Χαώδης ήταν η κατάσταση που επικρατούσε και χτες στο Μενίδι. Εκατοντάδες άνθρωποι στημένοι έξω από το δημαρχείο, εκλιπαρούσαν για μια σκηνή. Πάνω από το 50% των σπιτιών, δεν μπορούν να κατοικηθούν. Δυστυχώς όμως για τους κατοίκους του Μενιδίου τα αποθέματα των σκηνών τελείωσαν νωρίς, αφού ούτε κατά διάνοια ο αριθμός τους δεν ήταν αρκετός για να καλύψει τις αυξημένες ανάγκες... Περισσότεροι από 30.000 άνθρωποι θα μείνουν κυριολεκτικά στο δρόμο! Χτες το μεσημέρι 48 ώρες μετά το σεισμό, ένας και μοναδικός οργανωμένος καταυλισμός στο γήπεδο του "Αχαρναϊκού" είναι αυτός που λειτουργεί. Στην υπόλοιπη περιοχή σκηνές έχουν στηθεί σε αυλές, σε χέρσα οικόπεδα, όπου μπορείς να καρφώσεις δυο πασσάλους... Κι όλα αυτά μόνο για τους τυχερούς που εξασφάλισαν κάποιο αντίσκηνο, οι υπόλοιποι θα αρκεστούν στα αυτοκίνητα, στα φιλικά σπίτια ή ακόμα και στα πεζοδρόμια... Ακόμα και με τις πιο ευνοϊκές προβλέψεις για τις διανομές των σκηνών, στις επόμενες μέρες 10.000 άνθρωποι δε θα έχουν πάρει τίποτα.

Χτες το απόγευμα ο πόνος και η θλίψη είχαν δώσει τη "σκυτάλη" στην οργή. Οι κάτοικοι της περιοχής αφού πρώτα είδαν τα σπίτια τους να γκρεμίζονται, στη συνέχεια βλέπουν και τις ελπίδες τους να χάνονται, αφού οι υποσχέσεις και οι εξαγγελίες για άμεση κρατική επέμβαση, προκειμένου να λυθούν τα προβλήματα, έμειναν εξαγγελίες. "Από χτες το μεσημέρι είμαι στημένη έξω από το δημαρχείο για να πάρω μια σκηνή. Κανείς δε μου απαντάει πότε και πώς θα την πάρω... ", μας είπε η Δ. Μακρυγιάννη.Λίγα μέτρα πιο κει μια γυναίκα βουρκωμένη γυρίζει από το ένα συνεργείο στο άλλο και ρωτάει για σκηνές. "Ακόμα δεν πέρασε κανένας για να δει την κατάσταση του σπιτιού, μου λένε ότι χωρίς αυτοψία, δε δικαιούμαι σκηνή. Πείτε απόψε πού θα μείνω;", μας λέει αγανακτισμένη η Β. Κουτρούλη και συνεχίζει να αναζητά το δίκιο της.

Στο γήπεδο του "Αχαρναϊκού", με τις υπεράνθρωπες προσπάθειες των ανθρώπων του "Ερυθρού Σταυρού" και των "Γιατρών Χωρίς Σύνορα", έχει στηθεί ένας καταυλισμός από σκηνές που φιλοξενεί σε ανθρώπινες συνθήκες 450 σεισμόπληκτους. Οι εγκαταστάσεις του γηπέδου χρησιμοποιούνται στο έπακρο και γίνεται προσπάθεια προκειμένου να διατηρηθούν καθαρές και να πληρούν τις υγειονομικές συνθήκες. Υπάρχει συσσίτιο δυο φορές την ημέρα και παροχή φαρμακευτικού υλικού. Υπάρχουν όμως και εδώ ελλείψεις. Δεν υπάρχουν κουβέρτες, ενώ πολλές σκηνές δε βρίσκονται σε καλή κατάσταση. Εξάλλου ο περιορισμένος αριθμός των ανθρώπων που φιλοξενούνται εκεί, είναι "σταγόνα στον ωκεανό" για να καλύψουν τις ανάγκες των κατοίκων του Μενιδίου. Ακόμα και οι προσφορές του κόσμου κυρίως σε ρούχα και τρόφιμα δεν μπορούν να σταθούν αρκετές για τη ζήτηση που υπάρχει. "Το σπίτι μου καταστράφηκε εντελώς. Δεν πρόλαβα να πάρω τίποτα από μέσα. Χρειαζόμαστε κουβέρτες και καλύμματα για να αντέξουμε το κρύο και τη βροχή", μας είπε ο Θ. Λιατίμης.Στους υπόλοιπους καταυλισμούς - αν μπορεί κανείς να τους χαρακτηρίσει έτσι - οι εικόνες είναι τραγικές. Σκηνές που φιλοξενούν από 15 μέχρι και 20 άτομα "στεγάζουν" τον πόνο και τη δυστυχία. Δεν υπάρχει ούτε νερό και πολύ σύντομα θα εμφανιστούν προβλήματα με την υγεία των αστέγων. Οπως μας δήλωσε, ο Γ. Παναγιώτου: "Πρέπει να οργανωθούν κλιμάκια για να επισκεφτούν αυτούς τους καταυλισμούς και να κάνουν απολύμανση, σε λίγες μέρες θα εμφανιστούν προβλήματα με την υγεία μας...".

