Οι θέσεις της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ για τη Διακυβερνητική, όπως αναφέρονται σε γραπτό κείμενο που κατέθεσε το μέλος της Επιτροπής, βουλευτής, Αντ. Σκυλλάκος, είναι οι εξής:

«Η Ευρωπαϊκή Ενωση, όπως αποδείχνεται και από τις σχετικές συνθήκες, αλλά και από τις πολιτικές που εφαρμόζει και τις γενικότερες δραστηριότητές της, είναι μία διακρατική ένωση που στοχεύει στην ενίσχυση των πολυεθνικών, γενικότερα του μεγάλου κεφαλαίου της Ευρώπης.

Πρόκειται για συνθήκες και πολιτικές που πλήττουν βάναυσα τους εργαζόμενους της Ευρώπης, ενισχύουν το καθεστώς ανισοτιμίας και μειώνουν τις δυνατότητες ανάπτυξης των μικρότερων και φτωχότερων χωρών της ΕΕ.

Οι επιπτώσεις σε βάρος των εργαζομένων της χώρας και της ίδιας της χώρας είναι βαριές και θα είναι στο μέλλον βαρύτερες.

Η επικείμενη αναθεώρηση των συνθηκών της ΕΕ, στα πλαίσια της Διακυβερνητικής, θα επιτείνει τις αρνητικές αυτές συνέπειες, γι' αυτό το ΚΚΕ αντιτίθεται σε όλες τις επικείμενες αλλαγές, αντιτίθεται στην παραπέρα πολιτική ενοποίηση της ΕΕ, αντιτίθεται στην "ομοσπονδιακή" προοπτική της ΕΕ και τη "συνταγματικοποίησή" της.

Συγκεκριμένα:

- Απορρίπτουμε την αντιστάθμιση των ψήφων υπέρ των μεγαλύτερων κρατών, που περιορίζει τα δικαιώματα των μικρότερων χωρών (και της Ελλάδας). Απορρίπτουμε όμως και τη λεγόμενη διπλή πλειοψηφία και τη δυνατότητα λήψης αποφάσεων με ποσοστό επί των χωρών ή του πληθυσμού. Η "διπλή πλειοψηφία" μετριάζει κάπως το πρόβλημα, αλλά δεν το αναιρεί.

- Με τη διεύρυνση εφαρμογής της ειδικής πλειοψηφίας, το αποτέλεσμα θα είναι να ενισχυθεί ο ρόλος των ισχυρών κρατών σε πολύ περισσότερα ζητήματα (φορολογία, κοινωνική πολιτική κλπ.), να μην παίρνονται οι αποφάσεις στην Ελλάδα, αλλά στις Βρυξέλλες, ακόμη και σε αντίθεση με τις επίσημες θέσεις της χώρας μας. Σε κάθε περίπτωση θα επιταχύνει και θα βαθύνει τις αντιδραστικές αλλαγές στην οικονομία και τα κοινωνικά δικαιώματα. Η επέκταση μάλιστα αυτής της προοπτικής στους τομείς της εξωτερικής πολιτικής και άμυνας και της εσωτερικής ασφάλειας και δικαιοσύνης είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη για τα πραγματικά συμφέροντα της χώρας και τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα και ελευθερίες.

- Η αποδοχή της ενισχυμένης συνεργασίας σημαίνει αποδοχή της θεσμοθέτησης ενός σκληρού πυρήνα, ενός διευθυντηρίου των ισχυρών κρατών και την καθιέρωση της "Ευρώπης των δύο ταχυτήτων". Ακόμη και αν ήταν δυνατόν η Ελλάδα να συμμετάσχει στην πρώτη ταχύτητα, δε θα άλλαζε ο υποδεέστερος και εξαρτημένος ρόλος της.

- Η σύνταξη της λεγόμενης Χάρτας των "θεμελιωδών δικαιωμάτων", η ενσωμάτωσή της στη συνθήκη της ΕΕ και μάλιστα με δεσμευτικό χαρακτήρα, βάζει σοβαρά ερωτηματικά για το αν θα προωθηθούν ή θα περιοριστούν τόσο τα ατομικά και πολιτικά όσο και τα κοινωνικά δικαιώματα.

- Ο επανακαθορισμός των διατάξεων της Συνθήκης, όσον αφορά την άμυνα στην ΕΕ, στο όνομα της κατοχύρωσης των εξωτερικών συνόρων των κρατών ως συνόρων της ΕΕ, τη στιγμή που η πολιτική της ΕΕ απέναντι στην Τουρκία είναι δεδομένη, μόνο αποτέλεσμα θα έχει να ανοίξει ο δρόμος για αντιδραστικές αλλαγές στον τομέα Αμυνας και Εξωτερικής Πολιτικής.

- Η διεύρυνση της ΕΕ με την είσοδο νέων χωρών και η διατήρηση του ανώτατου ορίου των 700 ευρωβουλευτών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ουσιαστικά θίγει τις μικρότερες πολιτικές δυνάμεις, κύρια εκείνες που αντιτίθενται ή αμφισβητούν την ΕΕ και την πολιτική της.

Το σύνολο των αναφερομένων αλλαγών, που σχεδιάζονται στη Δακυβερνητική, οδηγούν σε νέα παραχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, σε μεγαλύτερο περιορισμό του δικαιώματος του ελληνικού λαού να αποφασίζει για το δρόμο που θα ακολουθήσει, σε παραπέρα περιορισμό της λαϊκής κυριαρχίας.

Οδηγούν σε συρρίκνωση της κρατικής οντότητας και θέτουν την Ελλάδα σε υποδεέστερη και πιο εξαρτημένη θέση στα πλαίσια της ΕΕ».