"Η ΕΥΔΑΠ διαθέτει σημαντικά πάγια, τα οποία μπορούν να υποστηρίξουν ικανοποιητικά τη δραστηριότητά της όσον αφορά στην παροχή πόσιμου νερού και υπηρεσιών αποχέτευσης για την επόμενη δεκαετία. Ειδικότερα, η αποληψιμότητα των ταμιευτήρων και παροχετευτική ικανότητα των υδραγωγείων της, παρά τα επιμέρους προβλήματα, κρίνεται επαρκής για την κάλυψη των αναγκών της Εταιρίας μέχρι το 2007".

Αυτή ακριβώς η αποκάλυψη, που γίνεται στην ίδια την έκθεση του συμβούλου της ΕΥΔΑΠ, εξηγεί και τους λόγους του ξεπουλήματος της εταιρίας. Ετσι, ο τομέας της ύδρευσης, το "φιλέτο" δηλαδή της ΕΥΔΑΠ, παραδίδεται στους ιδιώτες - επενδυτές και αυτοί θα είναι υπεύθυνοι για την ύδρευση αλλά και για την τιμολογιακή πολιτική της εταιρίας, εκμεταλλευόμενοι την τεράστια υποδομή της επιχείρησης (ξεπερνά το 1,5 τρισ. δρχ.), που την έχει εξ ολοκλήρου πληρώσει ο ελληνικός λαός. Στο ποσό μάλιστα αυτό δε συμπεριλαμβάνονται οι επενδύσεις των 334 δισ. δρχ., που, σύμφωνα με την ίδια την έκθεση της ΕΤΕΒΑ, έχει ξεκινήσει να κάνει η ΕΥΔΑΠ την πενταετία 1997 - 2001 για να καλύψει τις ανάγκες ύδρευσης και αποχέτευσης για τα επόμενα χρόνια.