Με τις αποφάσεις της η Κυβερνητική Επιτροπή εγκαινιάζει μια νέα φάση στην αντεργατική της πολιτική. Κύρια σημεία της αντεργατικής αυτής επίθεσης, που επιχειρεί να κατοχυρώσει ακόμα πιο απροκάλυπτα το ξεζούμισμα των εργαζομένων είναι:

Η διευθέτηση του χρόνου εργασίας σύμφωνα με τις ανάγκες της εργοδοσίας, η κατάργηση του ορίου του 2% στις ομαδικές απολύσεις, η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών για τους εργοδότες, και η θεσμοθέτηση της μερικής απασχόλησης στο δημόσιο. Σαν αντάλλαγμα, οι εργοδότες θα προσφέρουν «δεσμεύσεις για αύξηση της απασχόλησης»...

Στην πραγματικότητα η κυβέρνηση θέτει στο «τραπέζι του διαλόγου» τις απαιτήσεις της εργοδοσίας. Απαιτήσεις, οι οποίες, αν γίνουν πράξη, χειροτερεύουν ακόμα περισσότερο τη θέση των εργαζομένων και λύνουν τα χέρια των εργοδοτών για συμπίεση του κόστους εργασίας, αύξηση της εκμετάλλευσης, της εντατικοποίησης της εργασίας και φυσικά των κερδών τους. Η Κυβερνητική Επιτροπή φαίνεται αποφασισμένη να κλείσει το θέμα των εργασιακών ανατροπών μέσα στο καλοκαίρι και στο τέλος του Σεπτέμβρη να προχωρήσει στην κατάθεση σχεδίου νόμου στη Βουλή.

Στη συνέντευξη Τύπου -που ακολούθησε της Κυβερνητικής Επιτροπής- ο υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων Τ.Γιαννίτσης με την παρουσία των δύο υφυπουργών Χ.Πρωτόπαππα και Ν.Φαρμάκη, χαρακτήρισε «ξεπερασμένο το σύστημα ρύθμισης του χρόνου εργασίας». Γι' αυτό είπε ο χρόνος εργασίας πρέπει να ρυθμίζεται έτσι, ώστε όταν ο εργοδότης χρειάζεται να χρησιμοποιεί τον εργάτη παραπάνω από το οχτάωρο, να μπορεί να το κάνει και να τον «πληρώνει» με αντίστοιχες ώρες εργασίας την περίοδο που η επιχείρησή του περιορίζει την παραγωγή.

Αν και ο υπουργός, επιχείρησε να μαλακώσει τις εντυπώσεις, λέγοντας ότι θα ισχύει για ορισμένες επιχειρήσεις, π.χ. με αυξημένη εποχική δραστηριότητα, γίνεται σαφές, ότι οι αποφάσεις της Κυβερνητικής χτυπάνε στην καρδιά το οχτάωρο, μια από τις βασικές κατακτήσεις της εργατικής τάξης. Η εφαρμογή ενός τέτοιου μέτρου, θ' αυξήσει ακόμα περισσότερο την εκμετάλλευση των εργαζομένων, την εντατικοποίηση της εργασίας και θα σμπαραλιάσει τον καθημερινό οικογενειακό προγραμματισμό, με απρόβλεπτες κοινωνικές συνέπειες.

Ως αντίβαρο, στο παραπάνω μέτρο ο υπουργός παρουσίασε την επιχειρούμενη «ρύθμιση» στις υπερωρίες και στην υπερεργασία, η οποία θα είναι και η «συμβολή» των εργοδοτών..! Στην πραγματικότητα πρόκειται για μια «συμβολή», χωρίς κανένα αντίκρισμα. Γιατί η απόλυτη ελευθερία διαχείρισης του χρόνου εργασίας, σύμφωνα με τις ανάγκες της παραγωγής και του εργοδότη, τον απαλλάσσει ή μειώνει τις ανάγκες του σε υπερωρίες. Αλλωστε, όπως σημείωσε με έμφαση, η υπερεργασία δεν πρόκειται να καταργηθεί.

