-- Να 'στε καλά.

-- Θα ξεκινήσω με το θέμα της ακρίβειας. Είναι δεδομένο ότι υπάρχει πρόβλημα, αυτό που δεν είναι δεδομένο είναι αν κάποιος διαθέτει τη λύση. Και θέλω να σας ρωτήσω τι προτείνει το ΚΚΕ για τη λύση του προβλήματος, γιατί η κριτική είναι εύκολη.

-- Δεν είναι απλό ζήτημα, είναι πολυπαραγοντικό φαινόμενο, όπως έχω πει επανειλημμένα, και έτσι πρέπει να το αντιμετωπίσουμε. Για παράδειγμα, εκτός από άμεσα μέτρα ανακούφισης, που θα μπορούσαν να έχουν γίνει και χτες, νομίζω, όπως είναι η κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, η κατάργηση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης σε καύσιμα, Ενέργεια κ.λπ., αυτά θα μπορούσαν να είχαν γίνει...

-- Εχουν κόστος αυτά βέβαια...

-- Εχουν κόστος, θα μπορούσαν να είχαν γίνει όμως και θα ανακούφιζαν τη λαϊκή οικογένεια, γιατί κυρίως το ζήτημα που πρέπει να μας απασχολεί δεν είναι η κερδοφορία κάποιων λίγων ομίλων, αλλά πρώτα απ' όλα το πώς ο ελληνικός λαός θα μπορέσει να ζήσει αξιοπρεπώς και, βεβαίως, χωρίς αυτά τα μέτρα δεν γίνεται. Δεν λύνουν το πρόβλημα, όμως, κ. Χατζηνικολάου, αυτά. Αυτά μπορεί να σημαίνουν ανακούφιση...

-- Αυτή η επιστολή που έστειλε ο πρωθυπουργός στην φον ντερ Λάιεν, στην πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, σας βρίσκει σύμφωνο ως προς το περιεχόμενό της; Χρειάζεται να παρέμβει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή;

-- Κοιτάξτε να δείτε, την επιστολή αυτή εγώ τη χαρακτήρισα κάτι σαν γελοιότητα, διότι, μην κοροϊδευόμαστε, και η κα φον ντερ Λάιεν και ο κ. Μητσοτάκης ξέρουν καλά - αν δεν ξέρουν, τι να πω; Θα έλεγα καμιά βαριά κουβέντα και δεν θέλω να την πω - ότι το 1992 η υπερψήφιση της Συνθήκης του Μάαστριχτ, που σήμανε την ελευθερία κίνησης εμπορευμάτων, κεφαλαίων, εκεί θα οδηγούσε, διότι εδώ υπάρχουν ισχυροί μονοπωλιακοί όμιλοι σε όλη την Ευρώπη, πολύ ισχυρότεροι απ' ό,τι είναι οι εγχώριοι, οι ελληνικοί ας το πούμε έτσι, που ανεβάζουν τις τιμές, μονοπωλούν τις τιμές, και αυτό εκτινάσσει τις τιμές στα ράφια των καταστημάτων, σε όλα τα εμπορεύματα.

Ξέρουν επίσης ότι η πολιτική αυτή, που ήταν σαν συνέχεια αυτής ακριβώς της Συνθήκης που έφτιαξε την ΕΕ, με την επεκτατική πολιτική, όπως είναι ο όρος στην πολιτική οικονομία, τέλος πάντων, να μην μπερδεύω τους τηλεθεατές, με το «ζεστό» χρήμα που δίνει σε μονοπωλιακούς ομίλους και με τους χαμηλούς, εύκολους δανεισμούς, πάλι για λίγους επιχειρηματικούς ομίλους, όμως, και όχι για τα λαϊκά συμφέροντα και για επίλυση λαϊκών προβλημάτων, εκεί οδηγεί. Γιατί εκτινάσσει, μεγαλώνει τη μάζα του χρήματος, που δεν μπορεί να ακολουθήσει η μάζα των εμπορευμάτων που παράγεται. Και αυτό, βεβαίως, οξύνει, εκτινάσσει τον πληθωρισμό, που μεταφράζεται σε τιμές αυξημένες στα καταστήματα.

