Με το ίδιο ζήτημα, όμως, ασχολείται και το πρωτοσέλιδο θέμα της χθεσινής «Αυγής», το οποίο φέρει τον παρακάτω τίτλο: «Ενώ ορκίζεται σήμερα η φαιά κυβέρνηση στη Βιέννη - Η Ευρώπη απομονώνει τους νεοναζί του Χάιντερ». Είναι, όμως, έτσι τα πράγματα; Συνιστούν πράγματι μια ουσιαστική πολιτική καταδίκης και απομόνωσης το ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου, όπως και οι σχετικές αποφάσεις των «14»; Δε βλέπουν, άραγε, οι συνάδελφοι της «Αυγής» ότι οι κυρίαρχες σήμερα δυνάμεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης «καταδικάζουν» τον Χάιντερ, όσο καταδίκαζαν τον Χίτλερ, στη δεκαετία του 1930, οι τότε κυρίαρχες δυνάμεις της Δυτικής Ευρώπης;

`Η, μήπως, δε συνιστά τη μέγιστη υποκρισία, να καταδικάζεις τη συμμετοχή του Χάιντερ στην αυστριακή κυβέρνηση και, την ίδια στιγμή, να στηρίζεις και να εφαρμόζεις σκληρές και αντικοινωνικές πολιτικές, που «αλείφουν βούτυρο στο ψωμί» των νεοναζί; `Η, να συμπεριφέρεσαι σ' ένα ανεξάρτητο κράτος, μέλος του ΟΗΕ (διάβαζε Γιουγκοσλαβία), όπως λίγο - πολύ της φέρθηκε ο Χίτλερ;

Και η μεν υποκρισία της Ευρωπαϊκής Ενωσης είναι εξόφθαλμη. Είναι δε βάσιμος ο κίνδυνος, οι πολιτικές και τακτικές αυτές μάλλον να ενισχύσουν τους νεοναζί, παρά να τους αποδυναμώσουν. Και, δυστυχώς, για την «Αυγή», τίτλοι και θέσεις, σαν τον χθεσινό, μόνον αυταπάτες και ψευδαισθήσεις καλλιεργούν.