Ηταν ρυάκι ή μήπως χείμαρρος; Ηταν πολλοί ή πολύ λίγοι; Ο λόγος για τη Μαραθώνια Πορεία Ειρήνης, που έγινε χτες και αποτελούσε κορύφωση των εκδηλώσεων του 22ου ΔΕΚΑΗΜΕΡΟΥ ΕΙΡΗΝΗΣ. Η απάντηση στα ερωτήματα διαφέρει, ανάλογα με τη σκοπιά που βλέπει, κρίνει και εξετάζει κανείς τα πράγματα.

Αν κρίνουμε από τον τρόπο που είδαν και σχολίασαν τα έντυπα και ηλεκτρονικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (ΜΜΕ) το φετινό 10ήμερο Ειρήνης, το συμπέρασμα είναι πως οι φιλειρηνικές εκδηλώσεις στην Ελλάδα έχουν «ξεφτίσει». Εκφράζοντας τα αισθήματα και τη στάση των κάθε είδους «αφεντικών» τους απέναντι στο φιλειρηνικό κίνημα, η μεγάλη πλειοψηφία εκείνων που διοικούν τα ραδιοτηλεοπτικά κανάλια και τις εφημερίδες όπως φρόντισαν να «θάψουν» ή να προαναγγείλουν τις διάφορες φιλειρηνικές εκδηλώσεις, έτσι «έθαψαν» και την κορύφωσή τους με τη Μαραθώνια Πορεία Ειρήνης την Κυριακή. Ο τρόπος που είδαν (αν είδαν) και σχολίασαν (αν σχολίασαν) το θέμα δημιούργησε την εντύπωση πως την Κυριακή δεν έγινε η Μαραθώνια Πορεία Ειρήνης ή ότι ήταν τόσο ισχνή, που δεν άξιζε τον κόπο να αφιερωθεί μισό δευτερόλεπτο (από τα ραδιοτηλεοπτικά κανάλια) ή ένα μικρό μονόστηλο (από τις χτεσινές εφημερίδες).

Οσοι, όμως, βρέθηκαν την Κυριακή το πρωί στον Τύμβο του Μαραθώνα, για να πορευτούν στα βήματα του Γρηγόρη Λαμπράκη - του μεγάλου αγωνιστή της Ειρήνης, επιστήμονα και Ανθρώπου που δολοφονήθηκε το 1963 επειδή αγωνιζόταν για την ειρήνη, την κατάργηση εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο - ένιωσαν περήφανοι. Και ένιωσαν περήφανοι, βλέποντας το «μικρό ρυάκι» των φιλειρηνιστών που ξεκίνησε από τον Τύμβο, να ενισχύεται - με τα «ρυάκια» των φιλειρηνιστών της Νέας Μάκρης, της Ραφήνας, της Παλλήνης, της Αγίας Παρασκευής - και να μετατρέπεται σε ένα μεγάλο «ποταμό» που κατέληξε στην αμερικάνικη πρεσβεία και το Σύνταγμα, βροντοφωνάζοντας: «Χρέος στο Λαμπράκη, όρκο στη ζωή, να φύγουνε οι βάσεις κι οι Αμερικανοί».

Το ότι χρόνο με το χρόνο αυξάνεται ο αριθμός εκείνων που πορεύονται στα βήματα του Γρηγόρη Λαμπράκη - σε πείσμα όλων εκείνων που πασχίζουν να απονεκρώσουν τα κινήματα ειρήνης και κάθε αγώνα για έναν καλύτερο κόσμο - μας κάνει αισιόδοξους. Και θέλουμε να πιστεύουμε ότι οι λαοί των 5 Ηπείρων της Γης θα ενώσουν τις δυνάμεις τους και θα μετατραπούν σε έναν παγκόσμιο χείμαρρο Ειρήνης, που θα ματαιώσει τα πολεμοκάπηλα σχέδια του ΝΑΤΟ, των Αμερικανών και των υπηρετών τους που θησαυρίζουν από το εμπόριο όπλων.