-- Επομένως, μου λέτε, δομικό πρόβλημα η ακρίβεια.

-- Δομικότατο. Η «πράσινη μετάβαση», που είναι ένα μεγάλο διακύβευμα για όλη την ΕΕ, έτσι παρουσιάζεται. Κι απ' όλες τις κυβερνήσεις, και την ελληνική, τα τελευταία χρόνια. Η «πράσινη μετάβαση», με τον τρόπο που γίνεται, με την «απελευθέρωση» δηλαδή της αγοράς Ενέργειας, με το γεγονός ότι έχει δοθεί βάρος στις ΑΠΕ, που έχουν εκτινάξει το κόστος του ρεύματος για τη λαϊκή οικογένεια, αλλά και την οικονομία συνολικότερα. Αν βάλεις εδώ και το εμπάργκο στη Ρωσία για το φυσικό αέριο και τη στροφή προς το αμερικάνικο LNG, που είναι πανάκριβο, μαζί με το Χρηματιστήριο Ενέργειας, που πρέπει να καταργηθεί, δείχνουν όλο αυτό το «παζλ» των προβλημάτων που έχουν δημιουργήσει στην οικονομία οι επιλογές που έγιναν.

Η εκτίναξη, για παράδειγμα, των λιπασμάτων, λόγω ακριβώς της μονοπώλησης των τιμών κ.λπ., είναι επόμενο να μετακυλίεται στο κόστος παραγωγής, ένας απ' τους λόγους που είναι μεγάλο το κόστος παραγωγής στην αγροτική παραγωγή, και αυτό βεβαίως μετακυλίεται τουλάχιστον στο κρέας, στο γάλα, στο τυρί, που έγινε συζήτηση και αυτές τις μέρες, κλπ. Και όταν πάρουμε υπόψη ότι υπάρχει αυτό το τρίπτυχο της ακρίβειας, είναι οι τιμές που είναι πολύ ψηλά, είναι οι μισθοί που είναι πολύ χαμηλά, παρότι έχουμε περάσει σε φάση οικονομικής ανάκαμψης μετά τη μεγάλη κρίση που περάσαμε, και βεβαίως οι φόροι, η φορολογία, οι έμμεσοι - πρώτα απ' όλα - αλλά και οι άμεσοι φόροι, που αυτά σημαίνουν ότι στενεύει το λαϊκό εισόδημα, η δυνατότητα που έχει ο εργαζόμενος, ο μισθωτός, δημόσιος υπάλληλος, ο επαγγελματίας, ο αγρότης να πάει στο σούπερ μάρκετ να ψωνίσει ή σε άλλους τομείς όπου θέλει να αγοράσει εμπορεύματα.

-- Γραμματέα, θέλω ένα σύντομο σχόλιο δικό σας για τα εθνικά μας θέματα, για να πάω μετά στις ευρωεκλογές. Πείτε μου σας παρακαλώ, εδώ φαίνεται να μαζεύονται σύννεφα γύρω απ' την Ελλάδα. (...) Τι γίνεται και πώς αντιμετωπίζουμε όλο αυτό το φάσμα;

-- Πράγματι, είναι ένα μπαράζ επιθέσεων και προκλήσεων και από την τουρκική άρχουσα τάξη και από την αλβανική και από τη Βόρεια Μακεδονία, και εκφράζεται με όλα αυτά τα ζητήματα. Νομίζω ότι πάμε σε φάση αποσταθεροποίησης της περιοχής. Τα Βαλκάνια εξακολουθούν να είναι μπαρουταποθήκη. Η ένταξη στο ΝΑΤΟ της Β. Μακεδονίας, που γι' αυτό έγινε η Συμφωνία των Πρεσπών, δεν ήταν για να επιλύσει ζητήματα ουσιαστικά, διαφορών των δύο κρατών.

