Να καθαριστούν τα Ποινικά Μητρώα | ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Να καθαριστούν τα Ποινικά Μητρώα

Πριν λίγο καιρό ένας αγρότης καταδικάστηκε για τη συμμετοχή του στις αγροτικές κινητοποιήσεις και δεν μπόρεσε να πάρει αναστολή της ποινής, γιατί στο Ποινικό Μητρώο του υπήρχε καταδίκη για πολιτικό αδίκημα, που διέπραξε στη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου. Την περασμένη βδομάδα ο Θ. Κατριβάνος επίσης δεν μπόρεσε να πάρει αναστολή, γιατί στο Ποινικό του Μητρώο υπήρχαν καταδίκες που του επιβλήθηκαν στη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου ως Διευθυντή της εφημερίδας «ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΑΧΑΪΑ».

***

Ετσι, ενώ έχουν αμνηστευτεί όλα τα αδικήματα και έχει ψηφιστεί και νόμος για την άρση των συνεπειών του Εμφυλίου Πολέμου, από τα Ποινικά Μητρώα δεν έχουν σβηστεί όλες αυτές οι ποινές, ώστε να μην πηγαίνουν Ελληνες πολίτες φυλακή για τη δράση τους ουσιαστικά στη διάρκεια της Εθνικής Αντίστασης και του Δημοκρατικού Στρατού.

***

Ηκυβέρνηση, βέβαια, ίσως επικαλεστεί ότι χρειάζεται αίτηση του ενδιαφερομένου. Αυτό είναι «προφάσεις εν αμαρτίαις». Ο κ. υπουργός Δικαιοσύνης έχει χρέος να πάρει τα αναγκαία Νομοθετικά και Διοικητικά μέτρα, ώστε να «καθαριστούν» τα Μητρώα με πρωτοβουλία των Δικαστικών Αρχών ή εν πάση περιπτώσει να λυθεί το θέμα. Είναι απαράδεκτο να πηγαίνουν φυλακή, έστω και για μια μέρα, αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης και του Δημοκρατικού Στρατού, γιατί υπάρχουν καταδίκες στα Ποινικά τους Μητρώα, από την εποχή εκείνη.

Κ. ΚΑΠΠΟΣ

Υ.Γ. Ο Π. Παπακωνσταντίνου σε απάντηση σχολίου μας έστειλε το παρακάτω κείμενο:«Η συγκεκριμένη διατύπωση μιας φράσης από άρθρο μου της 1.1.2000 στην εφημερίδα "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ" στην οποία ασκεί κριτική ο Κ. Κάππος ήταν, όντως, ένα φραστικό ολίσθημα, που επιτρέπει επικίνδυνες παρεξηγήσεις. Ωστόσο, για κάθε καλόπιστο το νόημα όλου του εκτενούς άρθρου ήταν πιστεύω σαφές: "Οσο κι αν βαυκαλίζεται ό,τι έχει αφήσει πίσω του στις κρίσεις και τις αντιφάσεις ο σύγχρονος Παγκόσμιος Καπιταλισμός, θα πληρώσει αργά ή γρήγορα το τίμημα των αντιθέσεων και ότι η κοινωνική πόλωση θα φέρει αναγκαστικά και την πολιτική πόλωση".

Η απάντηση είναι ότι δεν ήταν μια φράση, αλλά ολόκληρο σκεπτικό. Απόδειξη γι' αυτό είναι και το γεγονός ότι η διεύθυνση της εφημερίδας συνόδευσε το κείμενο με τη φωτογραφία του Χίτλερ και τη φωτογραφία του Λένιν.