Θεωρώντας και τα τρία μέρη των θέσεων ως συστατικά ενός ενιαίου συνόλου, μιας επεξεργασίας, χωρίς προφανώς να ταυτίζονται, πιστεύω ότι αποτυπώνουν την πολιτική και θεωρητική ωριμότητα του κόμματος, την ικανότητά του να εξελίσσει τη συλλογική του σκέψη με βάση τις συνθήκες που δρα και τα καθήκοντα που προκύπτουν, την πείρα που έχει συσσωρεύσει, βασισμένο στην επιστημονική μας θεωρία. Είναι μια ικανότητα που εκφράζεται αρχικά από το ανώτερο καθοδηγητικό όργανο, μέσω της συγκεκριμένης επεξεργασίας, αλλά πιστεύω ότι ολοκληρώνεται και ακουμπάει στο κάθε κομματικό και κνίτικο μέλος, που τις θέσεις, το πρόγραμμα και το καταστατικό, τα θεωρεί με τη συγκεκριμένη τους μορφή αναγκαία και φυσική συνέχεια, της δράσης που ανέπτυξε ο καθένας όλο το προηγούμενο διάστημα, καθοδηγούμενος από τα κείμενα του 18ου Συνεδρίου και των κατοπινών συλλογικών επεξεργασιών.

Η οργάνωση κατάφερε να ισχυροποιηθεί. Σε συνθήκες που η επίθεση απέναντι στο Κόμμα γίνεται σε πιο επεξεργασμένη βάση. Ιδιαίτερα και μετά το εκλογικό αποτέλεσμα, η πίεση για την απεμπόληση των επαναστατικών μας χαρακτηριστικών είναι μεγάλη. Εκδηλώνεται με την ενσωμάτωση στη συνείδηση της πλειοψηφίας των φοιτητών, όλων των πλευρών που αφορούν ζητήματα όπως: Το Κόμμα έχει ξεπερασμένη στρατηγική, ο σοσιαλισμός απέτυχε δεν υπάρχει σαν προοπτική και είναι ξεπερασμένος σαν στόχος πάλης ή πως όλα αυτά μπορεί να είναι ρομαντικά και ωραία αλλά σε καμία περίπτωση δε δίνουν λύση στα οξυμένα προβλήματα που ο λαός αντιμετωπίζει στο τώρα, άρα πρέπει να εξετάσουμε με ποιους συμμαχούμε, τι στόχους βάζουμε.

Μέσα σε αυτές λοιπόν στις συνθήκες που μέσα στα πανεπιστήμια ντύνονται και με το μανδύα ενός ψευδεπίγραφου ακαδημαϊσμού, η οργάνωση κατάφερε να αυξήσει την πολιτική της επιρροή, να ζωντανέψει την παρέμβασή της στους χώρους των πανεπιστημίων, να εμπλουτίσει το περιεχόμενό της με εκδηλώσεις - συσκέψεις που είχαν πλατιά απήχηση, να οργανώσει δεκάδες κινητοποιήσεις στα ΑΕΙ-ΤΕΙ.

Αποδεικνύεται ότι όταν έχεις ξεκάθαρο τι Κόμμα θέλεις να έχεις, και πού θέλεις να πας, την πάλη για αλλαγή του συσχετισμού δύναμης μπορείς να την διεξάγεις, εντοπίζοντας καθυστερήσεις στην υλοποίηση των καθηκόντων, αλλά μετρώντας βήματα και στο σήμερα.

Είναι πολύ δύσκολο σε καθημερινό επίπεδο να ξέρεις ότι η δράση σου κρίνεται με βάση το πώς απεγκλωβίζεις, επηρεάζεις και οργανώνεις τις χιλιάδες του κόσμου που σχεδόν το κάθε όργανο του Κόμματος και της ΚΝΕ έχει στην ευθύνη του και αυτό να διαπερνάει όλη τη καθοδηγητική σου δουλειά. Είναι χαρακτηριστική και η εμπειρία που έρχεται από τις τελευταίες κινητοποιήσεις στο χώρο του ΤΕΙ, με αφορμή το σχέδιο «Αθηνά». Κρίνεται η ικανότητά μας να καθοδηγήσουμε χιλιάδες κόσμου και έρχονται στην επιφάνεια αδυναμίες που συσσωρεύονται χρόνια, όπως το πόσες οργανωμένες δυνάμεις έχουμε σε αυτόν το χώρο που ιεραρχούμε, αλλά και με τι όρους καθοδηγήθηκαν ώστε να προσανατολιστούν στο χτίσιμο δεσμών με μεγάλο κομμάτι των σπουδαστών. Στη πράξη κρίνεται το πώς θα μπορέσουμε μέσα από μια σχεδιασμένη δουλειά να βγάλουμε τις δυνάμεις μπροστά, να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη των σπουδαστών. Χρειάζεται ανέβασμα των οργανωτικών μας ικανοτήτων, στο να καταφέρουμε στην καθημερινή μας δουλειά να μετράμε βήματα στο πόσος κόσμος υιοθετεί τα συνθήματά μας, μπαίνει σε κίνηση και μέσα από την ίδια του την πάλη βγάζει συμπεράσματα για το σύνολο της πολιτικής του τοποθέτησης και στάσης απέναντι στη στρατηγική του Κόμματος.

