Κατ' αρχήν δεν μπορεί να υπάρξει δημοκρατικός καπιταλισμός. Ο καπιταλισμός δεν είναι συμβατός με τη Δημοκρατία. Ο καπιταλισμός και η Δημοκρατία δεν πάνε μαζί. Είναι σαν τη φωτιά με το νερό που δεν πάνε μαζί. Οποιος έχει κεφάλαιο έχει και πολιτική ισχύ, επιβάλλει τη γνώμη του κλπ. Ετσι λοιπόν ο καπιταλισμός είναι βαρβαρότητα. Οι κλασικοί του Μαρξισμού μιλούσαν για σοσιαλισμό ή βαρβαρότητα. Επιτέλους ο κ. Ανδριανόπουλος πρέπει να σοβαρευτεί!

Ο Α.Α. υποστηρίζει ειδικότερα ότι «όσοι στρέφονται με τυφλό πάθος ενάντια στην παγκοσμιοποίηση και την ελεύθερη οικονομία της αγοράς, είναι αδύνατον να αφουγκραστούν τα νέα δεδομένα της κοινωνίας της πληροφορίας, τις επαναστατικές αλλαγές που εισάγει το διαδίκτυο στη ζωή μας...».

Ο Α.Α. υποστηρίζει ακόμα: «Το εγώ πρέπει να αντικαταστήσει το εμείς... η ιδεολογία των νέων δεν είναι οι αφηρημένες διακηρύξεις μουχλιασμένων κομματικών στεγανών παρά το πάθος για επιτυχία που μετριέται με την εξασφάλιση υψηλών οικονομικών ωφελημάτων». Και για να μην υπάρξει και καμιά αμφιβολία προσθέτει: Οι νέοι «θέλουν να διαφεντεύουν αποτελεσματικά τη ζωή τους βγάζοντας χρήματα». Πρώτα πρώτα αυτό το απόσπασμα δείχνει εχθρότητα προς τα κόμματα, προς όλα τα κόμματα. Αυτό είναι καθαρά φασιστικό. Θυμίζει χούντα. Πέρα απ' αυτό δεν πρέπει να ισοπεδώνουμε όλους τους νέους και να κρίνουμε απ' τον εαυτό μας. Υπάρχουν κ. Ανδριανόπουλε και άλλες αξίες. Αυτό το έχουν δείξει όλοι οι νέοι, ιδιαίτερα οι μαθητές με τους μεγαλειώδεις αγώνες τους.

Υ.Γ.

Ο Ι. Κ. Πρετεντέρης (ΒΗΜΑ 13.2.2000) υποστηρίζει ότι δεν μπορείς να είσαι «εχθρός της παγκοσμιοποίησης». Η απάντηση είναι ότι η παγκοσμιοποίηση είναι συνώνυμο του ιμπεριαλισμού και ισχύει το σύνθημα: «ένας είναι ο εχθρός, ο ιμπεριαλισμός» που τόσο ενοχλεί τον κ. Πρετεντέρη.