Σύμφωνα, όμως, με τις κυβερνητικές διαρροές, η ρύθμιση θα γίνει με τραπεζικά κριτήρια και όχι με νομοθετική ρύθμιση. Δε θα είναι γενική για όλους τους αγρότες, που έχουν ληξιπρόθεσμα χρέη, αλλά προσωπική και θα συνδέεται με τα περιουσιακά τους στοιχεία. Δηλαδή, με αυτά που είναι υποθήκες και μπορούν να κατασχεθούν από την ΑΤΕ. Και για να ενταχθεί κάποιος αγρότης στη διαδικασία της ρύθμισης, θα πρέπει να προκαταβάλει στην ΑΤΕ το 30% της οφειλής, που θα προκύψει από τη ρύθμιση, και τα υπόλοιπα σε δόσεις.
Στις ρυθμίσεις αυτές, όμως, ανταποκρίθηκαν ελάχιστοι αγρότες, γιατί η πλειοψηφία σωστά εκτίμησε ότι δεν μπορεί να αποπληρώσει το ρυθμιζόμενο χρέος. Αλλά και οι λίγοι που ανταποκρίθηκαν διαπίστωσαν πολύ σύντομα την αδυναμία τους να ανταποκριθούν στη ρύθμιση, την εμπλοκή τους σε μια προκλητική εισπρακτική πολιτική της ΑΤΕ, την εξαπάτησή τους από την ΑΤΕ και την κυβέρνηση γι' αυτό και παραιτήθηκαν από την προσπάθεια, με αποτέλεσμα τα χρέη να επανέλθουν σε χειρότερη από την προηγούμενη κατάσταση.
Οσον αφορά τη μεγάλη τάχα μείωση των επιτοκίων των καλλιεργητικών δανείων πρέπει να επισημανθεί ότι το καθαρό επιτόκιο, δηλαδή το επιτόκιο που προκύπτει από τη διαφορά του ονομαστικού επιτοκίου και του πληθωρισμού, είναι τοκογλυφικό, το μεγαλύτερο της μεταπολεμικής περιόδου και ξεπερνάει τις 10 εκατοστιαίες μονάδες. Και είναι τόσο μεγάλο σε μια περίοδο που η αντιαγροτική πολιτική της κυβέρνησης και της ΑΤΕ έχει μηδενίσει την απόδοση των επενδεδυμένων κεφαλαίων στη γεωργία.
Συνεπώς, μια μείωση των ονομαστικών επιτοκίων αντίστοιχη της μείωσης του πληθωρισμού, στην καλύτερη περίπτωση διατηρεί τον τοκογλυφικό χαρακτήρα της αγροτικής πίστης. Γι' αυτό οι αγρότες ζητούν τα επιτόκια των καλλιεργητικών δανείων να μειωθούν, τουλάχιστον στο μισό των σημερινών.
Με τον αποτυχημένο τρόπο ρύθμισης των εξώδικων διακανονισμών, που η αποτυχία του ομολογείται από την ίδια την ΑΤΕ και με τις ασήμαντες μειώσεις των επιτοκίων, που από τα πράγματα ήταν επιβεβλημένες, προσπαθεί η κυβέρνηση να δημιουργήσει την ψευδαίσθηση ότι προχωρά σε γενναίες ρυθμίσεις των αγροτικών χρεών και μειώσεις των επιτοκίων με προφανείς στόχους: Να εκφυλίσει τις αγωνιστικές διαθέσεις των αγροτών, αλλά και να τους απομονώσει από τα άλλα λαϊκά κοινωνικά στρώματα, για να λειτουργήσει ο κοινωνικός αυτοματισμός.
Γ. Σ.