«Η συμβιβαστική πολιτική που χρόνια ακολουθούσαν από κοινού οι ηγεσίες της ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ όλα τα προηγούμενα χρόνια αποδεικνύεται ότι είναι ο κανόνας που δεν ξεχνιέται και ότι οι αγωνιστικές εξάρσεις είναι η εξαίρεση και συγκυριακή στάση» σημειώνει σε ανακοίνωσή της, η Αγωνιστική Παρέμβαση (ΑΠ), που πρόσκειται στον ΣΥΝ και καταγγέλλει την προωθούμενη από τις παρατάξεις του δικομματισμού υπόδειξη εκπροσώπων στις επιτροπές διευθέτησης του χρόνου εργασίας.

Και σε ό,τι αφορά στην καταγγελία, καλώς καταγγέλλει, αλλά, τώρα, «ανακάλυψαν» ότι «από κοινού οι ηγεσίες των ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ ακολουθούσαν συμβιβαστική πολιτική όλα τα προηγούμενα χρόνια»; Και εφόσον έτσι είχαν τα πράγματα, τι έκανε όλ' αυτά τα χρόνια η ΑΠ; Μήπως έπαιζε το ρόλο του «αριστερού» φύλλου συκής της «από κοινού συμβιβαστικής πολιτικής»; Και, τέλος πάντων, αφού ...ανακάλυψε όλα όσα η ίδια διαπιστώνει, τι θα κάνει τώρα; Θα εγκαταλείψει τις αντιλήψεις περί «κοινωνικού διαλόγου και συναίνεσης», μαζί με τις ανάλογες πρακτικές; Θα συνεχίσει να συκοφαντεί το ΠΑΜΕ και τις ταξικές δυνάμεις σαν διασπαστές, συνεχίζοντας να «κρατά το φανάρι» στη συμβιβασμένη πλειοψηφία της ΓΣΕΕ; Για την ώρα, πάντως, αυτό συνεχίζει να κάνει, παρά τις όποιες απόπειρες φραστικής διαφοροποίησης και τήρησης κάποιων αποστάσεων.