Εχει κανείς αμφιβολία για το χαμό, που θα επικρατούσε, αν ένα μέλος της κυβέρνησης, δίνοντας μια μέρα συνέντευξη σε κάποιο περιοδικό, δήλωνε ανάμεσα σε άλλα, ότι πρέπει να μοιράσουμε το Αιγαίο στη μέση ή ότι καιρός είναι, να ξαναγίνει ελληνική η Κωνσταντινούπολη; Θα υπήρχε ή όχι γενική κατακραυγή και καταδίκη για τις επικίνδυνες αυτές απόψεις; Θα ζητούσαν ή όχι πολλοί και διάφοροι την αποπομπή του συγκεκριμένου υπουργού;

Ε, λοιπόν, δεν έχουμε την παραμικρή αμφιβολία, ότι όλ' αυτά και πολλά ακόμη έτσι ακριβώς θα γίνονταν. Αλλωστε κι εμείς, θα θεωρούσαμε τις αντιδράσεις αυτές απόλυτα δικαιολογημένες και σωστές. Και επιπλέον, είμαστε σίγουροι, ότι κανένας κυβερνητικός εκπρόσωπος δε θα τολμούσε να δικαιολογήσει το δράστη, με αστεία επιχειρήματα, περί προσωπικών απόψεων και δικαιώματος της γνώμης...

Και όμως, όταν ένας υπουργός δίνει πρακτικές... συμβουλές, περί οικιακής καλλιέργειας χασισιού, τότε για ορισμένους τα πράγματα είναι διαφορετικά. Τότε, είναι το ΚΚΕ αντιδημοκρατικό, αναχρονιστικό, δογματικό και πολλά άλλα παρόμοια, επειδή απαίτησε την αποπομπή του. Κι ενώ θεωρούν δικαίωμα ενός υπουργού, να λέει όσα είπε ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών, απαγορεύουν το δικαίωμα στο ΚΚΕ, να έχει γνώμη γι' αυτά, για τον ιδιαίτερα επικίνδυνο χαρακτήρα τους κι επόμενα, για την παραμονή του ή όχι στην κυβέρνηση.

Κι έπειτα, μιλάνε και για υποκρισία...