Πολλά και διάφορα ειπώθηκαν προεκλογικά και συνεχίζουν να λέγονται, για τα διάφορα σεμινάρια κατάρτισης, εξειδίκευσης, κλπ. Σε απάντηση όλων αυτών μεταφέρουμε, κατά λέξη, τον παρακάτω διάλογο μ' έναν άνεργο νέο, από το Μαντούδι, που παρακολουθεί τα περιβόητα αυτά σεμινάρια:

«- Ποιο είναι το αντικείμενο των σεμιναρίων; Δηλαδή εσύ που πας καθημερινά στα σεμινάρια τι μαθαίνεις;», ρωτήσαμε τον άνεργο νέο.

«- Κοίταξε, εγώ έχω διαλέξει την ειδικότητα του υδραυλικού, αλλά εδώ και μέρες δεν κάνουμε τίποτα. Απλά δίνουμε καθημερινά "παρών" και καθόμαστε έξι ώρες τη μέρα», απάντησε.

«- Πιστεύεις ότι θα μάθεις κάτι σ' αυτά τα σεμινάρια;», επιμένουμε εμείς. «- Οχι, αλλά περιμένω να φύγω σ' ένα χρόνο για φαντάρος και διάλεξα κάτι να περνάω τον καιρό μου».

«- Πληρώνεσαι;», ξαναρωτάμε. «- Ναι, παίρνω 48 χιλιάδες δραχμές το μήνα διότι δεν είμαι παντρεμένος. Οι παντρεμένοι παίρνουν παραπάνω λεφτά, 80 χιλιάδες το μήνα».

«- Και πώς μεταφέρεσαι στο χώρο των σεμιναρίων;». «- Πάω με το λεωφορείο και πληρώνω 600 δραχμές τη μέρα, όμως είπανε ότι στο τέλος κάθε μήνα θα μας τα δώσουν, αλλά ποτέ δεν ξέρεις...».

Περιττό να σημειώσουμε, ότι ο συγκεκριμένος νέος είναι ένας από τους «τυχερούς» που «απολαμβάνει» μία από τις εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις κατάρτισης, που έταξε προεκλογικά η κυβέρνηση...