"Ειδικά στον τομέα της λεγόμενης "κοινωνικής προστασίας"", τόνισε η Αλέκα Παπαρήγα, "το ύψος και η κατανομή των σχετικών κονδυλίων αναδεικνύουν το νέο Προϋπολογισμό σε πραγματικό μνημείο κοινωνικής αναλγησίας. Παρά τα διάφορα "μαγειρέματα" σε σχέση με τα κονδύλια που δίνονται στους διάφορους τομείς, δεν μπορεί να κρύψει η κυβέρνηση ότι περικόπτει πολλές από τις "κοινωνικές παροχές" και συνολικά οι όποιες αυξήσεις δεν ανταποκρίνονται στις υπάρχουσες κοινωνικές ανάγκες. Ετσι:

- Στον τομέα της Παιδείας προβλέπεται στασιμότητα των σχετικών κονδυλίων, συντηρώντας έτσι - στην καλύτερη περίπτωση - τη σημερινή μιζέρια, ενώ τα υπάρχοντα σοβαρά προβλήματα υποδομής θα οξυνθούν ακόμα πιο πολύ, αφού οι εκπαιδευτικές επενδυτικές δαπάνες περικόπτονται.

- Στον τομέα της Υγείας περικόπτονται κατά 25% οι δαπάνες για τα λειτουργικά έξοδα των δημοσίων νοσοκομείων, ενώ τα κονδύλια για τις νέες προσλήψεις είναι ελάχιστα μπροστά στις τεράστιες ελλείψεις σε ιατρικό, νοσηλευτικό και διοικητικό προσωπικό ολόκληρου του δημόσιου υγειονομικού συστήματος. Εξάλλου, στις θεραπευτικές κοινότητες απεξάρτησης από τα ναρκωτικά δίνονται μισά από όσα αυτές ζητούν, ενώ ο μόνος τομέας που φαίνεται να ενισχύεται είναι τα προγράμματα υποκατάστασης (μεθαδόνη).

- Στον τομέα της Πρόνοιας το σύνολο σχεδόν του συστήματος κοινωνικής προστασίας μεταβιβάζεται στην Τοπική και Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, χωρίς ωστόσο να μεταφέρονται και οι αντίστοιχοι πόροι για τη λειτουργία και την ανάπτυξή του.

Η κυβέρνηση, στο όνομα των αναδιαρθρώσεων της δημόσιας διοίκησης, της λεγόμενης αποκέντρωσης, μεταφέρει στις πλάτες της ΤΑ μια σειρά ιδρύματα κοινωνικά και δραστηριότητες, με σαφή στόχο: Να μη πληρώνει το κράτος σχεδόν τίποτε, δηλαδή να μη επιστρέφει ούτε τα ψίχουλα που ως τώρα επέστρεφε με μορφή κοινωνικής παροχής. Το κράτος θα εισπράττει από το λαό, δε θα πληρώνει τίποτε για το λαό. Θα εισπράττει ψίχουλα από την πλουτοκρατία, και θα τη χρυσοπληρώνει αδρά.

Επισημαίνουμε ότι δε γίνεται μεταφορά οργανισμών και δραστηριοτήτων που έχουν τοπικό και περιορισμένο χαρακτήρα, αλλά δραστηριότητες που πρέπει να σχεδιάζονται και να χρηματοδοτούνται σε πανελλαδική κλίμακα. Το αποτέλεσμα θα είναι τραγικό, ορισμένες δραστηριότητες θα κλείσουν, άλλες θα μεταβληθούν σε ιδιωτικές και θα ανεβάσουν το κόστος ζωής των εργαζομένων.

Η κυβέρνηση στρώνει το δρόμο για να πάρει στη χώρα μας η λεγόμενη φιλανθρωπική δραστηριότητα, με την ταμπέλα της ανθρωπιστικής εθελοντικής προσφοράς, πρωτοφανείς διαστάσεις.Η κυβέρνηση, προκειμένου να μειώσει τη λαϊκή κατακραυγή για τη λιτότητα στον τομέα της πρόνοιας, καταφεύγει σε μεθόδους και μέσα, που, τελικά, μόνο ταπείνωση και όχι πρόνοια θα δώσουν στους αποδέκτες, που στη μεγάλη πλειοψηφία τους ανήκουν στα λαϊκά στρώματα. Ποιος δε γνωρίζει ότι οι διάφοροι επιχειρηματίες φιλάνθρωποι προσφέρουν συσσίτια και φάρμακα ως τη Βοσνία, χρήματα για ασθενείς στο εξωτερικό με το αζημίωτο, αφού, όπως έχει δημοσιευτεί, κερδίζουν φοροαπαλλαγές, εισπράττουν περισσότερα απ' όσο δίνουν.

