λοιπόν υπεργολαβίες και άλλες βοηθητικές μπίζνες που θα τις καθορίζουν αυτοί που θα πάρουν τη μερίδα του λέοντος από την πίτα της Γιουγκοσλαβίας και των γειτονικών οικονομικά κατεστραμμένων χωρών, η κυβέρνηση ήταν από την αρχή, και παραμένει μέχρι σήμερα, πρόθυμη να απεμπολήσει την εθνική κυριαρχία, την αξιοπρέπεια της χώρας και τις σχέσεις της με τις γειτονικές χώρες.

Εννοείται ότι από τις επιχειρηματικές δραστηριότητες σκύλευσης της Γιουγκοσλαβίας ορισμένα σκυλόψαρα της ντόπιας πλουτοκρατίας θα τσεπώσουν μερικά δισεκατομμύρια. Αυτό, όμως, σε καμιά περίπτωση δε σημαίνει ότι η Ελλάδα γενικά έχει κάτι να κερδίσει από τη βρώμικη αυτή επιχείρηση. Ο ελληνικός λαός, όπως και το παρελθόν, θα πληρώσει πολύ ακριβά αυτά τα ματωμένα κέρδη μιας χούφτας μεγάλων τρωκτικών. Θα τα πληρώσει με μεγαλύτερη ανεργία, λιτότητα, μιζέρια, με δάκρυα και αίμα. Ναι και αίμα! Γιατί αίμα παιδιών του ελληνικού λαού θα χυθεί, σαν αποτέλεσμα της αποστολής από την κυβέρνηση Ελλήνων στρατιωτών στη Γιουγκοσλαβία. Ηδη μια ταξιαρχία έχει έτοιμη για σφαγή η κυβέρνηση και έπεται συνέχεια...

Ο λαός, όμως, δεν είπε ακόμα τον τελευταίο λόγο του. Σε λίγες μέρες, στις εκλογές, μπορεί να επιφυλάξει πολύ δυσάρεστες εκπλήξεις σ' αυτούς που περιφρονούν το λαϊκό αίσθημα και βάζουν τα συμφέροντα της λυκοσυμμαχίας πάνω από τα συμφέροντα του λαού και της χώρας.

Σ. Μ.