Είναι λοιπόν σημαντικό να εξετάσουμε πώς σε αυτούς τους χώρους ακουμπάει και εξειδικεύεται η στρατηγική μας.

Δημιουργήθηκαν οι όροι ώστε ένα δυναμικό να αντιλαμβάνεται καλύτερα τη σημασία της δουλειάς στο κάθε τμήμα και στην κάθε σχολή με βάση τις εξελίξεις που υπάρχουν στους χώρους δουλειάς που σχετίζονται, καλύτερα μπόρεσε να ενοποιηθεί μια επιχειρηματολογία, για το πώς ένας φοιτητής πρέπει να αντιλαμβάνεται τα προβλήματά του και με ποιους πρέπει να συντάσσεται στον αγώνα του. Ατσαλώθηκε ένα δυναμικό και αναδείχθηκαν στελέχη, με καλύτερη γνώση των επεξεργασιών μας, ζήτημα που τους βοηθά συνολικά στην καθοδηγητική τους δουλειά. Χρειάζεται σε αυτή την κατεύθυνση να δούμε καλύτερα πώς ανοίγουμε ζητήματα σχετικά με το ρόλο του επιστημονικού δυναμικού, πώς κάνουμε κτήμα μας τη γνώση που παράγεται, τι σημαίνει ότι θέτω τον εαυτό μου στην υπηρεσία των κοινωνικών αναγκών, και με ποιες προϋποθέσεις μπορεί αυτό να υλοποιηθεί.

Παραμένει θέμα το κατά πόσο, και με αυτήν την πείρα που αντλούμε, αποκτάμε την ικανότητα να εξειδικεύουμε ουσιαστικά στους χώρους ευθύνης μας, ώστε η δουλειά μας να μην είναι συνθηματολογία και καμπανιακή, αλλά να αποτελεί καθημερινό στοιχειό σχεδιασμού και παρέμβασης ο τρόπος με τον οποίο αναδεικνύουμε τη σχέση που έχουν τα πανεπιστήμια με την οικονομία.

Στη προσπάθεια που πρέπει να καταβάλουμε για να αντιμετωπίσουμε τέτοιες αδυναμίες είναι καθοριστικό να προχωρήσει η δουλειά για τη βελτίωση της συμπόρευσης ΚΚΕ-ΚΝΕ και στους χώρους των πανεπιστημίων.

Είναι πολλά τα παραδείγματα που έχει προχωρήσει στη ζωή μια τέτοια δράση.

Παρουσιάζονται δυνατότητες για παρεμβάσεις και δουλειά μέσα στα μαθήματα, κοινός σχεδιασμός για εκδηλώσεις και κινητοποιήσεις. Αλλά και πιο ουσιαστικές πλευρές όπως είναι η προσπάθεια να μεταφέρεται η γνώση του χώρου, των εξελίξεων που υπάρχουν και να παίρνονται υπόψη στην κατάρτιση του σχεδιασμού. Να μεταδίδεται η υπομονή και η ηρεμία στην εξαγωγή των συμπερασμάτων.

Πρέπει να πούμε όμως ότι τα βήματα που έχουν γίνει είναι πολύ πίσω από της ανάγκες που υπάρχουν. Πρέπει να μας απασχολήσει περισσότερο πώς, για παράδειγμα, δίνουμε στις δυνάμεις μας να συνειδητοποιήσουν τι σημαίνει στην πράξη γνώση του χώρου που παρεμβαίνουμε. Είναι ουσιαστικό το πώς βοηθάμε το κάθε μας μέλος να αντιλαμβάνεται ότι πρέπει να αποτελεί στοιχείο της σκέψης του το πώς οι εξελίξεις συμβάλλουν στην διαμόρφωση της συνείδησης των φοιτητών, στην αναπροσαρμογή της τακτικής του αντιπάλου και πώς αυτά εμείς πρέπει να τα παίρνουμε υπόψη μας. Να συμβάλουμε περισσότερο στο πώς βοηθάμε να αφομοιώνεται το πολιτικό βάθος του σχεδιασμού μας, του κάθε καθήκοντος που προκύπτει, να γίνουν βήματα στη δουλειά της ΚΟ στο να πατήσουν στην κάθε ΟΒ οι επεξεργασίες που έχουμε για τον κάθε χώρο.

Αυτή η δουλειά είναι που θα βγάλει τις δυνάμεις μας μπροστά. Η διαφώτιση και η οργάνωση του κόσμου με στοιχεία που θα αναδεικνύουν την ανάγκη της σύγκρουσης με την αστική εξουσία, θα δίνουν τη διέξοδο που προκύπτει από νομοτέλειες της κοινωνικής εξέλιξης πατώντας στην ίδια την κοινωνική πείρα του κάθε νέου, θα απελευθερώσει τις δυνατότητες στη διαδικασία της συγκέντρωσης δυνάμεων. Θα ανοίξει δρόμους για την ενίσχυση της Λ.Σ. και την κομματική οικοδόμηση, που είναι τα βασικά καθήκοντα για το κάθε μέλος του Κόμματος και της ΚΝΕ.