- Στον τομέα της Κοινωνικής Ασφάλισης περικόπτεται η κρατική επιχορήγηση στο ΙΚΑ, στο ΤΕΒΕ, στο ΤΑΕ κλπ., σε ποσοστά από 4% μέχρι 9%, την ώρα που το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης αντιμετωπίζει κίνδυνο κατάρρευσης.

- Στον τομέα του Πολιτισμού τα κονδύλια μένουν στάσιμα στο 0,4% των συνολικών δαπανών του Προϋπολογισμού, την ώρα που άλλοι μεγαλόσχημοι ιδιώτες ενισχύονται με πολλούς τρόπους, με εκατοντάδες εκατομμύρια δρχ.

- Στον τομέα του Αθλητισμού,ενώ μεταβιβάζονται στην Τοπική και Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση μια σειρά γυμναστήρια και στάδια, δε μεταφέρονται οι αντίστοιχοι πόροι, κι ενώ οι δαπάνες για το μαζικό και σχολικό αθλητισμό είναι ελάχιστες έως ανύπαρκτες, επιχορηγούνται με δεκάδες δισ. δρχ. οι ανώνυμες αθλητικές εταιρίες είτε από τον ΟΠΑΠ είτε με τις συχνά επαναλαμβανόμενες "ρυθμίσεις" των χρεών τους.

- Στον τομέα της Τοπικής και Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης χορηγείται μόνο το 2,55% του Προϋπολογισμού, ενώ συνεχίζεται η κλοπή των θεσμοθετημένων πόρων, που το 1998 θα φτάσει τα 178 δισ. δρχ. και συνολικά από το 1990 και μετά τα 2 τρισ. δρχ. (σε σημερινές τιμές). Την ίδια ώρα, μεταβιβάζονται σ' αυτήν πολλές νέες αρμοδιότητες και υπηρεσίες, οι οποίες ή θα αποδιοργανωθούν ή θα χρηματοδοτηθούν από τους κατοίκους που τις χρησιμοποιούν.

- Οι πιστώσεις του Προϋπολογισμού για την προστασία του Περιβάλλοντος είναι ανεπαρκείς έως ανύπαρκτες, ενώ περικόπτεται άγρια η κρατική χρηματοδότηση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, αν και μεταφέρονται σ' αυτήν το σύνολο σχεδόν του συστήματος Πρόνοιας και μια σειρά άλλες αρμοδιότητες στον ευρύτερο τομέα των κοινωνικών υπηρεσιών.

Η κυβέρνηση τα καταφέρνει μόνο σε ορισμένους δείκτες που αφορούν την πλουτοκρατία του τόπου και το ξένο κεφάλαιο.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών (ΣΕΒ), το 1995 τα καθαρά κέρδη της ελληνικής βιομηχανίας είχαν αυξηθεί κατά 43,24% ("Η Ελληνική Βιομηχανία το 1996", Αθήνα 1997), τη στιγμή που υπήρχε μείωση της απασχόλησης στο δευτερογενή τομέα της οικονομίας κατά 0,9% το 1995/'94, έναντι 0,5 το 1994/'93.

Σύμφωνα, επίσης, με τα στοιχεία της Εκθεσης του διοικητή της Τράπεζας Ελλάδας, τα κέρδη των εμπορικών επιχειρήσεων για το ίδιο διάστημα είχαν αυξηθεί κατά 39,5% και των τραπεζών κατά 57,9%. Επισημαίνεται, παράλληλα, ότι για το 1996 τα επιχειρηματικά κέρδη θα αυξηθούν ακόμα περισσότερο. Αλλωστε, στην Εισηγητική Εκθεση του ΓΚΠ 1998 (σελ. 30) αναφέρεται ότι κατά το διάστημα 1995 - 1997 "υπήρξε συνεχής βελτίωση του... επιχειρηματικού κλίματος... και της κερδοφορίας των επιχειρήσεων"".