Τίθεται το ερώτημα, αρχή λειτουργίας του κόμματος ο δημοκρατικός συγκεντρωτισμός ή λειτουργία του κόμματος μέσω οργανωμένων τάσεων; Εδώ υπάρχουν παραλλαγές, για παράδειγμα, μπορεί κάποιος να λέει ότι είναι ενάντια στην ύπαρξη τάσεων αλλά είναι υπέρ του να δημοσιοποιούνται οι διαφορετικές θέσεις από την άποψη της πλειοψηφίας (ή της ηγεσίας όπως υπονοούν ή εννοούν) να συζητιούνται μέσω σημειωμάτων ανάμεσα στις οργανώσεις κλπ. Εγώ με αυτή τη λογική διαφωνώ διότι, αφ' ενός, παραγνωρίζει ότι υπάρχει διαλεκτική σχέση μεταξύ βάσης και ηγεσίας μιας και η ηγεσία είναι αντανάκλαση της βάσης και ακόμα και αν υπάρξει αναντιστοιχία αυτό είναι θέμα λίγου χρόνου να λυθεί. Ενα επαναστατικό Κόμμα πρέπει να είναι μια γροθιά, να γίνονται σεβαστές οι απόψεις αλλά να ακολουθείται ενιαία η πλειοψηφική άποψη. Ακόμα και αν σε κάποιο σημείο υπάρχει λάθος αν παλέψεις ενιαία, το λάθος θα χρειαστεί πολύ λιγότερο χρόνο να φανεί. Η εμπειρία μου έδειξε ότι πρέπει να έχω περισσότερο εμπιστοσύνη στο συλλογικό κομματικό νου παρά αποκλειστικά στο δικό μου, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν πρέπει να αναλύω, να ελέγχω και μόνο μέσα στις κομματικές διαδικασίες να λέω την άποψη μου και ας είναι διαφορετική. Γι' αυτό συμφωνώ με το καταστατικό που κατατίθεται.