Διοξίνες: Αυτό είναι το κυνήγι της ανταγωνιστικότητας

"Τέλος, να σταθώ σε ένα άλλο πολύ επίκαιρο ζήτημα, τις διοξίνες. Οχι μόνο γιατί συμμεριζόμαστε την ανησυχία που υπάρχει σε ολόκληρο τον ελληνικό λαό, και εμείς εδώ ζούμε και τρώμε ό,τι τρώει και όλος ο κόσμος. Αλλά εμείςθεωρούμε ότι αυτό το ζήτημα, διοξίνες και όλα τα άλλα που ακούμε, αυτή είναι η ταυτότητα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αυτή είναι η ταυτότητα της ελευθερίας κίνησης, κεφαλαίων, εμπορευμάτων.

Αυτός είναι ο ανταγωνισμός που λέγεται ή μάλλον το κυνήγι της ανταγωνιστικότητας. Για να ανταγωνιστούν οι Ηνωμένες Πολιτείες την Ευρώπη, για να ανταγωνιστεί η Ελλάδα τις άλλες χώρες της Ευρώπης. Και ο Αμερικανός εργάτης και ο Γάλλος και ο Ελληνας εργάτης, οι λαοί, ακούνε τα ίδια, "να μπούμε στο κυνήγι του ανταγωνισμού".

Εδώ δεν πρόκειται μόνο για απουσία μηχανισμών ελέγχου. Δεν υποτιμούμε, και μέσα στις συνθήκες που ζούμε θα παλέψουμε για μηχανισμούς ελέγχου, τι να κάνουμε; Η όλα ή τίποτα, δε γίνεται. Αλλά πρέπει να δοθεί απάντηση - και δε δόθηκε από κανέναν - γιατί έχουμε αυτά τα φαινόμενα, τα οποία είναι όχι μόνο ευρωπαϊκά, είναι παγκόσμια.

Διότι οι πολυεθνικές, αυτοί που ηγούνται στη διεθνοποίηση, ενδιαφέρονται να εξασφαλίσουν το μέγιστο κέρδος και αν θέλετε να ανακόψουν την τάση μείωσης του μέσου ποσοστού κέρδους. Η υλικοτεχνική βάση των εργοστασίων, είναι ακριβή. Τα μεροκάματα, όσο και να τα ρίξουν, δεν μπορούν να οδηγήσουν τους ανθρώπους στις χωματερές. Αρα πρέπει να ρίξουν το κόστος ορισμένων πρώτων υλών. Και για να το ρίξουν, πρέπει να κάνουν αυτά τα εγκλήματα που κάνουν.

Είναι καθαρά πολιτικό ζήτημα και απ' αυτό το ζήτημα φαίνεται ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση όχι μόνο δεν είναι μονόδρομος, αλλά βρίσκεται ήδη σε μια διαδικασία σχετικής - για να μην πω και απόλυτης - σήψης. Δεν πρόκειται για βρώμικα προϊόντα. Εδώ πρόκειται πια για τον άνθρωπο - εμπόρευμα ".

"Θέλω, επίσης, να υπογραμμίσω το εξής. Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας έχει καταθέσει πολύ συγκεκριμένες προτάσεις, μέσα στις σημερινές συνθήκες που ζούμε, για την προστασία της εγχώριας παραγωγής και το σταμάτημα των εισαγωγών που έρχονται να υποκαταστήσουν εγχώρια προϊόντα. Και εδώ έχουμε πρόβλημα ανεργίας και πρόβλημα διεύρυνσης, αύξησης του ελλείμματος του ισοζυγίου των εξωτερικών πληρωμών, αλλά ακριβώς έχουμε και ακόμα μεγαλύτερη αδυναμία πρόσβασης.

Βεβαίως θα μου πείτε, τα εγχώρια ελληνικά προϊόντα των μονοπωλίων είναι καλά; Οχι. Απλώς, μέσα στην Ελλάδα με τον κοινωνικό έλεγχο, με το λαϊκό κίνημα μπορεί να υπάρχει ένας καλύτερος έλεγχος, συν να περιορίσουμε και τις άλλες συνέπειες. Διότι όταν πρυτανεύει το κέρδος, ο άνθρωπος, ο εργαζόμενος μπαίνει σε δεύτερη μοίρα.

