Φαινομενικά, μεγάλο. Και μεγαλώνει ακόμη περισσότερο όταν διαβάσεις την ημερομηνία που τυπώθηκε (1991) και πιο πολύ, την ημερομηνία που εκδόθηκε: το 1995! Την ίδια χρονιά, το 1995, υπήρχαν ακόμη αεροπλάνα της "Αεροφλότ" που πετούσαν ακόμη και στο εξωτερικό με το σφυροδρέπανο στα φτερά τους, ενώ ακόμη και μια ατέλειωτη σειρά κρατικών εγγράφων καθημερινής χρήσης είχαν ανάλογα εμβλήματα. Σα να "ζει" ακόμη ένα άλλο κράτος στο "σώμα" του σημερινού.

Τότε, που ο Ριντ έγραφε ότι "στα σκαλοπάτια του Σμόλνι, στο κρύο σκοτάδι, για πρώτη φορά είδαμε την Κόκκινη Φρουρά, μια ανήσυχη γκρούπα νεαρών με εργατική στολή. Κρατούσαν στα χέρια τουφέκια με εφ' όπλου λόγχη και συζητούσαν ανήσυχα".

"Το ένα τρίτο του μισθού εξανεμίζεται στα δρομολόγια των αστικών συγκοινωνιών, να πας στη δουλιά σου και στο σπίτι σου" συνεχίζει ο φίλος. "Το κέντρο του παλιού Λένινγκραντ ξεπουλιέται σε επιχειρήσεις, που χρησιμοποιούν τα κτίριά του για μπαρ και παμπ. Αλλά ακόμα και σε αυτά, πάλι οι νεόπλουτοι μπορούν να πάνε στις περισσότερες περιπτώσεις. Τα σούπερ μάρκετ είναι γεμάτα μόνο από αυτούς".

Ο Ριντ βέβαια, δε θα μπορούσε να απαντάει στον Ρώσο φίλο. Στη σημερινή αντεπανάσταση, όπως και στην επανάσταση που περιέγραψε ο Αμερικάνος φίλος, δεν υπάρχει μεταφυσική. Τότε υπήρχε το μπολσεβίκικο κόμμα, με στρατηγική και τακτική που έκανε πράξη την Επανάσταση. Υπήρχε ο Λένιν. Τώρα η αντεπανάσταση επελαύνει και θα συνεχίσει μέχρι τότε που οι μπολσεβίκοι θα μπορέσουν να δώσουν στα εμβλήματα το κράτος τους.

Γρηγόρης ΤΡΑΓΓΑΝΙΔΑΣ