Η Κυβερνητική Επιτροπή επιβεβαίωσε την πρόθεση της κυβέρνησης για μείωση των ασφαλιστικών εισφορών της εργοδοτικής πλευράς. Αν και ο υπουργός δεν καθόρισε το ύψος της, -το παρέπεμψε στον ψευδεπίγραφο διάλογο- είναι προφανές ότι πρόκειται για άλλη μια παροχή προς την πλευρά των εργοδοτών, κοντά στις τόσες άλλες, και μάλιστα σε βάρος του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης και συγκεκριμένα του ΙΚΑ. Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εργασίας, ισχυρίστηκε ότι το κόστος για το ΙΚΑ, είτε θα είναι ανύπαρκτο, γιατί ευελπιστεί στη δημιουργία 30-40 χιλιάδων θέσεων εργασίας είτε θα καλυφθεί από τον κρατικό προϋπολογισμό. Κάνει εντύπωση το γεγονός ότι ενώ η ηγεσία του υπουργείου αρνήθηκε να δώσει το ύψος της απαλλαγής -ο Τ.Γιαννίτσης σε πρόσφατη συνέντευξη μίλαγε για 25% - εντούτοις με ευκολία διακηρύσσει τη δημιουργία 30-40 χιλιάδων νέων θέσεων εργασίας. Οσο για τη διαβεβαίωση ότι θα καλυφθούν από τον κρατικό προϋπολογισμό, έχει την ίδια αξία με την ασυνέπεια που χαρακτηρίζει την κυβέρνηση στην κάλυψη των αναγνωρισμένων χρεών προς το ΙΚΑ.

Κεντρικό επιχείρημα για τη μείωση των εργοδοτικών εισφορών, του Τ.Γιαννίτση ήταν η ανάγκη για μείωση του «κόστους εργασίας» και κατά συνέπεια αύξηση της παραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων. Αυτό, όμως, που δεν είπε ο υπουργός, είναι πως στην Ελλάδα, το κόστος εργασίας αποτελεί ένα πολύ μικρό ποσοστό του συνολικού κόστους του προϊόντος, που πολύ λίγο επιδρά στη λεγόμενη ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων. Η κυβέρνηση σκόπιμα αφήνει απέξω άλλους παράγοντες που συμβάλλουν πιο αποφασιστικά στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας και πριν απ' όλα των επενδύσεων των εργοδοτών για τη βελτίωση της τεχνολογικής υποδομής, την εγχώρια έρευνα και επιστήμη κλπ.

«Διαρρύθμιση ανισοτήτων στις ομαδικές απολύσεις». Με αυτή την κομψή διατύπωση περιγράφεται στην εισήγηση του υπουργείου Εργασίας προς την Κυβερνητική Επιτροπή, το σχέδιο για την κατάργηση του 2% στο όριο απολύσεων. Παρά την «κομψότητα» στις διατυπώσεις, η «απελευθέρωση» των απολύσεων θα σημάνει κύμα απολύσεων και αύξηση της ανεργίας, αλλά και επέκταση κάθε μορφής πίεσης και εκβιασμών στους εργαζόμενους, αφού δε θα υπάρχει ούτε αυτός ο ελάχιστος φραγμός στις απολύσεις.

Η Κυβερνητική Επιτροπή ενέκρινε και την πρόταση του υπουργείου για εισαγωγή της μερικής απασχόλησης στο δημόσιο, αρχίζοντας σε πρώτη φάση από τον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Ο Τ.Γιαννίτσης απαντώντας σε σχετική ερώτηση είπε ότι δεν υπάρχει διαφωνία με τον υπουργό Εθνικής Οικονομίας στο ζήτημα αυτό. Κοινή διαπίστωση της Κυβερνητικής Επιτροπής ήταν ότι στην Ελλάδα, η μερική απασχόληση βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα σε σχέση με τις άλλες χώρες. Ως εκ τούτου η κυβέρνηση προωθεί το μοίρασμα μιας θέσης εργασίας σε 2-3 εργαζόμενους αντί για τη θεσμοθέτηση του 7ωρου, πενθήμερου, τριανταπεντάωρου, με αύξηση μάλιστα των αποδοχών που επιτρέπεται και από το σημερινό επίπεδο υπερκερδοφορίας. Απαντώντας σε σχετική ερώτηση, ο υπουργός είπε ότι η κυβέρνηση εξετάζει το 35ωρο, αλλά δεν το θέτει για συζήτηση..!

Ανάμεσα στα μέτρα που αποφάσισε η Κυβερνητική Επιτροπή είναι και η δημιουργία πλαισίου για την προσωρινή εργασία, ενώ όπως αναφέρθηκε στη συνέντευξη, στόχος των μέτρων είναι η δημιουργία 400-500 χιλιάδων θέσεων εργασίας, μέσα στην τετραετία, από τις οποίες οι 300.000 θα είναι καθαρές θέσεις, μετά την αφαίρεση των θέσεων που θα χαθούν στο ίδιο διάστημα.