Σύσσωμη η ακαδημαϊκή κοινότητα του Παντείου Πανεπιστημίου βρίσκεται σε διαρκή κινητοποίηση, ενάντια στη μετεγκατάσταση Τμημάτων του πρώην υπουργείου Τύπου στο κτίριο «Σαρίδη», που γειτνιάζει άμεσα με το Πανεπιστήμιο. Φοιτητές, πανεπιστημιακοί και εργαζόμενοι στο ίδρυμα έχουν ξεσηκωθεί απαιτώντας από την κυβέρνηση να αναθεωρήσει την απόφαση εγκατάστασης στο κτίριο «Σαρίδη» της Γενικής Γραμματείας Επικοινωνίας και της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης, ενώ την πλήρη στήριξή τους στο αίτημα της πανεπιστημιακής κοινότητας εκφράζουν με ψήφισμα της Γενικής τους Συνέλευσης και οι δημοσιογράφοι των δύο Γενικών Γραμματειών.

Από το πρωί, χτες, φοιτητές και καθηγητές του Παντείου πραγματοποίησαν συμβολικό αποκλεισμό του κτιρίου «Σαρίδη» και οι διοικητικοί υπάλληλοι του ιδρύματος μετά τις 12 το μεσημέρι προχώρησαν σε στάση εργασίας και συμμετείχαν επίσης στην κινητοποίηση. Πολλά μαθήματα διακόπηκαν ή συντομεύτηκαν προκειμένου φοιτητές και καθηγητές να κατέβουν στο δρόμο δίπλα στο κτίριο, ενώ κάποιοι καθηγητές επέλεξαν να κάνουν το μάθημά τους μπροστά στο κτίριο «Σαρίδη», δηλώνοντας και με αυτό τον τρόπο ότι το κτίριο «Σαρίδη» ανήκει στο Πάντειο.

Η πρωτοβουλία για το χτεσινό συμβολικό αποκλεισμό ανήκει στην Πανσπουδαστική ΚΣ και γρήγορα «αγκαλιάστηκε» από το σύνολο της ακαδημαϊκής κοινότητας, αφού η «καρδιά», το «κέντρο» του πανεπιστημίου, μεταφέρθηκε χτες στους δρόμους μπροστά από το υπό διεκδίκηση κτίριο. Φοιτητές, πρυτανικές αρχές και εργαζόμενοι, αφού επισήμαναν το κτιριακό πρόβλημα που αντιμετωπίζει το ίδρυμα, τόνισαν το σοβαρό πρόβλημα αμφισβήτησης του ακαδημαϊκού ασύλου που προκύπτει, αφού η γειτνίαση με ένα κρατικό κτίριο συνεπάγεται διαρκή παρουσία δυνάμεων καταστολής στο χώρο δίπλα στο πανεπιστημιακό ίδρυμα.

Σημειώνουμε ότι το Πάντειο Πανεπιστήμιο από τις αρχές της δεκαετίας διεκδικούσε από το υπουργείο Παιδείας το απαιτούμενο κονδύλι για την αγορά του συγκεκριμένου κτιρίου (παλιό εργοστάσιο επίπλων) από τη χήρα του κ. Σαρίδη, μετά το θάνατο του επιχειρηματία. Το κτίριο ήταν ιδανική περίπτωση για την επέκταση του Πανεπιστημίου, καθώς η τελευταία επέκταση του Παντείου έγινε το 1995, αλλά τα αμέσως επόμενα χρόνια ο φοιτητικός πληθυσμός του ιδρύματος σχεδόν διπλασιάστηκε! Το κονδύλι για την αγορά του κτιρίου δε δόθηκε ποτέ στο Πανεπιστήμιο και το 2001 το κτίριο «Σαρίδη» αγοράστηκε από την Κτηματική Εταιρία του Δημοσίου για λογαριασμό του υπουργείου Τύπου. Μετά από σχετικές κινητοποιήσεις της ακαδημαϊκής κοινότητας του Παντείου, οι κυβερνήσεις τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΝΔ υπόσχονταν ότι θα επανεξέταζαν το θέμα, αλλά δεν έδωσαν λύση.

