Η δήλωση του Γ. Παπανδρέου δεν είναι τίποτε άλλο παρά ο προάγγελος της πολιτικής που θα ακολουθηθεί από την κυβέρνηση και βεβαίως με τη στήριξη και άλλων κομμάτων, όπως είναι ο ΣΥΝ, που ήδη πιέζει σ' αυτή την κατεύθυνση,τόνισε ο Μάκης Κοψίδης,μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνος του Γραφείου Τύπου του Κόμματος, σε συνέντευξή του στον "902 Αριστερά στα FM". Παραθέτουμε παρακάτω βασικά αποσπάσματα από τη συνέντευξη του Μάκη Κοψίδη

- Ερώτηση: Αναφορικά με τα ναρκωτικά κατηγορούν το ΚΚΕ για αντιδημοκρατική στάση, ότι δεν ανέχεται άλλες απόψεις κλπ.

- Ολα αυτά δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα. Ισα ίσα, εμείς θέλουμε να λέγονται όλες οι απόψεις, για να μπορεί να τις κρίνει κι ο λαός. Αλλο ζήτημα όμως είναι αυτό κι άλλο να βγαίνει υπουργός, ως υπουργός και όχι ως απλός πολίτης - συγκεκριμένα ο αναπληρωτής ΥΠΕΞ κ. Παπανδρέου - και, χωρίς να έχει θέση η κυβέρνηση, να λέει και να προκαλεί ότι θα πρέπει να φυτέψουμεχασίς στους κήπους και στις βεράντες. Γιατί, όπως και να το κάνουμε, είναι διαφορετικό να ακούγεται η γνώμη ενός πολίτη και διαφορετικό η γνώμη ενός υπουργού. Είναι πράγματι διαφορετικό και γι' αυτό εμείς αντιδράσαμε και ζητήσαμε την αποπομπή του από την κυβέρνηση.

Μετά την ουσιαστική κάλυψη που έδωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος στη δήλωση αυτή του κ. Παπανδρέου, γίνεται ακόμη πιο καθαρό ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ακολουθεί, εδώ και καιρό, μια πολιτική εξοικείωσης του λαού και της νεολαίας μας με την ουσία αυτών που είπε ο κ. Παπανδρέου, μια πολιτική προλείανσης του εδάφους, ούτως ώστε να καταφέρει σταδιακά να υλοποιήσει όλα αυτά που είπε ο κ. Παπανδρέου. Αυτό το κάνει, με μια διολισθητική τακτική, γιατί βεβαίως ξέρουν πολύ καλά τα κυβερνητικά επιτελεία ότι η μεγάλη πλειοψηφία της νεολαίας και του λαού μας είναι κατηγορηματικά αντίθετη στη νομιμοποίηση των λεγόμενων μαλακών ναρκωτικών, σ' όλη αυτή την υπόθεση της ναρκο-υποταγής.

Η πρακτική της κυβέρνησης και αυτά που είπε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δείχνουν ότι η δήλωση του Γ. Παπανδρέου δεν είναι τίποτε άλλο παρά ο προάγγελος της πολιτικής, που θα ακολουθηθεί από την κυβέρνηση και βεβαίως με τη στήριξη και άλλων κομμάτων, όπως είναι ο ΣΥΝ, που ήδη πιέζει σ' αυτή την κατεύθυνση.Απλώς, τώρα στρώνουν το έδαφος.

- Ερώτηση: Μερικοί χαρακτηρίζουν το ΚΚΕ οπισθοδρομικό, καθυστερημένο, σκοταδιστικό. Το ταυτίζουν με τον Ρήγκαν, όπως ο Γ. Παπανδρέου.

- Κατ' αρχάς για την ταύτιση που έκανε ο κ. Παπανδρέου με τον Ρήγκαν: Πάει πολύ, μα πάρα πολύ, ένας αμερικανόθρεφτος υπουργός, όπως είναι ο Γ. Παπανδρέου, ένας άνθρωπος που από υπουργικούς θώκους και γενικά σαν πολιτικό στέλεχος έχει προσφέρει "γην και ύδωρ" στους Αμερικανούς για να παρεμβαίνουν στη χώρας μας, έχει συντελέσει κατά πολύ στο να γίνει η χώρα μας αμερικανικό προτεκτοράτο, να έχει το θράσος να εγκαλεί το ΚΚΕ για πολιτική που θυμίζει τον Ρήγκαν.Αυτό είναι το πρώτο.

Δεύτερο: Η δήλωση αυτή του Γ. Παπανδρέου δε μας εκπλήσσει, με την έννοια ότι εδώ και μέρες γίνεται συστηματική προσπάθεια από την κυβέρνηση, από τον ΣΥΝ, από άλλα κόμματα, τα οποία θέλουν να λέγονται αριστερά, όπως το κόμμα του κ. Μπανιά, - αξίζει να δει κανείς αυτά που έγραψε το δημοσιογραφικό όργανό του, η ΕΠΟΧΗ, χτες Κυριακή, όπου κατηγορεί το ΚΚΕ για σκοταδισμό και το εξισώνει με τον εκπαιδευτικό που στράφηκε κατά του έργου του Ν. Καζαντζάκη - να ταυτιστεί η αντίσταση κατά όλων των ναρκωτικών, η αντίσταση κατά της ναρκο-υποταγής, με την πισωδρόμηση, με τη συντήρηση, με την καθυστέρηση. Από την άλλη μεριά, η άσκηση του δικαιώματος στην πρέζα, στη μαστούρα γίνεται προσπάθεια να ταυτιστεί με την πρόοδο, με τον εκσυγχρονισμό, με το νέο και το μοντέρνο. Αυτό είναι το μοτίβο που συστηματικά προωθούν αυτές οι δυνάμεις, πλαισιωμένες βέβαια και από ορισμένους δημοσιογράφους (Λοβέρδος στον ΠΛΑΝΕΤ, ο Πρετεντέρης στο ΒΗΜΑ). Αυτή η δήθεν νέα και μοντέρνα πολιτική είναι πολύ παλιά και αναχρονιστική. Μας θυμίζει την πολιτική που άσκησαν για την προώθηση των ναρκωτικών οι Ισπανοί στη Ν. Αμερική τον 16ο αιώνα, για να αντιμετωπίσουν την αντίσταση των ιθαγενών όπως και αυτή την πολιτική του 17ου αιώνα που με πολιτικό όπλο τα ναρκωτικά οι Αγγλοι προσπάθησαν να καθυποτάξουν το αντιαποικιοκρατικό κίνημα, με διάφορα προσχήματα.

