Σύντροφοι, είναι λάθος να φέρνουμε το πρόγραμμα του 15ου σε αντιπαράθεση με το προτεινόμενο, αλλά πρέπει να το βλέπουμε σαν εξέλιξή του.

Από τις αρχές του '90 μέχρι το 2009 στη χώρα μας μπορεί οι εργαζόμενοι να μη φάγανε με «χρυσά κουτάλια» αλλά υπήρξε μια σχετική «ευημερία».

Από το 2009, όμως, με το ξέσπασμα της βαθύτατης κρίσης έχουμε περάσει σε άλλη περίοδο, σε περίοδο σκληρής επίθεσης από το κεφάλαιο. Για το ΚΚΕ είναι χρέος να αναδεικνύει την αιτία της επίθεσης, που είναι η καραμπινάτη καπιταλιστική κρίση. Αφού λοιπόν το πρόβλημα είναι η όξυνση της καπιταλιστικής κρίσης, τι πιο φυσιολογικό η Συμμαχία που αντιπροτείνεις, να έχει αντικαπιταλιστικά χαρακτηριστικά; Θα ήταν πίσω από τις ανάγκες, σε αυτή την εποχή να συνεχίζουμε με τα ίδια εργαλεία.

Δεν θα πρέπει να μας φοβίζει η εξέλιξη. Αντίθετα, η σταθερότητα θα έπρεπε να μας τρομοκρατεί.

Στο πρόγραμμα του 1996 (σελ. 38) λέμε: «Η ανάπτυξη των κοινωνικοπολιτικών αναμετρήσεων, των ταξικών συγκρούσεων - η επίθεση στην κρίση δεν είναι ταξική σύγκρουση; - θα φέρνει στην ημερήσια διάταξη το πρόβλημα της εξουσίας». Τι άλλο, λοιπόν, κάνει το Κόμμα από το να εφαρμόζει το πρόγραμμα; Και συνεχίζει: «Το ΚΚΕ κατευθύνει τη δράση του, ώστε η αντιιμπεριαλιστική, αντιμονοπωλιακή πάλη να αναπτύσσεται και να βαθαίνει η ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ συνείδηση της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων». Τι άλλο κάνουμε;

Αλλωστε κάποια πράγματα τα λύνει η ίδια η ζωή. Για παράδειγμα, τόσα χρόνια φαγωθήκαμε να λέμε για τη λυκοσυμμαχία της ΕΕ. Μεγάλο κομμάτι του κόσμου πλέον αντιλαμβάνεται ότι η ΕΕ δεν είναι καλό πράγμα. Εμείς δεν θα πρέπει τώρα πλέον να προετοιμάζουμε τη συνείδησή του για το παραπέρα; Οτι χρειάζεται και κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής;

Οσον αφορά την κυβέρνηση που θα μπορούσαμε να συμμετέχουμε στα πλαίσια του καπιταλισμού. Παραδείγματα πάρα πολλά. Γαλλία, Ιταλία, Κύπρος και όπου αλλού. Ναι, μας λένε, μα αυτοί είναι οπορτουνιστές. Ναι, ενώ εμείς, μάγκες! Σύντροφοι, όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα τον τρώνε οι κότες! Χαρακτηριστικό παράδειγμα: Κυβέρνηση Τσάβες. Στα λόγια αντιιμπεριαλιστική, στην πραγματικότητα το πολύ αντιαμερικάνικη, έχοντας διαλέξει άλλους «φίλους». Τα ρώσικα μονοπώλια μια χαρά επενδύουν στα ενεργειακά κοιτάσματα της χώρας. Με την αστική τάξη της χώρας πότε θα συγκρουστεί; Είναι ή δεν είναι εγκλωβισμένο το ΚΚ Βενεζουέλας; Εκτός αν αυτό που λέμε στο πρόγραμμα «βραχύχρονο διάστημα» είναι καμιά 15αριά χρόνια και βάλε!