-- Εσείς την είχατε καταψηφίσει την Συμφωνία...

-- Εμείς την είχαμε καταψηφίσει τη Συμφωνία, θα καταψηφίζαμε και σήμερα, και με βάση τα αποτελέσματα, αλλά και τις προβλέψεις μας. Διότι, όπως θα θυμόμαστε, είχαμε πει και μέσα στη Βουλή και αμέσως μετά την ψήφιση της Συνθήκης ότι και από το όνομα Βόρεια Μακεδονία - που είπαμε ότι θα χρησιμοποιείται με σύνθετη ονομασία, αλλά μόνο ως αυστηρά γεωγραφικός προσδιορισμός και θα 'ναι erga omnes οπωσδήποτε - λέγαμε και προβλέψαμε ότι αυτό σε μια πορεία θα φύγει και θα δείτε ότι θα μιλάνε οι γείτονες μόνο με τη Μακεδονία, γιατί άλλωστε και «μακεδονική» εθνικότητα αναγνωρίζεται και από τη Συνθήκη, και «μακεδονική» γλώσσα έχει μείνει κ.λπ.

Αυτό έγινε, όλη αυτή η ιστορία, πολύ εσπευσμένα τότε, να ψηφιστεί από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, γιατί ακριβώς ήθελαν να τη βάλουν στο ΝΑΤΟ. Αυτός ήταν ο λόγος. Αλλά το ΝΑΤΟ δεν λύνει προβλήματα, σύμμαχοι είναι όλοι αυτοί. Στο ΝΑΤΟ είναι και η Τουρκία, και η Β. Μακεδονία και η Αλβανία, τέτοιο προσανατολισμό έχουν, και ο κ. Ράμα βέβαια, προκλητικά, γιατί έχει συμφέροντα η δική του αστική τάξη. Δεν λέω που ήρθε εδώ, γιατί θα μπορούσε σαν αρχηγός κόμματος να πάει σε μια γειτονική χώρα όπου έχει μετανάστες που είναι από τη δική του χώρα, να μιλήσει. Πάμε κι εμείς, δεν είναι εκεί το ζήτημα. Αλλά η στιγμή που ήρθε, αυτά που είπε, με ό,τι ακολουθεί, μας κάνει να λέμε ότι αυτά τα «ήρεμα νερά» που λέει η κυβέρνηση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, στις σχέσεις με άλλες χώρες των Βαλκανίων, που είναι τάχα και σύμμαχοί μας, θα γίνουν σύντομα φουρτούνα. Διότι και ο ίδιος ο Ερντογάν δεν θα σταματήσει τις προκλήσεις. Ακόμα και την ώρα που υποτίθεται ότι γινόταν διάλογος με τον Ελληνα πρωθυπουργό στην Τουρκία, βγήκε στη δήλωση και είπε πάλι για τουρκική μειονότητα στη Θράκη, βγήκε και μίλησε για δύο κράτη στην Κύπρο και την ίδια ώρα είχε μιλήσει για το ότι θα κάνει τζαμί στην ουσία τη Μονή της Χώρας, όπου κάνει τώρα επανορθώσεις και θα είναι, λέει, επισκέψιμη. Μα και η Αγιά Σοφιά είναι επισκέψιμη, και με εισιτήριο μάλιστα, αλλά είναι τζαμί, και είναι μνημείο βυζαντινό της UNESCO.