Οι κινητοποιήσεις των φορέων του Πανεπιστημίου θα συνεχιστούν σήμερα, με συμβολικό αποκλεισμό της λεωφόρου Συγγρού, και θα κλιμακωθούν τις επόμενες μέρες.

Με επίδειξη αδιαλλαξίας και αστυνομικής πυγμής συνόδευσε η κυβέρνηση Καραμανλή την «κατάληψη» του κτιρίου Σαρίδη, περιφρονώντας βάναυσα τα αιτήματα των φοιτητών και των πρυτανικών αρχών του Παντείου Πανεπιστημίου.

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, που έκανε χτες τα «εγκαίνια» της ενημέρωσης των δημοσιογράφων στο νέο κτίριο, «περιστοιχιζόμενος» από διμοιρίες των ΜΑΤ, παρουσίασε ως οριστική και αμετάκλητη την απόφαση της κυβέρνησης, χαρακτήρισε «άτοπο» το αίτημα των πανεπιστημιακών φορέων για να δοθεί το κτίριο στο Πάντειο, ενώ εξαπέλυσε επίθεση ενάντια σε όσους αντιδρούν ισχυριζόμενος ότι πρόκειται για «μεμονωμένες φωνές»!

Ο Θ. Ρουσόπουλος δικαιολόγησε απόλυτα την παρουσία των ΜΑΤ στα «όρια» του πανεπιστημιακού ασύλου επικαλούμενος ότι η κυβέρνηση «οφείλει να προστατεύσει τη δημόσια περιουσία», με την αναφορά ότι για την κατασκευή του κτιρίου ξοδεύτηκαν 33 εκατ. ευρώ, και άρα «όλοι οφείλουν να σεβαστούν τους Ελληνες φορολογούμενους» (σ.σ. τα ίδια έλεγαν και για τα χρήματα που δόθηκαν για τις χαφιεδοκάμερες...). Υποστήριξε ακόμα ότι «σε καμία περίπτωση δεν απειλείται το άσυλο».

Αναφερόμενος στις αγωνιστικές αντιδράσεις των φοιτητών ο εκπρόσωπος είπε ότι πρόκειται για «μεμονωμένες φωνές», οι οποίες «δε θα συνεχίσουν να υπάρχουν όταν καταλάβουν το άτοπο του αιτήματός τους»!

Σε ερώτηση γιατί η κυβέρνηση δεν έλαβε υπόψη της τις οξυμένες ανάγκες του Παντείου και προχώρησε στη μετεγκατάσταση των υπηρεσιών της Γενικής Γραμματείας Επικοινωνίας, ο εκπρόσωπος απάντησε ότι «εφόσον υπάρχουν ανάγκες από το Πανεπιστήμιο η κυβέρνηση θα φροντίσει να βοηθήσει ώστε να λυθούν αυτές οι ανάγκες»(!), εμπαίζοντας τους πανεπιστημιακούς φορείς που έχουν θέσει εδώ και χρόνια το θέμα. Πολύ περισσότερο που ο ίδιος παραδέχτηκε ότι πριν από πολλούς μήνες ο πρύτανης του Παντείου του είχε θέσει το θέμα των κτιριακών υποδομών και του είχε ζητήσει το κτίριο Σαρίδη. Υποστήριξε ότι αναζήτησε άλλους χώρους για τη στέγαση των υπηρεσιών της ΓΓ Επικοινωνίας και «τέτοια λύση δε βρέθηκε».

Ιδιαίτερη προσπάθεια κατέβαλε ο εκπρόσωπος για να πείσει ότι «δεν είναι ασύμβατη η συνύπαρξη μιας κρατικής υπηρεσίας με πανεπιστημιακά ιδρύματα». Επικαλέστηκε μάλιστα το «αφοπλιστικό» επιχείρημα ότι η συγκεκριμένη κρατική υπηρεσία «σχετίζεται με την ενημέρωση των πολιτών, η οποία αποτελεί προϋπόθεση για την επιτέλεση του ρόλου του πανεπιστημιακού θεσμού και ευρύτερα για την ποιότητα της δημοκρατίας μας»!