Ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Κώστας Αλυσσανδράκης παρεμβαίνοντας στη συζήτηση, που έγινε στην ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της έκθεσης για την εφαρμογή της σύμβασης για την προστασία της παγκόσμιας πολιτιστικής και φυσικής κληρονομιάς στα κράτη - μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης, επισήμανε τα εξής:

«Η έκθεση της κυρίας Veyrac δείχνει καλές προθέσεις και περιέχει ορισμένες εποικοδομητικές προτάσεις. Για τους λόγους αυτούς, οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ την υπερψηφίσαμε.

Εν τούτοις, πολύ φοβόμαστε ότι οι προτάσεις απευθύνονται σε "ώτα μη ακουόντων". Είναι σε όλους γνωστό ότι η πολιτισμική και φυσική κληρονομιά απειλούνται με ολοκληρωτική καταστροφή από δραστηριότητες που υποβαθμίζουν ή και καταστρέφουν το αστικό και τοπογραφικό πλαίσιο του χώρου στον οποίο βρίσκονται ανεκτίμητα στοιχεία τέτοιας κληρονομιάς. Η υπερβολική και ανεξέλεγκτη χρήση γης, η αυξημένη οικοδόμηση στα ιστορικά κέντρα των πόλεων, σε χώρους πρασίνου και σε ελεύθερες ζώνες, η απουσία μέτρων ουσιαστικής προστασίας των δασών και του φυσικού περιβάλλοντος, είναι τα αποτελέσματα μιας συνεχώς εντεινόμενης επίθεσης κατά του φυσικού και πολιτιστικού τοπίου.

Ολα αυτά βεβαίως δε γίνονται τυχαία από κάποιους κακοήθεις, αλλά είναι άμεση συνέπεια μιας πολιτικής που εμπορευματοποιεί τα πάντα, με μοναδικό γνώμονα την εξασφάλιση όλο και μεγαλύτερου κέρδους. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα των εγκαταστάσεων της εταιρίας TVX Gold στην Ολυμπιάδα της Χαλκιδικής, κοντά στα Στάγειρα, γενέτειρα του Αριστοτέλη, που κατέστρεψαν το δάσος και βάζουν σε κίνδυνο τα μνημεία. Σαν να μην έφταναν αυτά, οι κάτοικοι της περιοχής σύρθηκαν στα δικαστήρια και καταδικάστηκαν επειδή τόλμησαν να υπερασπίσουν το ιστορικό και το φυσικό τους περιβάλλον. Πολλά παραδείγματα θα μπορούσε επίσης κανείς να αντλήσει από τις καταστροφές που γίνονται ή έχουν προγραμματιστεί να γίνουν από αφορμή τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 στην Αθήνα.

Η Ευρωπαϊκή Ενωση όχι μόνο δεν κάνει τίποτα για την αναχαίτιση και αντιμετώπιση τέτοιων φαινομένων, αλλά, αντίθετα, είναι ο κύριος υποστηρικτής αυτής της πολιτικής. Χρηματοδοτεί έργα τα οποία κτίζονται μέσα σε αρχαιολογικούς χώρους, θάβοντας και καταστρέφοντας αρχαία μνημεία, όπως στην περίπτωση του μουσείου της Ακρόπολης. Αυτή τη στιγμή η ελληνική κυβέρνηση καταργεί το άρθρο 24 του Συντάγματος και καταλύει με αυτό τον τρόπο την έστω και στοιχειώδη νομοθετική προστασία που υπήρχε για τα δάση, χωρίς να υπάρχει η παραμικρή αντίδραση εκ μέρους της ΕΕ.

Η ΕΕ αρέσκεται σε μεγάλα και πομπώδη λόγια για τον πολιτισμό και, ενώ διακηρύσσει ότι η πολιτιστική κληρονομιά είναι βασικό στοιχείο της ιδιαίτερης ταυτότητας και της ιστορικής εξέλιξης μιας κοινωνίας, δεν έχει κάνει τίποτα για την επιστροφή των μαρμάρων του Παρθενώνα στο φυσικό και ιστορικό χώρο του οποίου αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι, ως την ελάχιστη έμπρακτη απόδειξη σεβασμού της πολιτιστικής και ιστορικής κληρονομιάς και προστασίας της ιστορικής μνήμης. Μένει επίσης αδιάφορη στη λεηλασία των μνημείων της Βόρειας Κύπρου, αλλά και στη βάρβαρη καταστροφή τους από τα τουρκικά στρατεύματα κατοχής. Τέλος, έχει τεράστια ευθύνη για τις καταστροφές μνημείων από βομβαρδισμούς στη διάρκεια της επιδρομής κατά της Γιουγκοσλαβίας.

Η κατάσταση αυτή δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί ούτε με ημίμετρα ούτε με ευχολόγια ούτε, βεβαίως, στα πλαίσια της λογικής της αγοράς. Απαιτείται η κινητοποίηση όλου του μαζικού κινήματος, όλων των πολιτιστικών φορέων, όλων των εργαζομένων, απαιτείται να επιβληθεί μια άλλη πολιτική που θα σέβεται τον εργαζόμενο άνθρωπο και τα αποτελέσματα της δημιουργίας του».