-- Κλείνω, γιατί ο χρόνος που μας έμεινε είναι λίγος. Το ερώτημα είναι απλό, σε έναν αριστερό ψηφοφόρο, ο οποίος σκέφτεται τι να ψηφίσει και είναι μπροστά του 3-4 επιλογές: Είναι το ΚΚΕ, αλλά είναι και ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι και τα μικρότερα κόμματα που προέκυψαν από τις διασπάσεις του ΣΥΡΙΖΑ, η Πλεύση Ελευθερίας, η Νέα Αριστερά, κ.λπ. Τι θα του λέγατε;

-- Θα του έλεγα απλά ότι αν θέλει να εκφράσει την αγανάκτησή του, την οργή του, αν θέλει να καταδικάσει αυτήν την ΕΕ, η οποία μας έχει οδηγήσει κάτω από τα λόμπι της διαφθοράς, με εκμετάλλευση, με σωρεία αντιλαϊκών - αντεργατικών κατευθύνσεων και αποφάσεων που μετά έρχονται και γίνονται νόμοι του ελληνικού κράτος, αυτό μπορεί να το κάνει μόνο με το ΚΚΕ. Γιατί πάντα η αριστερά έβλεπε τον «λάκκο των λεόντων», όπως τον έλεγε, από τους πολύ παλιούς αριστερούς της ΕΔΑ προδικτατορικά μέχρι και μετά τη δικτατορία, όλα αυτά τα 50 χρόνια που πλέον βιώνουμε, και ιδιαίτερα όταν έγινε η ΕΕ αυτών των καπιταλιστικών κρατών και των μονοπωλίων, πού οδηγείται η κατάσταση και ποιος επιβεβαιώθηκε στις εκτιμήσεις του. Γιατί ούτε με χρυσά κουτάλια φάγαμε, ούτε λύθηκαν προβλήματα, αλλά αντίθετα οξύνθηκαν τα προβλήματα και μεγάλωσαν οι ανισότητες ανάμεσα στην Ελλάδα και στις άλλες χώρες, ανάμεσα στον ελληνικό λαό και άλλους λαούς, και οξύνονται συνεχώς οι αντιθέσεις και οι ανταγωνισμοί, τα βλέπουμε και στην πράξη.

Η Ευρώπη των πολέμων, της αδικίας, πρέπει να καταδικαστεί, και βεβαίως πρέπει να καταδικαστούν και αυτοί οι οποίοι υλοποιούν τις κατευθύνσεις της ΕΕ σε όλους τους τομείς, για παράδειγμα οι κυβερνήσεις. Η κυβέρνηση σήμερα της ΝΔ, αυτοί που κυβέρνησαν πριν, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, αλλά και τα κόμματα της αντιπολίτευσης υποτίθεται, που δεν κάνουν όμως ουσιαστική αντιπολίτευση στη βάση αρχών, θέσεων και πολιτικών προτάσεων, στα περισσότερα συμφωνούν με τις Οδηγίες της ΕΕ και ψηφίζουν εδώ στο ελληνικό Κοινοβούλιο, βάζοντας κάποιους αστερίσκους. Και, βεβαίως, θα λέγαμε ότι όποιος πραγματικά θέλει να δυναμώσει αυτό το ρεύμα αμφισβήτησης αυτής της κυρίαρχης αντιλαϊκής, της αντιδραστικής πολιτικής, πρέπει να ψηφίσει μόνο το ΚΚΕ. Η ψήφος σε οποιοδήποτε από τα άλλα κόμματα θα είναι χαμένη ψήφος. Και, κυρίως, οι Ελληνες ψηφοφόροι πρέπει να πάνε να ψηφίσουν, γιατί η αποχή δεν είναι θέση, δεν είναι στάση, δεν βοηθά κανέναν, γιατί το βράδυ της 9ης Ιουνίου και οι ευρωβουλευτές θα βγουν, και τα ποσοστά θα βγουν, και τα κόμματα θα πάρουν αυτό που τους αναλογεί.

-- Από αυτούς που θα ψηφίσουν, και όχι από αυτούς που θα απουσιάζουν.

-- Και αυτός που δεν θα ψηφίσει, βεβαίως, δεν θα εκφράζεται στο συνολικό αποτέλεσμα. Να πάνε να ψηφίσουν, λοιπόν, και να ψηφίσουν ΚΚΕ.

-- Ευχαριστώ θερμά τον Γραμματέα του ΚΚΕ, τον κ. Δημήτρη Κουτσούμπα, για τη χαρά και την τιμή να τον έχω στο δελτίο μας.