Για τη μεταπολεμική «ανθρωπιστική ανασυγκρότηση» του κατεστραμμένου Ιράκ υπό αμερικανική κατοχή και, μάλιστα, υπό την «αιγίδα» του καταργημένου ΟΗΕ, αφού όπως δήλωσε ο πρόεδρος του Συμβουλίου πρωθυπουργός Κ. Σημίτης «η ΕΕ, άσχετα από την επίθεση στο Ιράκ, πρέπει να υπάρχει», συζήτησε, χτες το βράδυ το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο των Βρυξελλών.

Αργά τη νύχτα, οι «15» κατέληξαν σε «κοινή» ανακοίνωση για την κατάσταση στο Ιράκ. Ο πόλεμος θεωρείται τετελεσμένος και «νέα κατάσταση», για την οποία η ΕΕ δεν έχει λόγο. Αντίθετα, η ΕΕ επιβεβαιώνει ομόφωνα ότι η «διατλαντική σχέση αποτελεί θεμελιώδη στρατηγική προτεραιότητα για την ΕΕ». Τονίζεται ότι «θα συνεχίσουμε να συμβάλλουμε στην περαιτέρω ενίσχυση του διεθνούς συνασπισμού κατά της τρομοκρατίας». Η ΕΕ δηλώνει έτοιμη για τη μεταπολεμική «ανθρωπιστική βοήθεια» προς το κατεστραμμένο Ιράκ, «υπό την αιγίδα» του ΟΗΕ, καταλήγοντας ότι «η παλινόρθωση της ενότητας της διεθνούς κοινότητας είναι απόλυτα επιτακτική». Οι «15», παρακολουθώντας από τις τηλεοράσεις τον πόλεμο του Ιράκ, εξέφρασαν τη «λύπη» τους για τον πόλεμό «τους», την «ελπίδα» ότι θα 'ναι «σύντομος» για να μην ταρακουνηθεί «η παγκόσμια οικονομία» και τη διαθεσιμότητά τους να «εξετάσουν σοβαρά τις διαταραγμένες διατλαντικές σχέσεις». Οπως δήλωσε ο Γάλλος Πρόεδρος Ζακ Σιράκ, «ανεξάρτητα από το πόσο θα διαρκέσουν οι εχθροπραξίες, θα 'χουν σοβαρές συνέπειες για το μέλλον. Πρέπει από κοινού με τους συμμάχους μας και με όλη τη διεθνή κοινότητα να αντιμετωπίσουμε την πρόκληση που μας περιμένει».

Μπορεί να μην κατέστη δυνατό να «αποτραπεί» ο πόλεμος, αλλά, όπως δήλωσε ο Κ. Σημίτης, «τώρα χρειάζονται θέσεις, ώστε να δείξουμε ότι η Ευρώπη έχει φωνή, έχει ρόλο να παίξει, ότι μπορεί να παρέμβει στις περαιτέρω εξελίξεις». Οπως «εγγυήθηκε» ο στρατοκράτης της ΕΕ Χ. Σολάνα, «η ΕΕ, σε πείσμα των διαφορών, μπορεί να εκφραστεί συλλογικά» και να δεσμευτεί για «ανθρωπιστική» βοήθεια προς το μεταπολεμικό Ιράκ. «που θα αναδεικνύει τον κεντρικό ρόλο του ΟΗΕ» (!!). Ενώ ο Ελληνας ΥΠΕΞ Γ. Παπανδρέου διαπίστωνε ότι «υπάρχει σημαντική κρίση στις διατλαντικές σχέσεις», αλλά «είναι ώρα να συζητήσουμε με τις ΗΠΑ όλα τα διεθνή θέματα». Ολοι, επίσης, «αγωνιούσαν» για το «κύρος του ΟΗΕ». Για να μη θεωρηθεί ότι η ΕΕ δεν έχει «πολιτική διαχείρισης των κρίσεων», οι 15 αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων, πολεμοκάπηλοι και «ειρηνιστές», συμφώνησαν για όλα τα «περιφερειακά» ζητήματα εκτός πολεμικών επιχειρήσεων, από την κρίση στη Σερβία μέχρι το «Παλαιστινιακό», ό,τι, δηλαδή, θα απομείνει από τη γενοκτονία του Σαρόν.

Η Ελληνική Προεδρία αλαλάζει ότι «κατάφερε» να προωθήσει τη «συγκάλυψη των διαφορών», παρόλο που η πολυπληθής ακολουθία του πρωθυπουργού εξέφραζε όλη την ημέρα αγωνία, περισσότερο για την «προβοκάτσια» καθεστωτικής εφημερίδας περί «ρήξης» στις σχέσεις Σημίτη με Παπανδρέου, παρά τα «ευρωπαϊκά» ή τα «πολεμικά». Σήμερα το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θα συνεχίσει χωρίς τους περισσότερους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων, για να ασχοληθεί με την πολυετή «πολιτική της Λισαβόνας» για την «ανταγωνιστικότητα και την απασχόληση».

