Με συγκεκριμένα στοιχεία οι βουλευτές του ΚΚΕ που πήραν το λόγο κατά τη διάρκεια της συζήτησης της Επερώτησης ανέδειξαν την αντιαγροτική πολιτική της κυβέρνησης και υπογράμμισαν ότι οι μικροί και μεσαίοι αγρότες δεν έχουν άλλο δρόμο παρά την αγωνιστική δράση.

«Μεταφέρω την αγανάκτηση των αγροτών που λένε ότι δεν πάει άλλο» είπε στην τοποθέτησή του ο Γ. Πατάκης, σημειώνοντας ότι οι αγρότες πλήττονται από τη μείωση των τιμών των προϊόντων τους, την αύξηση του κόστους παραγωγής και την κατάργηση των τιμών παρέμβασης.

Με τα διάφορα πρόστιμα και τις ποσοστώσεις, είπε ο βουλευτής του ΚΚΕ, χάνουν οι αγρότες και ωφελούνται οι μεγαλέμποροι, ενώ σημειώνεται αύξηση των εισαγωγών αγροτικών προϊόντων και μείωση των εξαγωγών. Η κυβέρνηση, σημείωσε, κάνει με την προπαγάνδα της το μαύρο - άσπρο, την ίδια στιγμή που τα χωριά εγκαταλείπουν τη γεωργία και ερημώνουν.

Ο Γ. Πατάκης αναφέρθηκε σε αρκετά αγροτικά προϊόντα, στα οποία μειώθηκε η τιμή και τόνισε ότι ο αγωνιστικός δρόμος είναι μονόδρομος και ήδη ο αγρότες της Βέροιας έβγαλαν τα τρακτέρ στους δρόμους. Οι μικρομεσαίοι αγρότες, είπε, δεν έχουν καμία ελπίδα με τη σημερινή κατάσταση και γι' αυτό ο ενωμένος αγώνας αποτελεί μονόδρομο.

Ο Σ. Σκοπελίτης υπογράμμισε ότι δεν υπάρχει αγροτικό προϊόν που να μην πλήττεται από την αγροτική πολιτική της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ενωσης και τόνισε ότι στη Μυτιλήνη όπου είναι βουλευτής οι αγρότες βιώνουν καθημερινά σοβαρά προβλήματα. Οπως τόνισε, ποτέ οι αγρότες δε βρέθηκαν σε χειρότερη κατάσταση τα τελευταία δέκα χρόνια και είναι χαρακτηριστικό ότι οι τιμές του λαδιού, του «εθνικού προϊόντος» είναι κατά 50% χαμηλότερες από το κόστος παραγωγής, ενώ καθηλωμένες παραμένουν και οι τιμές στο γάλα. Ολα αυτά, συνέχισε, μαζί με το «τσεκούρωμα» των επιδοτήσεων έχουν οδηγήσει τους αγρότες στα όρια της επιβίωσης.

Ο βουλευτής τόνισε ότι η κυβέρνηση θα εισπράξει την αγανάκτηση των αγροτών, αφού οι τελευταίοι αντιλαμβάνονται ότι πηγή της κακοδαιμονίας είναι η πολιτική της κυβέρνησης. Ο Σ. Σκοπελίτης κατήγγειλε ότι η κυβέρνηση χρεοκόπησε το συνεταιριστικό κίνημα με σκοπό να το καταστήσει όργανο στα χέρια των μεγαλεμπόρων και για να διευκολυνθεί η συγκέντρωση της αγροτικής γης σε λίγα χέρια. Για τον ίδιο σκοπό καταργείται και η αγροτική πίστη με την ιδιωτικοποίηση της ΑΤΕ.

Ο Α. Τζέκης τόνισε ότι η κυβέρνηση με προκλητικό τρόπο διαφημίζει το πεντοχίλιαρο, αύξηση που έδωσε τους συνταξιούχους αγρότες, προκειμένου να δείξει ένα κοινωνικό πρόσωπο που να σβήσει την πραγματική εικόνα της αναλγησίας. Η αύξηση αυτή, είπε, θα οδηγήσει τις συντάξεις από 41.500 στις 46.500 και αντίστοιχα σε 167 δρχ. την ημέρα ποσό, που δε φθάνει για να πιει ο απόμαχος αγρότης ούτε καφέ στο καφενείο του χωριού του.

Ζήτησε να αποδοθεί στους αγρότες η κατώτερη σύνταξη του ΙΚΑ και σημείωσε ότι όσοι αγρότες δίνουν σήμερα εισφορές για σύνταξη, λόγω της μείωσης του εισοδήματός τους δε θα μπορέσουν να ανταποκριθούν και να στοιχειοθετήσουν δικαίωμα σύνταξης. Μάλιστα τόνισε ότι είναι εξευτελιστικό να παραπέμπονται οι αγρότες στις επιτροπές απορίας προκειμένου να σφραγίσουν τα βιβλιάρια υγείας.

Αναφερόμενος στον ΕΛΓΑ είπε ότι αφ' ενός δεν καλύπτει όλες τις αγροτικές καταστροφές και αφ' ετέρου η κυβέρνηση εδώ και 12 χρόνια δε δίνει δραχμή από τον προϋπολογισμό. Αποτέλεσμα ο ΕΛΓΑ να δανείζεται με υψηλά επιτόκια, να έχει χρέη 48 δισ. δρχ. και να οδηγείται στην ιδιωτικοποίηση, για την οποία ενδιαφέρονται μεγάλα οικονομικά συμφέροντα.

Στην «Ατζέντα 2000» αναφέρθηκε στην παρέμβασή του ο Π. Κοσιώνης, τονίζοντας ότι μέσω αυτής θα επιταχυνθεί το ξεκλήρισμα της αγροτιάς και η συγκέντρωση της γης σε λίγους. Θα μειωθεί η απασχόληση στον αγροτικό τομέα, κάτι που αποτελεί και παλιότερη οδηγία της ΕΟΚ και θα υπονομευτεί το μέλλον της αγροτικής οικονομίας, παρά τα όσα λέει η κυβέρνηση για να καλύψει την πραγματική κατάσταση. Είναι χαρακτηριστικό, είπε, ότι τα κονδύλια της «Ατζέντας 2000» είναι μειωμένα σε σχέση με αυτά που δινόταν πριν τη συγκεκριμένη συμφωνία, ενώ μείωση υπάρχει και στα ποσά που προβλέπονται για τη στήριξη της γεωργίας. Η μείωση αυτή είναι συνεχής από το πρώτο μέχρι το τρίτο Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, ενώ το ίδιο γίνεται και με το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων. Αποτέλεσμα να μη γίνονται έργα υποδομής (μόνο το 1/3 των καλλιεργειών αρδεύεται), να ανεβαίνει το κόστος παραγωγής και αντίθετα να διατίθενται πόροι για το ξερίζωμα κλάδων της αγροτικής παραγωγής.