Είναι μια προσπάθεια, μια πολιτική, η οποία πάει να ευνουχίσει το νεολαιίστικο κίνημα και γενικότερα το λαϊκό κίνημα, απ' την αντίσταση και πάλη κατά αυτής της πολιτικής. Γι' αυτό, λοιπόν, στη δημοκρατία τους, στη δημοκρατία των αφεντικών του Πρετεντέρη και του Λοβέρδου η ναρκο-υποταγή, η αποχαύνωση που δημιουργούν τα ναρκωτικά αποτελεί οξυγόνο. Γι' αυτού του είδους τη δημοκρατία, το μαστούρωμα όχι μόνον δεν είναι επικίνδυνο, όπως λέει ο Πρετεντέρης, αλλά αποτελεί και προϋπόθεση για τη διαιώνισή της.

Εμείς λέμε ξεκάθαρα ότι ενδιαφερόμαστε όχι απλά να περιοριστεί το φαινόμενο, αλλά να εξαλειφθεί. Οσον αφορά την εξάλειψη του φαινομένου πρέπει να αντιμετωπιστούν αποφασιστικά οι αιτίες που γεννούν τη ναρκομανία, την πρόσβαση των νέων στα ναρκωτικά. Οι αιτίες αυτές έχουν να κάνουν με την ανεργία, με τη λιτότητα, το χτύπημα των αξιών, του αγώνα, της συλλογικότητας, τα οποία δημιουργούν ευάλωτες, ελαστικές συνειδήσεις που αποτελούν το υπόβαθρο εξάπλωσης των ναρκωτικών. Το να λοιδορούνται οράματα και αξίες που έχουν ενστερνιστεί όχι μόνο οι κομμουνιστές, αλλά και όλα τα κινήματα στη διαδρομή της ιστορίας από πολιτικά κόμματα, συμβάλλει αποφασιστικά στη δημιουργία απογοήτευσης στους νέους. Το να λοιδορείται η θέση για την ύπαρξη του συνδικαλιστικού κινήματος, για την κοινωνική πάλη, για τη συλλογικότητα, για αντιπαράθεση με τα μεγάλα συμφέροντα, όλα αυτά δημιουργούν αιτίες που είναι πρόσφορες για την ανάπτυξη των ναρκωτικών. Αιτίες οι οποίες τελικά πλαστικοποιούν συνειδήσεις, μεγεθύνουν τη ναρκομανία.

Πραγματική πρόληψη για μας είναι να αντιπαλέψουμε αυτές τις αιτίες. Χρειάζεται μια άλλη πολιτική κατάσταση. Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε βεβαίως ότι η έξαρση αυτή των ναρκωτικών όχι μόνο στη χώρα μας, αλλά και γενικότερα δείχνει καθαρά και ξάστερα ότι τα ναρκωτικά είναι προϊόν μιας κοινωνίας, ενός συστήματος, που σαπίζει. Σημαίνει αλλαγή πολιτικής, σημαίνει χτύπημα στη ρίζα του φαινομένου, σημαίνει χτύπημα του καπιταλισμού.Προτείνουμε επίσης μια σειρά συγκεκριμένα μέτρα, όπως είναι η ενίσχυση των θεραπευτικών κοινοτήτων, γιατί θέλουμε τη θεραπεία των τοξικομανών και όχι την αλλαγή της μορφής εξάρτησης (μεθαδόνη). Φέτος ζητούσαν 1,9 δισ. οι θεραπευτικές κοινότητες, η κυβέρνηση όμως έδωσε μόνο 900 εκατομ. Αυτό δείχνει την υποκρισία της.

Μπορεί η κυβέρνηση και άλλα κόμματα να μιλούν συνέχεια για τα ζητήματα της πρόληψης, όμως η συγκεκριμένη πολιτική που υλοποιείται δεν αφορά την πρόληψη. Για μας πρόληψη είναι η αντιμετώπιση των αιτιών που είπα πριν. Βεβαίως, πρέπει να ενισχυθεί άμεσα και η θεραπεία, η αποτοξίνωση, η επανένταξη, με ενίσχυση των θεραπευτικών κοινοτήτων. Εδώ αντί να δίνονται γενναίες οικονομικές ενισχύσεις βλέπουμε την περικοπή των ενισχύσεων, βλέπουμε θεραπευτές, επιστήμονες που δουλεύουν στις θεραπευτικές κοινότητες να είναι απλήρωτοι για πολλούς μήνες και μετά από παρεμβάσεις του ΚΚΕ να μπορούν να πάρουν με καθυστέρηση τα χρήματά τους. Βλέπουμε μια απερίγραπτη λοιπόν, κατάσταση, κι είναι υποκρισία όλοι αυτοί, που η πολιτική που ασκούν δημιουργεί αυτή την κατάσταση, να εγκαλούν το ΚΚΕ για όλα αυτά τα οποία είπαμε.