Αλλά εν πάση περιπτώσει, να σταματήσει η κυβέρνηση να πετάει το μπαλάκι στο λαό και να του λέει να πηγαίνει ο καθένας στο σούπερ - μάρκετ και να διαλέγουμε τι θα παίρνουμε και τι δε θα παίρνουμε.Δεν είναι υποχρεωμένος κανένας να ξέρει καλά αγγλικά, γαλλικά, να ξέρει τα αρχικά, όταν μάλιστα οι ετικέτες λένε σκέτο "Ευρωπαϊκή Ενωση" και πολλές φορές επικάθηνται και πάνω στη χώρα προέλευσης. Είναι ντροπή.

Αν είναι ανίκανη η κυβέρνηση να κάνει κατάλογο τροφίμων, καταλαβαίνετε ότι είναι ανίκανη για όλα ή μάλλον είναι πάρα πολύ ικανή να ληστεύει το λαό μας και να ανοίγει το δρόμο στις πολυεθνικές. Μια από τις πηγές της όξυνσης του προβλήματος είναι και οι αλόγιστες εισαγωγές. Εμείς επιμένουμε σε αυτό και λέμε στο λαό ότι αυτό το στοιχείο, δεν είναι προεκλογικό χαρτί, είναι η απόδειξη".

"Πάντως, εμείς έχουμε και μια άλλη υποψία, για να μη σας πω βεβαιότητα. Γιατί τώρα όλος αυτός ο πόλεμος, αφού βρώμικα και θανατηφόρα προϊόντα τρώμε πάρα πολλά χρόνια;

Εμείς πιστεύουμε ότι όλα αυτά βγήκαν στην επιφάνεια και σαν αποτέλεσμα του παγκόσμιου πολέμου για τον έλεγχο της παραγωγής και διακίνησης και εμπορίας των τροφίμων, που γίνεται ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή Ενωση.

Και μη μας πείτε ότι βλέπουμε δάχτυλο των ΗΠΑ. Ναι, βλέπουμε δάχτυλο και των ΗΠΑ. Είναι μέσα στα πλαίσια της διαπάλης του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου.

Βεβαίως, εμείς δε διαλέγουμε τα βρώμικα ευρωπαϊκά προϊόντα έναντι των αμερικανικών, απλώς θέλουμε να πούμε ότι αυτός είναι ο συγκεκριμένος μονόδρομος, που προτείνουν ή ανέχονται οι πολιτικές δυνάμεις στον τόπο μας.Δεν μπορεί, υπάρχει κι άλλος δρόμος. Κι αν κάποιοι δε συμφωνούν με το δρόμο που προτείνει το ΚΚΕ, από τη στιγμή που σκέπτονται με βάση τα ταξικά τους, τα λαϊκά τους συμφέροντα, μπορούν να έρθουν να συζητήσουμε μαζί γι' αυτό τον άλλο δρόμο.

Πάντως, δεν είναι ο τρίτος δρόμος ούτε του κ. Σημίτη, ούτε του κ. Μπλερ. Είναι ένας άλλος δρόμος. Και το εκλογικό μας ποσοστό εκεί θα το καταθέσουμε. Πουθενά αλλού. Στη δημιουργία προϋποθέσεων για τον άλλο δρόμο. Εκεί, σ' αυτή την τράπεζα, σ' αυτό το Χρηματιστήριο θα κατατεθεί το εκλογικό μας ποσοστό. Σας ευχαριστώ".

σποτ 1ο

Τα λαϊκά στρώματα έχουν συμφέρον, επίσης, να είναι ανεβασμένο το εκλογικό ποσοστό του ΚΚΕ, όχι μόνο γιατί θα έχει κάποιο αντίκρισμα βουλευτών, αλλά γιατί κυρίως αυτό το εκλογικό ποσοστό θα δώσει μια δυνατότητα να επιταχυνθούν οι διεργασίες στην ελληνική κοινωνία και να γίνουν πιο αισθητά και πιο ουσιαστικά βήματα στη συγκρότηση του αντίβαρου στο δικομματισμό, στη συγκρότηση ενός μεγάλου λαϊκού μετώπου...

σποτ 2ο

Είναι πολύ διαφορετικό να κατέχεις την τέχνη του εφικτού, όταν ακολουθείς μια νεοφιλελεύθερη πολιτική, όταν συμβιβάζεσαι και συναινείς, όταν πατάς σε δύο βάρκες και είναι διαφορετικό να κατέχεις την τέχνη του εφικτού αγωνιζόμενος σε όλα τα μετερίζια και πιστεύοντας ότι σε τελευταία ανάλυση αυτός που πρέπει να βάλει τη σφραγίδα του στις εξελίξεις είναι ο λαός και μόνο ο λαός