«Σινιάλο» για κλιμάκωση της αντιασφαλιστικής επίθεσης έστειλε ο Κ. Καραμανλής, εξαπολύοντας σφοδρή επίθεση σε όσους αντιστέκονται στις δρομολογημένες ανατροπές ασφαλιστικών δικαιωμάτων και αποφεύγοντας επίμονα να επαναλάβει τα τρία προεκλογικά «δεν» (δε θα αυξηθούν τα όρια ηλικίας, δε θα μειωθούν οι συντάξεις, δε θα αυξηθούν οι εισφορές).

Επιχειρώντας να ανοίξει δρόμο στην επιχείρηση κατεδάφισης των ασφαλιστικών δικαιωμάτων, ο πρωθυπουργός κατήγγειλε ως αντικοινωνική και αντιδραστική θέση την ...άρνηση συμμετοχής στο «διάλογο», δηλαδή στο κρεβάτι του Προκρούστη, ενώ την ίδια στιγμή αναγόρευσε ως «πράξη ευθύνης» απέναντι στις επόμενες γενιές και ολόκληρη την κοινωνία ...την προωθούμενη αντιδραστική μεταρρύθμιση.

Μιλώντας στη χτεσινή συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της ΝΔ ο Κ. Καραμανλής έριξε το βάρος του στη δικαιολόγηση των «αλλαγών» στο Ασφαλιστικό, επισείοντας τα γνωστά και έωλα επιχειρήματα, ενώ ταυτόχρονα έθεσε στο στόχαστρο όσους αρνούνται να μπουν στο σικέ παιχνίδι του «διαλόγου». Απέφυγε να αναφερθεί σε συγκεκριμένα μέτρα - το έχει κάνει άλλωστε ο αρμόδιος υπουργός Απασχόλησης - διατηρώντας έτσι το δικαίωμα της «προσθαφαίρεσης» ανάλογα με τις κοινωνικές αντιδράσεις που θα υπάρξουν το επόμενο διάστημα. Αυτό είναι και το πραγματικό πρόβλημα της κυβέρνησης, η οποία συναρτά την τελική στάση της από την επιτυχία της πανελλαδικής απεργίας στις 12 Δεκέμβρη. Μόνο ένας παλλαϊκός ξεσηκωμός θα βάλει φρένο στα αντιασφαλιστικά σχέδιά της.

Προκειμένου να πείσει για την «ανάγκη» της αντιασφαλιστικής μεταρρύθμισης, ο Κ. Καραμανλής κατέφυγε ξανά στα γνωστά ψευτοδιλήμματα του τύπου «χρειάζονται ναι ή όχι αλλαγές και μεταρρυθμίσεις», «αντιμετωπίζει ναι ή όχι το ασφαλιστικό προβλήματα που οδηγούν αναπόφευκτα σε πλήρες αδιέξοδο», για να απαντήσει μόνος του ότι «η ασφαλιστική μεταρρύθμιση είναι αναγκαία και επιβεβλημένη». Παράλληλα, χαρακτήρισε ως «έγκλημα σε βάρος των ασφαλισμένων και των επόμενων γενιών» την απάθεια και διαιώνιση του ασφαλιστικού προβλήματος.

Αναφερόμενος στις θέσεις της κυβέρνησης, περιορίστηκε να παραπέμψει στους «βασικούς άξονες των θέσεων και των στόχων μας, τόσο προεκλογικά - στη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής, στις 23 Αυγούστου - όσο και στις Προγραμματικές Δηλώσεις της Κυβέρνησης», αποφεύγοντας να αναφέρει κάτι συγκεκριμένο.

Αντίθετα επέλεξε να καταγγείλει όσους δε συμμετέχουν στο διάλογο - απάτη ή θέτουν όρους και προϋποθέσεις: «Οι όροι και οι προϋποθέσεις που τίθενται από ορισμένες πλευρές, η απολυτότητα, οι υπερβολές, οι προφάσεις προδίδουν άρνηση διαλόγου. Αρνηση στην επίλυση προβλημάτων. Αρνηση των δικαιωμάτων για τους πολλούς. Και αυτό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι αντικοινωνικό! Είναι κραυγαλέα αντιλαϊκή θέση. Είναι βαθιά συντηρητική στάση. Είναι η πιο άδικη, η πιο ακραία αντιδραστική πολιτική», τόνισε χαρακτηριστικά.

Παράλληλα, φρόντισε να καθαρίσει με τα του οίκου του, θέτοντας έμμεσα πλην σαφώς θέμα κομματικής πειθαρχίας για την ψήφιση του νομοσχεδίου του Ασφαλιστικού. «Είναι συλλογική ευθύνη, για όλα τα μέλη της Κοινοβουλευτικής Ομάδας μας. Για όλες και για όλους μας», είπε με νόημα.

Νωρίτερα, οι αρμόδιοι υπουργοί ανέλαβαν να απαντήσουν στις «ενστάσεις» των κοινωνικών φορέων και να περιγράψουν το πλαίσιο της αντιασφαλιστικής επίθεσης.

Ο Γ. Αλογοσκούφης υποστήριξε ότι δεν είναι λύση η προσφυγή στη χρηματοδότηση του Ασφαλιστικού από τον προϋπολογισμό, στο όνομα ότι είναι «η ίδια η κοινωνία που χρηματοδοτεί και τον προϋπολογισμό και το ασφαλιστικό». Είναι υπεκφυγή να λέμε ότι το Ασφαλιστικό θα λυθεί με αυξημένη χρηματοδότηση, αποφάνθηκε ο υπουργός Οικονομίας, αφήνοντας σαφώς να εννοηθεί ότι το κράτος δεν πρόκειται να αναλάβει ούτε καν τις νομοθετικές υποχρεώσεις του απέναντι στα Ταμεία.

Από την πλευρά του ο Β. Μαγγίνας συνόψισε τις κυβερνητικές θέσεις, επιβεβαιώνοντας ότι οι ενοποιήσεις των Ταμείων θα αυξήσουν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, ενώ επέμεινε και στην αφαίμαξη των αποθεματικών των «υγιών» Ταμείων, ξεκινώντας από το 10% των «κοινωνικών πόρων». Αμφισβήτησε ότι η χρηματοδότηση του Ασφαλιστικού είναι «η κορωνίδα» του προβλήματος, επισημαίνοντας με νόημα ότι όσοι ζητούν επιπλέον 1% του ΑΕΠ για τα Ταμεία «θα πρέπει να απαντήσουν εάν αυτά θέλουν να προκύψουν από νέα φορολογία ή να αφαιρεθούν από άλλους τομείς, όπως η παιδεία, η υγεία, η εθνική άμυνα...». Κατά τα λοιπά, επιχείρησε να καθησυχάσει τους εργαζόμενους διαβεβαιώνοντας ότι «δε μειώνεται καμία σύνταξη (σ.σ. εννοεί από τις ήδη χορηγούμενες...), δεν αυξάνεται καμία εισφορά και δε μεταβάλλονται τα γενικά όρια ηλικίας», πράγμα που ασφαλώς δεν ισχύει.

Σε ό,τι αφορά τη μεγάλη αδικία του Ασφαλιστικού, δηλαδή τις συντάξεις πείνας που παίρνει το 65% των συνταξιούχων, ο υπουργός Απασχόλησης «καθάρισε» με εκφράσεις συμπάθειας: «Κανείς δεν μπορεί να αισθάνεται ικανοποιημένος όταν πολύ μεγάλος αριθμός(!) συνταξιούχων εισπράττει 500 ή 600 ευρώ το μήνα», είπε και τέλος...