Η κυρίαρχη λογική που καλλιεργείται στους φοιτητές του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθήνας από καθηγητές αλλά και στελέχη των παρατάξεων του δικομματισμού, είναι ότι "τα οικονομικά επαγγέλματα είναι της μόδας" και έτσι δε θα έχουν κανένα πρόβλημα να αποκατασταθούν επαγγελματικά. Ομως η πραγματικότητα και μάλιστα του Γραφείου Σταδιοδρομίας του Πανεπιστημίου, τους διαψεύδει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που δίνει το Γραφείο Σταδιοδρομίας του Πανεπιστημίου για την επαγγελματική κατάσταση όσων απόφοιτων του πανεπιστημίου προσλήφθηκαν σε κάποια επιχείρηση, μέσω του ίδιου του Γραφείου, το 1994 μόνο το 36% βρήκαν εργασία ως μόνιμοι υπάλληλοι μιας επιχείρησης, ενώ οι υπόλοιποι βρήκαν επαγγελματική "διέξοδο" είτε ως συμβασιούχοι ορισμένου χρόνου (60%), είτε είναι υπάλληλοι μερικής απασχόλησης (4%). Το ποσοστό των μόνιμων υπαλλήλων μειώνεται το 1995 αφού μόνο το 22% προσλήφτηκαν ως μόνιμοι υπάλληλοι μιας επιχείρησης. Αντίθετα, εργάζονται ως συμβασιούχοι ορισμένου χρόνου το 63% και ως υπάλληλοι μερικής απασχόλησης (παρτ τάιμ) το 15%. Το Γραφείο Σταδιοδρομίας βέβαια δε δίνει καθόλου στοιχεία γι' αυτούς που απευθύνονται σ' αυτό, αλλά δε βρίσκουν καθόλου δουλιά.

Το Γραφείο Σταδιοδρομίας ιδρύθηκε στο Πανεπιστήμιο το 1992, με σκοπό να φέρει σε επαφή τους φοιτητές με την αγορά εργασίας αλλά και για να είναι σε θέση η ακαδημαϊκή κοινότητα να αντιληφθεί τις τάσεις που διαμορφώνονται στον επιχειρηματικό κόσμο και να προσαρμόσει ανάλογα το εκπαιδευτικό σύστημα. Η λογική δηλαδή της πλήρους εξάρτησης της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης απ' τις ορέξεις των βιομηχάνων σε όλο της το μεγαλείο. Αυτή η λογική έχει γίνει πλέον το ευαγγέλιο της ΔΑΠ και της ΠΑΣΠ στο πανεπιστήμιο, αφού σε προπαγανδιστικά τους φυλλάδια προβάλλουν ως στόχο τους την προώθηση της συνεργασίας του πανεπιστημίου με τις επιχειρήσεις.

Εκτός απ' το ζήτημα της επαγγελματικής αποκατάστασης, οι φοιτητές του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθήνας, αντιμετωπίζουν πρόβλημα, όπως άλλωστε και οι φοιτητές των περισσότερων ΑΕΙ της χώρας, με την έλλειψη επαρκούς διδακτικού προσωπικού. Ετσι σε μαθήματα μαζικής παρακολούθησης, αντιστοιχεί ένας διδάσκων για 500 και πλέον φοιτητές. Η απάντηση που παίρνουν από τις πρυτανικές αρχές όταν ζητούν στις περιπτώσεις των μαζικών μαθημάτων να χωριστούν σε τμήματα, είναι ότι δεν υπάρχει το απαραίτητο διδακτικό προσωπικό, αφού το υπουργείο δεν προκηρύσσει νέες θέσεις μελών ΔΕΠ.

Σε όλα αυτά οι ΠΚΣ, δεν περίμεναν να έρθουν οι παραμονές των εκλογών για να πάρουν θέση, ήδη από την αρχή της ακαδημαϊκής χρονιάς αντέδρασαν στις καλοκαιρινές "προτάσεις" και μέτρα του υπουργείου Παιδείας. Η πρώτη γενική συνέλευση έγινε με πρωτοβουλία των ΠΚΣ που φρόντισαν να συγκεντρώσουν τον απαιτούμενο αριθμό υπογραφών φοιτητών, για να "πειστεί" η πλειοψηφία του ΔΣ του Συλλόγου να τη συγκαλέσει. Σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς οι ΠΚΣ έδωσαν όλες τους τις δυνάμεις απέναντι στο αποπροσανατολιστικό ψευτοδίλημμα "κατάληψη ή τίποτα", που έβαζαν με τον έναν ή άλλον τρόπο η ΠΑΣΠ, η ΔΑΠ και οι διάφορες ομάδες των αριστεριστών.

"Είναι γεγονός ότι σε αρκετούς φοιτητές η υπονομευτική τακτική του κινήματος που ακολουθούσαν από κοινού ΠΑΣΠ, ΔΑΠ και τα σχήματα των ΕΑΑΚ, λειτούργησε", λέει στο "Ρ" η Σταυρούλα Θεοχάρη μέλος των Πανσπουδαστικών Κινήσεων Συνεργασίας στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο. "Βλέπουμε τώρα αρκετούς φοιτητές να έχουν απογοητευτεί μετά τις πρόσφατες φοιτητικές και σπουδαστικές κινητοποιήσεις αλλά και να έχουν επηρεαστεί από το υποτονικό κλίμα αδιαφορίας που πάνε να περάσουν οι άλλοι. Εμείς ωστόσο, δεν ήρθαμε τώρα λίγες μέρες πριν τις εκλογές να ζητήσουμε την ψήφο των συμφοιτητών μας, αλλά ολόκληρη την προηγούμενη περίοδο, με μια σειρά πρωτοβουλίες και εκδηλώσεις που πραγματοποιήσαμε τους καλούσαμε να πάρουν την υπόθεση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στα χέρια τους".

Οσο για το αποτέλεσμα των εκλογών, η Στ. Θεοχάρη εκφράζει την αισιοδοξία της: "Δεν ξέρω σε πιο βαθμό θα εκφραστεί η αναγνώριση των φοιτητών στις ΠΚΣ. Με βεβαιότητα όμως μπορώ να πω ότι και φέτος θα συνεχιστεί η άνοδος που έχουμε τα τελευταία χρόνια".