Στην πόλη που τον ενέπνευσε με τους αγώνες και τις θυσίες των παιδιών της, τιμήθηκε, 10 χρόνια μετά το θάνατό του, ο ποιητής του "Επιτάφιου", της "Ρωμιοσύνης", ο σύντροφος, ο αγωνιστής, ο μεγάλος Γιάννης Ρίτσος.Η Κομματική Οργάνωση Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ και το Πολιτιστικό της Τμήμα κατάφεραν μέσα από αυτή την εκδήλωση, στον κατάμεστο Κινηματογράφο Φαργκάνη, να αναβιώσουν του δράση, τη ζωή και το έργο του αλησμόνητου ποιητή μας. Μέσα από το πλούσιο καλλιτεχνικό πρόγραμμα, το αφιέρωμα και τις απαγγελίες ποιημάτων, "αναπαρέστησαν" ορισμένες από τις σημαντικότερες στιγμές του Γιάννη Ρίτσου.

Εκατοντάδες άνθρωποι, εργαζόμενοι, πολλοί νέοι, καλλιτέχνες και εργάτες του πνεύματος, ήταν παρόντες, για να τιμήσουν τον Ποιητή και το σημαντικό έργο, που άφησε παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές. Οι κομμουνιστές έδωσαν υπόσχεση. Να βαδίσουν στον αγωνιστικό δρόμο που περπάτησε και ο ίδιος ο ποιητής, ο σύντροφός τους...

Σύντομο χαιρετισμό από το βήμα της εκδήλωσης απηύθυνε ο γραμματέας της ΚΟΘ του ΚΚΕ και μέλος της Γραμματείας της ΚΕ, Θεοδόσης Κωνσταντινίδης.Μιλώντας, σημείωσε ότι η εκδήλωση δεν έχει ξεχωριστή σημασία γιατί την έχει ανάγκη ο μεγάλος μας ποιητής, αλλά γιατί την έχει ανάγκη η πόλη της Θεσσαλονίκης. "Ο Γ. Ρίτσος έχει ριζώσει στις καρδιές μας, αφήνοντας σαν κληρονομιά το πολυδιάστατο έργο του. Την ανάγκη αυτή την έχει η πόλη μας. Η πόλη που αναπνέει βαριά την εγκατάλειψή της, η πόλη που βιώνει καθημερινά την εμπορία των αξιών των ιδανικών - του ίδιου του πολιτισμού. Η πόλη της φεντερασιόν, του Επιτάφιου, η πόλη του Γρηγόρη Λαμπράκη".

"Στην εποχή μας ο πολιτισμός επωμίζεται έναν εξαιρετικά δύσκολο, αλλά και σημαντικό ρόλο. Να δίνει όχι μόνο χαρά, ευχαρίστηση και αισθητική απόλαυση, αλλά και γνώσεις και εμπειρίες και μηνύματα, που θα βοηθούν το σύγχρονο άνθρωπο, κύρια τον εργαζόμενο, να ονειρεύεται, να δραστηριοποιείται, να αντιστέκεται, να αγωνίζεται, να διεκδικεί. Αυτά τα στοιχεία διαπερνάνε το έργο του Γ. Ρίτσου". Αυτά σημείωσε ο γραμματέας της ΚΟΘ και στη συνέχεια, αφήνοντας αιχμές για την "Πολιτιστική Πρωτεύουσα", είπε πως ίσως γι' αυτό οι υπεύθυνοι του ΟΠΠΕΘ δε βρήκαν το κουράγιο να κάνουν, έστω μια αναφορά, στον Γιάννη Ρίτσο. "Οι υπεύθυνοι της ΠΠ που αγνόησαν το σύνολο σχεδόν του πνευματικού και καλλιτεχνικού δυναμικού αυτής της πόλης, ήταν επόμενο να ξεχάσουν τον Γιάννη Ρίτσο. Φαίνεται πως ο Ποιητής της Ρωμιοσύνης δε χωρά στο καλλιτεχνικό τους πρόγραμμα, ίσως γιατί ο ποιητικός, ο συντροφικός, ο αγωνιστικός, ο ανθρώπινος δρόμος του δεν ταιριάζει σε ανθρώπους που εμπορεύονται την τέχνη, δε χωράει στον "πολιτισμό" της καπιταλιστικής τους βαρβαρότητας". Καταλήγοντας, ο Θ. Κωνσταντινίδης εκ μέρους όλων των κομμουνιστών έδωσε την υπόσχεση ότι θα συνεχίσουν να βαδίζουν στο δικό του αγωνιστικό μπόι, μέσα στο '97 και μετά, τιμώντας και με αυτό τον τρόπο την 80άρχονη ιστορία του ΚΚΕ. "Θα συνεχίσουμε την προσπάθεια για να αποδείξουμε ότι για να τιμήσεις έναν μεγάλο δημιουργό, να παρουσιάσεις το έργο του, δε χρειάζονται τα δισ. της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας. Χρειάζεται ψυχή και μεράκι".