«Υπήρξαν κάποιες φωνές ότι όλους τους ενδιαφέρει ο πόλεμος και άρα να ασχοληθούμε μόνο με το Ιράκ. Εγώ, ως προεδρεύων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, είχα ριζικά αντίθετη άποψη. Μια τέτοια στάση θα έδειχνε ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση άγεται και φέρεται από τα γεγονότα. Οτι η στάση της καθορίζεται από άλλους. Θα έλεγα πως μια τέτοια στάση θα προσέθετε και την ΕΕ στα θύματα του πολέμου. Η ΕΕ, άσχετα από την κρίση στο Ιράκ, πρέπει να υπάρχει. Κι αν πρέπει να υπάρχει, πρέπει να έχει τη βούληση να προσδιορίζει τους στόχους της και όχι να προσδιορίζεται από τα γεγονότα» δήλωσε ο Κ. Σημίτης. Και τόνισε με ρητορική υποκρισία: «Η σκιά του πολέμου πέφτει βαριά σήμερα. Γι' αυτό θέλω να εκφράσω τη λύπη μου, γιατί δεν κατέστη δυνατό να βρεθεί ειρηνική λύση στο πρόβλημα του Ιράκ και οδηγηθήκαμε στον πόλεμο. Εύχομαι οι εχθροπραξίες να σταματήσουν το συντομότερο δυνατό και να ελαχιστοποιηθούν οι απώλειες».

Στη συνέχεια, ο Κ. Σημίτης βρήκε τη μέρα για να αναλύσει εκτεταμένα το «όραμά» του για την «πολιτική της Λισαβόνας» και «τη θέλησή μας να προωθήσουμε την ενιαία αγορά». Πρόκειται για πολύχρονη ευρωπαϊκή πολιτική περί «ανταγωνιστικότητας και απασχόλησης», που εδώ και τρία χρόνια προωθεί την «ευελιξία» στην αγορά εργασίας, τη ριζική ανατροπή του ευρωπαϊκού συνταξιοδοτικού και ασφαλιστικού συστήματος και τη «δημιουργία πανευρωπαϊκής αγοράς». Ο Κ. Σημίτης ήταν πολύ περήφανος για το (...) «κοινοτικό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας», για την προώθηση της καινοτομίας και της «επιχειρηματικότητας», για το «περαιτέρω άνοιγμα της αγοράς» και για την «προστασία του περιβάλλοντος», ενώ «ανησυχεί», λέει, για τα «γραφεία προσωρινής απασχόλησης» (!!!). Και όλα αυτά, την ώρα που οι «σύμμαχοι» του Κ. Σημίτη βομβαρδίζουν το Ιράκ, όταν 400.000 «απασχολήσιμοι» μισθοφόροι σπέρνουν το θάνατο στη Μ. Ανατολή και όταν εκατοντάδες χιλιάδες Ελληνες και Ευρωπαίοι εργαζόμενοι ξεχύθηκαν στους δρόμους, απαιτώντας ειρήνη και δημοκρατία, αντί για πόλεμο και βαρβαρότητα.

Τη «λύπη» του κατέθεσε ο πρόεδρος της Κομισιόν Ρ. Πρόντι, γιατί «η έναρξη του πολέμου έθεσε τέρμα στη διπλωματία» και εξέφρασε κι αυτός, με τη σειρά του, την «ελπίδα ότι ο πόλεμος θα είναι σύντομος» κλπ. Επαναλαμβάνοντας σαν «καλός» καθολικός την κoινοτoπία ότι «στον πόλεμο υπάρχουν μόνο ηττημένοι», αναγνώρισε ότι «ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα της σύρραξης, αναμφίβολα αυτή είναι μια κακή συγκυρία για την εξωτερική πολιτική και την κοινή ασφάλεια της ΕΕ, αλλά και για την ίδια την ΕΕ, για το κύρος του ΟΗΕ, για το ΝΑΤΟ και τις διατλαντικές σχέσεις».

Η αγωνία του Ρ. Πρόντι και της Κομισιόν αφορά, κυρίως, την κατακερματισμένη ΕΕ και πώς θα μπορούσε να περισωθεί ό,τι απέμεινε. Σύμφωνα με τον Ιταλό πρόεδρο της Κομισιόν, «όλοι συμφωνούμε ότι οφείλουμε τον πλούτο μας και την ευημερία μας στην ύπαρξη της ΕΕ. Δεν είναι προς το συμφέρον μας να συνεχίσουμε να εμπιστευόμαστε άλλους όταν τίθεται ζήτημα υπεράσπισης των αξιών μας με τη χρήση βίας».

Πάντως η Κομισιόν δήλωσε χτες πρόθυμη να εξευρεθούν «100 εκατ. ευρώ» για τη μεταπολεμική «ανασυγκρότηση» αυτού που θα απομείνει από το Ιράκ. Είναι αδιάφορο που δε θα υπάρχει Ιράκ. Οι «μη κυβερνητικές οργανώσεις» ξέρουν πώς και πού θα προωθήσουν τα αργύρια. Χτες έγινε γνωστό ότι οι ΗΠΑ θα «χαρίσουν» στο Ισραήλ δέκα δισ. δολάρια για αντιστάθμισμα στις «οικονομικές απώλειες».