Με την ολοκλήρωση του κύκλου των ομιλιών του διημέρου στο βήμα ανέβηκε η Γενική Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, η οποία συνοψίζοντας τη συζήτηση σημείωσε:

«Η συζήτηση που ξεκίνησε στο Κόμμα μετά τη δημοσίευση των Θέσεων, αλλά και η συζήτηση που έγινε αυτές τις δύο μέρες, δείχνει ότι ήδη έχει διαμορφωθεί ένα κλίμα προσδοκίας και απαίτησης, όχι γενικά από το Κόμμα, αλλά κατ' αρχήν από την ΚΕ, τα καθοδηγητικά όργανα, ότι θα ανταποκριθούμε στο βασικό καθήκον που έβαλε το 17ο Συνέδριο ανάμεσα στα άλλα, να επεξεργαστούμε πιο ειδικά τη στρατηγική μας στο χώρο της νεολαίας και του κινήματός της. Και κυρίως η απαίτηση και οι προσδοκίες είναι ότι θα ανταποκριθούμε σε αυτό το καθήκον, μια και η πράξη είναι το βασικό κριτήριο.

Βεβαίως, όλοι ξέρουμε ότι δεν είναι εύκολο από τη μια μέρα στην άλλη να προωθούνται τέτοια σύνθετα καθήκοντα στις σημερινές συνθήκες, όταν μάλιστα έχουμε διαπιστώσει σοβαρές ελλείψεις, αδυναμίες και καθυστερήσεις και στο 16ο Συνέδριο και στο 17ο. Ωστόσο, το γεγονός ότι υπάρχει απαίτηση και προσδοκία, δείχνει και την άλλη πλευρά: Οτι σήμερα έχουμε προϋποθέσεις - μπορεί να καθυστερήσαμε, αλλά σήμερα υπάρχει μεγαλύτερη ωριμότητα και δυνατότητα, να δρομολογήσουμε την Απόφαση της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης και να υπάρχουν ορατά αποτελέσματα στο 18ο Συνέδριο, όπου κανείς και καμιά δε θα μας συγχωρήσει να πάμε σε αυτό το Συνέδριο με την ίδια αυτοκριτική. Είναι ρεαλιστικό δηλαδή σήμερα, να δρομολογήσουμε την αναπροσαρμογή της δουλιάς του Κόμματος στο καθήκον δράσης για τα προβλήματα της νεολαίας, στο κίνημά της και για τη βοήθεια της ΚΝΕ.

Η συζήτηση ήταν πλούσια και δημιουργική και μάλιστα παρακινεί να εμβαθύνουμε σε αρκετά θέματα ή και να μελετήσουμε καλύτερα άλλα. Ηταν καλή και δημιουργική γιατί και εξειδικευμένο προβληματισμό έφερε, και κυρίως ήταν στοχοπροσηλωμένη στα δύο βασικά αλληλοδιαπλεκόμενα - ας το πω - σκέλη της Συνδιάσκεψης.

Το πρώτο σκέλος αφορά στην αναπροσαρμογή της δουλιάς του Κόμματος, στον προσανατολισμό του ώστε η δράση του για τα προβλήματα της νεολαίας να είναι συστατικό της γενικής δουλιάς και των επιμέρους τομέων, και το δεύτερο σκέλος είναι η βοήθεια και η στήριξη της ΚΝΕ.

Δε χρησιμοποιούμε τυχαία τον όρο "βοήθεια και στήριξη της ΚΝΕ", γιατί παίρνουμε υπόψη ότι έχουμε βεβαίως την ευθύνη της ιδεολογικής και πολιτικής της καθοδήγησης, έχει την ευθύνη η ΚΝΕ να αναζητεί, να ακουμπάει και να παίρνει υπόψη την ιδεολογικοπολιτική καθοδήγηση του Κόμματος. Αλλά η ΚΝΕ έχει και τη δική της αυτοτελή ευθύνη στα πλαίσια της οργανωτικής της αυτοτέλειας να δρα όσο γίνεται πιο σωστά και ολοκληρωμένα στη νεολαία και στο κίνημά της.

Συνειδητοποιούμε ότι υπάρχει μια μακρόχρονη, πλούσια πείρα του Κόμματος, 90χρονη σχεδόν, για την οποία δικαιολογημένα είμαστε περήφανοι. Παρ' όλα αυτά δεν πρέπει αυτή την πείρα ούτε βεβαίως να τη βάλουμε στην άκρη, αλλά ούτε και να τη μεγαλοποιήσουμε, γιατί και από τη συζήτηση φάνηκε ότι υπάρχουν εξελίξεις, νέες συνθήκες και νέα προβλήματα, επομένως πρέπει να κατακτήσουμε και νέα πείρα.

Η ΚΝΕ έχει πολλά να κερδίσει από τη μακρόχρονη πείρα του Κόμματος, όπως κι η ίδια έχει να προσφέρει σε αυτόν τον εμπλουτισμό, με τη νέα πείρα που έχουμε ανάγκη σήμερα».