Η δράση του Γιάννη Ρίτσου από τη γέννησή του ως και το θάνατο, "ξαναζωντάνεψε" μέσα από τις αφηγήσεις των ηθοποιών. Η Ρούλα Παντελίδου και ο Κώστας Χαλκιάς έφεραν στο νου όλους τους σταθμούς της πορείας του ποιητή μας, όλα εκείνα τα γεγονότα, τους αγώνες και τις θυσίες του λαού μας που συγκίνησαν και ενέπνευσαν τον Γιάννη Ρίτσο, από τον ηρωικό Μάη του '36 και το μεγάλο του έργο "Ο Επιτάφιος", τη Μεταξική δικτατορία, τη γερμανοφασιστική κατοχή και την εξέγερση του Πολυτεχνείου, τις διώξεις και τις εξορίες στους τόπους μαρτυρίου, χιλιάδων αγωνιστών και κομμουνιστών.

Το γράμμα στον "ΖΟΛΙΟ ΚΙΟΥΡΙ", απήγγειλε ο ηθοποιός Δημήτρης Καρέλης,ο οποίος προηγουμένως ανεβαίνοντας στο βήμα δήλωσε: "Ηρθα να πω ότι προβληματίστηκα πάρα πολύ και ότι θέλω να είμαι μαζί σας. Προβληματίστηκα μετά από το έγκλημα της κατάρρευσης του ανατολικού συνασπισμού και πιστεύω πια ότι η μόνη ιδεολογία που μπορεί να δώσει νόημα στην ανθρώπινη ύπαρξη, με όλο το σεβασμό, είναι η ιδεολογία που υπηρετείτε και πιστεύετε". Καταχειροκροτούμενος, συνέχισε την απαγγελία στίχων του μεγάλου μας ποιητή, με την επιβλητική φωνή του.

Με δάκρυα στα μάτια ανέβηκε στη σκηνή ο Τίτος Βανδής,συναγωνιστής του Ρίτσου, αντιστασιακός, και πιστός δεκαετίες τώρα στα ιδανικά του ΚΚΕ. Απήγγειλε το ποίημα για τη Σωτηρία Βασιλακοπούλου, και το τραγούδι του ΕΑΜ. Λέξεις, καταστάσεις, υποσχέσεις και ιδανικά, οι αγώνες ενός λαού και του ίδιου του ηθοποιού, έπαιρναν σάρκα μέσα από τους στοίχους του μεγάλου μας ποιητή. Ηταν απαγγελία προσωπικών βιωμάτων, μια απαγγελία ενός αντάρτη.

Λίγο αργότερα ο Τίτος Βανδής δήλωνε: "Εμείς θα παλεύουμε με τα χέρια μας με το μυαλό μας, με τα πόδια μας, με την τρεχάλα μας, με την αγάπη μας για να κάνουμε κάτι καλύτερο από τα σαπιόφαγα που μας δίνουνε".

Μελοποιημένα ποιήματα του Γιάννη Ρίτσου τραγούδησαν η Ανθή Τατσιούλη και ο Παναγιώτης Καραδημήτρης, συνοδευόμενος από την ορχήστρα του. Τραγούδια από τη "Ρωμιοσύνη", τον "Επιτάφιο" και τα "Λιανοτράγουδα".

Η αίθουσα του κινηματογράφου Φαργκάνη, στους τοίχους της, φιλοξενούσε στίχους του Γ. Ρίτσου, που κατέγραφαν μια ολόκληρη πορεία ζωής και αγώνα.

"Από κανένα δεν το δανειστήκαμε το κόκκινο δικό μας αίμα", έγραφε στο πανό και οι νέοι, οι γέροι, όλοι οι άνθρωποι που πίστεψαν ότι "πάντα νικάει το δίκιο, μια μέρα θα νικήσει ο άνθρωπος, μια μέρα θα νικήσει για πάντα", έδωσαν την υπόσχεση πως με τον ίδιο ενθουσιασμό θα συνεχίσουν, για να γίνουν πραγματικότητα τα λόγια του ποιητή, και οι προσδοκίες εκατομμυρίων ανθρώπων.

Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν άνθρωποι της Τέχνης και των Γραμμάτων, εκπρόσωποι φορέων ανάμεσα στους οποίους, ο καθηγητής Γιώργος Χουρμουζιάδης,ο ζωγράφος Δημοσθένης Μιχαηλίδης,ο εκπρόσωπος του ΕΚΘ Π. Αβραμόπουλος,ο αντιδήμαρχος Θεσσαλονίκης Ν. Σαμαλής,οι Δημοτικοί Σύμβουλοι Θεσσαλονίκης Θανάσης Γιαννούσης,Αγάπιος Σαχίνης καιΓ. Τσαρουχάς,ο Νομαρχιακός Σύμβουλος Μ. Σπυριδάκης,ο πρώην Δήμαρχος Αμπελοκήπων Κώστας Σαπρανίδης,ο πρόεδρος της Ενωσης Ποδοσφαιρικών Σωματείων Μακεδονίας Δ. Ψωμιάδης.Ακόμη, ο παλαίμαχος κομμουνιστής, στέλεχος της ΚΟΘ και επί χρόνια βουλευτής του Κόμματος Μήτσος Σαχίνης.