Είμαστε πια στην τελική ευθεία. Λίγες μέρες έμειναν μέχρι την κάλπη της 9ης του Ιούνη. Εχουμε, λοιπόν, και εδώ στα Γιάννενα, την ευκαιρία να συνεχίσουμε την ανοδική πορεία του Κόμματός μας, που έχει καταγραφεί σε όλες τις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις: Στις βουλευτικές, που ανέδειξαν βουλευτή, για πρώτη φορά μετά από χρόνια, τον σ. τον Νίκο τον Εξαρχο, στις δημοτικές - περιφερειακές εκλογές, στις εκλογικές διαδικασίες του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος αλλά και πρόσφατα στις φοιτητικές εκλογές με τη μεγάλη πρωτιά της «Πανσπουδαστικής» (...)

Να βρει διέξοδο η οργή που υπάρχει στον εργατόκοσμο και στον λαό μας συνολικά, γι' αυτήν τη βάρβαρη πολιτική της ΕΕ που υλοποιείται με απόλυτη συνέπεια τόσο από τη σημερινή, όσο και από τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Από τα κόμματα που μας παρουσιάζουν την ΕΕ ως μονόδρομο.

Και πώς να μην υπάρχει οργή όταν σε κάθε απαίτηση για ικανοποίηση λαϊκών αναγκών συναντάμε την απάντηση: Δεν υπάρχουν χρήματα.

Πρώτοι οι γονείς βιώνουμε από «πρώτο χέρι» τα τεράστια προβλήματα στην Εκπαίδευση, ως απόρροια της εκπαιδευτικής πολιτικής της ΕΕ. Του σχολείου των δεξιοτήτων και της ημιμάθειας. Της πολιτικής της υποχρηματοδότησης που και στην πόλη μας έχει οδηγήσει στην επιδείνωση της κατάστασης των σχολικών υποδομών.

- Το 50% των κτιρίων των Νηπιαγωγείων έχουν κατασκευαστεί πριν από τον αντισεισμικό κανονισμό του 1985 και μόνο το 7% έχει κατασκευαστεί με τον κανονισμό του 2000.

- Μόνο 6 σχολεία από τα 39 της πόλης έχουν χτιστεί με τον κανονισμό του 2000 που θεωρείται ασφαλής σήμερα.

Κυβερνήσεις και ΕΕ θεωρούν ατομική ευθύνη τις ανάγκες του παιδιού, τη φροντίδα του, τη μόρφωσή του, το μέλλον του και, στο πλαίσιο αυτό, η σχολική στέγη και συνολικά οι εκπαιδευτικές ανάγκες αντιμετωπίζονται ως κόστος και βαρίδι στους «αναπτυξιακούς» προϋπολογισμούς, αρνητικός παράγοντας στα πρωτογενή πλεονάσματα του Ταμείου Ανάκαμψης. Και δεν είναι όλα τα παραπάνω ελληνικό φαινόμενο και παρέκκλιση της ευρωπαϊκής κανονικότητας, σύμφωνα με τον κ. Κασσελάκη, τον κ. Ανδρουλάκη και τους υπόλοιπους της αντιπολίτευσης (...)

Αν θέλει όμως να δει κάποιος τη βαρβαρότητα της πολιτικής της ΕΕ σε όλο της το μεγαλείο, δεν έχει παρά να επισκεφτεί ένα οποιοδήποτε Ειδικό Σχολείο στην Ηπειρο: Εκεί θα αντικρίσει την εικόνα της απόλυτης αδιαφορίας για τα ΑμεΑ, καθώς η υποστελέχωση, οι τραγικές υποδομές, οι τάξεις - κλουβιά και οι ελλείψεις σε βασικούς χώρους Εκπαίδευσης είναι καθεστώς: Σχολεία που μέσα σε μια τάξη 20 τετραγωνικών, κάνουν ταυτόχρονα μάθημα 2 και 3 τμήματα. Κοινωνικοί λειτουργοί και ψυχολόγοι που κάνουν συνεδρίες με μαθητές και γονείς σε διαδρόμους, νοσηλευτές που περιθάλπουν μαθητές σε γραφεία και το προσωπικό των σχολείων να δίνει τιτάνιο αγώνα - μαζί με τους γονείς - να σώσουν ό,τι σώζεται, καθώς η Εκπαίδευση και κοινωνικοποίηση των παιδιών δεν μπορεί να περιμένει (...)

Ιδια η κατάσταση και στα νοσοκομεία της πόλης, όπου κυριαρχούν οι τραγικές ελλείψεις σε υποδομές και προσωπικό, με τον υπουργό Υγείας να λέει κατάμουτρα - πρόσφατα - στους συμβασιούχους του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου ότι δεν τρέχει και τίποτα αν απολυθούν, μπορούν να πιάσουν δουλειά ως σερβιτόροι. Τους συμβασιούχους που εργάζονται ανελλιπώς στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο σχεδόν 5 χρόνια (...)

Οποιος αγανακτεί με τα όσα καθημερινά ζει τόσο στη δουλειά του, όσο και σε κάθε πτυχή της ζωής του, δεν έχει άλλο δρόμο παρά στις 9 του Ιούνη να ψηφίσει ΚΚΕ και να στείλει ένα ηχηρό μήνυμα ενάντια στην ΕΕ και στα κόμματα που την στηρίζουν.