α) Λειτουργικά απαραίτητη είναι κατά τη γνώμη μου η γενόμενη προσθήκη στο άρθρο 47 του σχεδίου, σύμφωνα με την οποία, για την επιβολή της ποινής της καθαίρεσης σε στελέχη καθοδηγητικών οργάνων «ενημερώνεται η ΚΟΒ στην οποία ανήκει, αλλά και οι ΚΟΒ που περιλαμβάνονται στην ακτίνα δράσης του οργάνου το οποίο του επέβαλε την ποινή».

Επίσης είναι θετική και η μετατροπή της πειθαρχικής κύρωσης της διαγραφής του άρθρου 51 του ισχύοντος καταστατικού για τη μη πληρωμή της συνδρομής, σε απλή θέση του ελεγκτέου μέλους «εκτός της οργανωτικής δύναμης», με συγκριτικά ευνοϊκή συνέπεια την αποφυγή της προβλεπόμενης (σε περίπτωση επιβολής πειθαρχικής κύρωσης) προσεκτικότερης και επομένως περισσότερο χρονοβόρας διαδικασίας (συνδυασμένα άρθρα 49 και 51 του σχεδίου).

β) Ομως, πέρα από τις παραπάνω θετικές τροποποιήσεις, θεωρώ υπέρ το δέον αναγκαίες και τις ακόλουθες.

Αρθρο 47

Λογικά δεν ευσταθεί η επιβολή της πειθαρχικής κύρωσης της διαγραφής από το Κόμμα και της σχετικής προειδοποίησης, σε Κομματικές Οργανώσεις Βάσης και Οργανα του Κόμματος, γιατί προσήκει μόνο σε μέλη και στελέχη του (πρόσωπα).

Γι' αυτό πρέπει να απαλειφθεί η μνεία τους από το άρθρο 47 που προβλέπει πειθαρχικές κυρώσεις προσωπικού χαρακτήρα. Στο δε άρθρο 50 του Σχεδίου που προβλέπει τη διάλυση των Κομματικών Οργανώσεων Βάσης ή καθοδηγητικών οργάνων να προστεθούν οι προσήκουσες σ' αυτά πειθαρχικές κυρώσεις της παρατήρησης και της μομφής.

Στο Αρθρο 48 του σχεδίου ορίζεται μεταξύ άλλων ότι «διαγράφονται οπωσδήποτε από το Κόμμα ... ειδικά μέλη που α) καταχράστηκαν χρήματα ή περιουσιακά στοιχεία του Κόμματος ή άλλων οργανισμών, στους οποίους εκπροσωπούν το Κόμμα».

Ο (α) ορισμός αφορά τα δικαστήρια που απασχολούν ένα ευρύτατο κοινωνικό στρώμα εργαζόμενων, με τους οποίους ο διάλογος στην κατεύθυνση ανάπτυξης της Λαϊκής Συμμαχίας θα ήταν αποτελεσματικότερος αν ο παραπάνω ορισμός, χωρίς να χάνει τον πειθαρχικό στόχο του, διαμορφωνόταν με βάση την προσφορότερη για το Λαϊκοσυμμαχικό διάλογο διατύπωση του άρθρου 8 του σχεδίου που μεταξύ άλλων ορίζει τα εξής: Το μέλος του Κόμματος έχει την υποχρέωση «να περιφρουρεί το Κόμμα στην πρακτική του δουλειά, στην ανάκριση, στο δικαστήριο και τη φυλακή».

Ο δε (β) ορισμός πρέπει να συμπληρωθεί κατά τρόπο που να περιλαμβάνει εκτός των σε αυτόν, σε βάρος του Κόμματος μνημονευομένων οικονομικών εγκλημάτων και αλλά όμοια μη συνάδοντα με την κομματική ηθική, όπως π.χ. είναι η δωροληψία των κομματικών μελών - δημοσίων υπαλλήλων, φορολογική καταπίεση, τοκογλυφία κλπ.

Αυτή η έστω ενδεικτική συμπλήρωση, ως μη δυνάμενη να είναι εξαντλητική, πρέπει οπωσδήποτε να γίνει, για να προστατεύσει το Κόμμα από τη σε βάρος του κύρους του κακοπροαίρετη κριτική ότι δήθεν αδιαφορεί για τα οικονομικά εγκλήματα των μελών του, όταν αυτά δε θίγουν τα στενά συμφέροντά του.