Δεν έχουν εντελώς ακόμη κοπάσει οι χαρές και τα πανηγύρια για την επικείμενη και τυπικά ένταξη της χώρας στη ζώνη ΕΥΡΩ της ΟΝΕ και αρκετοί συνεχίζουν να σκορπίζουν απλόχερα τις δόσεις της τεχνητής ευφορίας. Τεχνητής, βέβαια, μόνο για τους εργαζομένους και την οικονομία της χώρας και όχι για τους κεφαλαιοκράτες. Οι τελευταίοι προσδοκούν συγκεκριμένα οφέλη από την ένταξη στην ΟΝΕ και όχι άδικα... Κι ας πηγαίνει η οικονομία της χώρας από το κακό στο χειρότερο.

Ναι, μη σας φαίνεται καθόλου περίεργο. Ακόμη κι αυτό μπορεί να γίνεται. Η οικονομία της χώρας - η πραγματική οικονομία, βέβαια, και όχι το χρηματιστήριο - μπορεί να μην πηγαίνει καλά, αλλά τα κέρδη της ολιγαρχίας να αυξάνονται και να πληθύνονται. Αλλωστε, δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο. Τελευταίο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η πορεία των εξαγωγών της χώρας, όπως ομολόγησαν πρόσφατα και οι μεγαλοεξαγωγείς και οι κυβερνητικοί αρμόδιοι. Τα τρία τελευταία χρόνια οι ελληνικές εξαγωγές σημειώνουν σταθερή πτώση. Το 1997 -6,2%, το 1998 -2,7% και το 1999 -2,9% (προσωρινό στοιχείο). Τα κέρδη, όμως, των μεγαλοεξαγωγέων, κάθε άλλο παρά ακολούθησαν την ίδια πορεία...