Σχετικά με το άρθρο του Λένιν «Κανένας Συμβιβασμός;» που βρίσκεται στην μπροσούρα του «Αριστερισμού». Ορισμένοι σύντροφοι στον προσυνεδριακό διάλογο το έχουν πετσοκόψει για να το φέρουν στα μέτρα τους!! Ο Λένιν πριν φτάσει στις συγκεκριμένες περικοπές, που έχουν χρησιμοποιήσει οι σύντροφοι, έχει γράψει τέσσερις σελίδες παραδείγματα για το ότι υπάρχουν συμβιβασμοί και συμβιβασμοί. Για να μην αναφερθούμε στα παραδείγματα του Λένιν, να πούμε για κάτι πρόσφατο. Αγροτικές κινητοποιήσεις. Τα 15 αιτήματα των αγροτών είναι στο πρόγραμμά σου; Η ικανοποίησή τους θα έδινε λύση ή απλά θα καθυστερούσε το «θάνατο»; Είναι ένας συμβιβασμός, όμως, που βοήθησε στην ανάπτυξη του αγώνα με αντιμονοπωλιακά χαρακτηριστικά; Ασφαλώς. Τι σχέση έχει λοιπόν αυτός ο συμβιβασμός με το συμβιβασμό που θα κάναμε αν «σκεφτόμασταν» και μόνο, προεκλογικά, τα περί συνεργασίας της αριστεράς; Καμία!!!

Θεωρώ ότι πρέπει να δούμε καλύτερα την παρέμβασή μας στους μετανάστες. Η ανάπτυξη του εργατικού κινήματος τη δεκαετία του '30 είχε να κάνει με την ένταξη των προσφύγων της Μικράς Ασίας στις τάξεις του. Πογκρόμ δεχόντουσαν και αυτοί, «τουρκόσπορους» τους έλεγαν. Σίγουρα ήταν πιο εύκολο γιατί μιλούσαν ελληνικά. Η γλώσσα είναι μια σοβαρή δυσκολία. Μπορούμε να βρούμε λύση όμως. Το μορφωτικό επίπεδο είναι ανεβασμένο. Να πάρουμε μέτρα. Ισως να χρεώσουμε στελέχη να μάθουν τη γλώσσα τους. Οι μετανάστες είναι μέρος της εργατικής τάξης, και οι αλήτες που τους κυνηγούν θα πρέπει να βρίσκουν μπροστά τους την πρωτοπορία της, τους κομμουνιστές.

Η δημιουργία κομματικού portal, μας δίνει τη δυνατότητα καλύτερης, πιο άμεσης και επιπλέον αμφίδρομης επαφής της βάσης με την ΚΕ. Μπορεί να μεταφερθεί, και μάλιστα πολύ γρήγορα, εικόνα, εμπειρία, επιχειρήματα, άμεσα από τη μια μεριά της χώρας στην άλλη. Να βάλει συντρόφους να τριφτούν με το γράψιμο. Αυτό θα βοηθήσει να αναδειχτούν καινούρια στελέχη. Είναι «στοίχημα» της νέας ΚΕ να εμφυσήσει σε όλους τους συντρόφους, αν είναι δυνατόν, το ότι η ενημέρωση του portal, σχετικά με ζητήματα του χώρου που είναι χρεωμένοι, είναι δική τους υπόθεση. Αυτό θα κάνει και το «Ριζοσπάστη» πιο πλούσιο, πιο ζωντανό.

Και κάτι τελευταίο. Είναι γνωστό ότι η ταξική πάλη δεν είναι εύκολο πράγμα. Κάποιοι είναι φυσιολογικό να δυσκολεύονται να ακολουθήσουν. Η συγκυρία τους δίνει τη δυνατότητα να «θεωρητικοποιήσουν» την αδυναμία τους. Είναι κρίμα για τους ίδιους, να ταυτίζονται με ανοιχτούς εχθρούς του ζητήματός μας. Προτείνω ψυχραιμία, μη γινόμαστε το μέσον να χτυπηθεί το Κόμμα.