Εξω από το δημαρχείο του Μενιδίου, αλλά και σε ολόκληρη την περιοχή, κάποιοι προσπαθούν να αποπροσανατολίσουν τον κόσμο και να μεταθέσουν τις ευθύνες για το χάος που επικρατεί. Ούτε λίγο, ούτε πολύ έχει κυκλοφορήσει η φήμη ότι η έλλειψη σκηνών οφείλεται στους Τσιγγάνους και τους μετανάστες, που πήραν δύο και τρεις σκηνές με σκοπό να τις εμπορευτούν! Αυτό ήταν και η αφορμή για αρκετούς διαπληκτισμούς μεταξύ των Τσιγγάνων και των υπόλοιπων κατοίκων της περιοχής.

Οταν τα επίσημα στοιχεία μιλάνε για τεράστιες ελλείψεις σε διάφορα υλικά και η αγανάκτηση του κόσμου είναι μεγάλη, η μέθοδος του αποπροσανατολισμού και της διχόνοιας είναι στοιχεία που μπορούν να αποτελέσουν "κάλυμμα" για τους υπευθύνους...

Αυτό που προέχει βέβαια αυτές τις πρώτες μέρες για τους κατοίκους του Μενιδίου είναι να βρουν ένα κάλυμμα για να μπορέσουν να προφυλαχτούν. Δεν είναι όμως λίγοι αυτοί, που εκτός από το σπίτι τους καταστράφηκαν και οικονομικά. Στην οδός Αριστοτέλους και στους γύρω δρόμους με μια πρόχειρη καταμέτρηση, υπολογίσαμε πάνω από 40 χτυπημένες από τον Εγκέλαδο μικροεπιχειρήσεις.

Το μόνο που είχε μείνει όρθιο στο ψιλικατζίδικο της οδούς Αριστοτέλους ήταν το σιδερένιο ταμπλό με αναρτημένες τις εφημερίδες της Τρίτης 7 του Σεπτέμβρη... "Καταστραφήκαμε. Δεν έμεινε τίποτα όρθιο. Εμπορεύματα και μπάζα έχουν γίνει ένα. Χάθηκαν τα πάντα μέσα σε δέκα λεπτά", δήλωσε στο "Ρ" η Σπ. Εμμανουήλ.Ακριβώς απέναντι, το μαγαζί με χαρτικά του Γ. Βαφείδη."Είχα το μαγαζί δυο μέρες κλειστό και περίμενα να περάσουν για αυτοψία, για να δω αν μπορώ να μπω μέσα. Δεν πέρασε κανείς. Απελπίστηκα και κάλεσα δικό μου μηχανικό. Επρεπε όμως, να ανοίξω το μαγαζί, όχι ότι έχουμε δουλιά, αλλά σήμερα στην τράπεζα πήγαν να μου σφραγίζουν μια επιταγή. Να πάω φυλακή... Δεν έχουν δώσει καμιά οδηγία στις τράπεζες για τα καταστήματα στις σεισμόπληκτες περιοχές". Λίγα μέτρα πιο κάτω το συνεργείο αυτοκινήτων του Γ. Νίκα είναι κλειστό, ο ιδιοκτήτης με τη συνδρομή φίλων προσπαθεί να αποκαταστήσει τις υλικές καταστροφές. "Χάνουμε μεροκάματα που δε θα πληρωθούν ποτέ. Το κακό είναι διπλό", μας είπε χαρακτηριστικά.

Αυτό που φαίνεται είναι ότι σήμερα προέχει η αποκατάσταση των σεισμόπληκτων σε σκηνές και η κάλυψη των τρεχουσών αναγκών. Τα οικονομικά προβλήματα των κατοίκων όμως δε σταματούν εκεί. Το αύριο για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις της περιοχής θα είναι οδυνηρό. Αλλωστε κανείς δεν πρέπει να ξεχνάει την οικονομική παρακμή του Αιγίου...