Την επιδίωξή τους για ματαίωση του 18ου Πανσπουδαστικού Συνεδρίου της ΕΦΕΕ πέτυχαν τελικά οι παρατάξεις ΠΑΣΠ - ΔΑΠ - Δίκτυο (Συνασπισμός) - ΕΑΑΚ, οι οποίες αποχώρησαν από την τεχνική γραμματεία του συνεδρίου. Οι Πανσπουδαστικές Κινήσεις Συνεργασίας με ανακοίνωσή τους καταγγέλλουν ότι οι παρατάξεις αυτές με αυτόν τον τρόπο ολοκλήρωσαν την αποστολή που τους είχαν αναθέσει οι ιδεολογικοί και πολιτικοί καθοδηγητές τους, η Ευρωπαϊκή Ενωση και η κυβέρνηση.

"Με αυτόν τον τρόπο έχουν την εντύπωση ότι ξεμπερδεύουν με το οργανωμένο κίνημα", τονίζουν οι ΠΚΣ και σημειώνουν: "Η προσπάθεια διάλυσης της ΕΦΕΕ δεν είναι καινούρια ιστορία. Είναι διακαής πόθος των εκπροσώπων των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου, που σε όλη τη δεκαετία του '90 με επιμονή επιχείρησαν να πραγματοποιήσουν. Η επιλογή τους αυτή εξυπηρετεί ένα και μόνο σκοπό. Να υλοποιηθεί με τις όσο το δυνατό μικρότερες αντιστάσεις η πιο βαθιά και αντιδραστική μεταρρύθμιση που έχει γνωρίσει η χώρα μας. Ετσι αξιοποιώντας την πλειοψηφία που διαθέτει η ΔΑΠ και η ΠΑΣΠ στην ΕΦΕΕ, πατώντας στην πολιτική διάλυσης που οι ίδιες παρατάξεις έχουν εδώ και καιρό δρομολογήσει και αξιοποιώντας τη στήριξη που πάντα είχαν από τα δεκανίκια τους, το Συνασπισμό και τα ΕΑΑΚ, θέλησαν να σταματήσουν κάπου εδώ την 35χρονη ιστορία και δράση της ΕΦΕΕ".

Οι ΠΚΣ ήταν η μοναδική παράταξη που μέχρι και την τελευταία στιγμή πάλεψε για να υλοποιηθεί η απόφαση που πήρε το απερχόμενο ΚΣ της ΕΦΕΕ να πραγματοποιηθεί το 18ο Πανσπουδαστικό Συνέδριο στο διάστημα 7 - 10 Μάη. Είναι η μόνη παράταξη που όλα τα προηγούμενα χρόνια με σταθερότητα υπεράσπισε την αναγκαιότητα ύπαρξης και δράσης της ΕΦΕΕ.

Μετά και τις τελευταίες εξελίξεις, οι ΠΚΣ καλούν τους φοιτητές να εμποδίσουν στην πράξη τη δρομολογημένη πορεία διάλυσης της ΕΦΕΕ. Τους καλούν να δυναμώσουν την αγωνιστική ενότητα του φοιτητικού κινήματος, την πιο αποφασιστική απάντηση σε όλους όσοι τρέφουν αυταπάτες και νομίζουν ότι θα ξεμπερδέψουν με το φοιτητικό κίνημα. Καλούν τους φοιτητικούς συλλόγους και τις επιτροπές ετών να πάρουν στα χέρια τους την υπόθεση του συντονισμού και της οργάνωσης της αντίστασης των φοιτητών στην κυβερνητική πολιτική, του κοινού αγώνα με το λαϊκό κίνημα.