Το αποτέλεσμα των τελευταίων εκλογών Ιούνη ήταν αρνητικό για μας, με το χάσιμο της μισής μας εκλογικής μας δύναμης φάνηκε ότι ο κόσμος αλλά και περισσότερο οι δικοί μας ψηφοφόροι δεν έχουν καταλάβει τι Κόμμα είμαστε.

Φαίνεται ότι συμμετέχοντας μετά το '74 στις βουλευτικές εκλογές μας βάζουν στην ίδια μοίρα με τα άλλα κόμματα του κατεστημένου και όχι ένα επαναστατικό Κόμμα όπως είναι το ΚΚΕ. Αυτό, βέβαια, το ζήτημα είναι δικιά μας αδυναμία όμως όλα αυτά τα χρόνια μετά την παρανομία δε δώσαμε να καταλάβει ο λαός μας τη διαφορά από τα άλλα Κόμματα.

Αυτό συνέβαλε, βέβαια, και στη θεωρία που είχαμε τη δεκαετία του '80 που συζητάμε για στάδια ότι υπάρχει ειρηνικός δρόμος για το Σοσιαλισμό.

Θέσεις μας για τις δημοκρατικές δυνάμεις. Η συνεργασία με τους οπορτουνιστές το '89 που παραλίγο να μας διαλύσουν. Ολα αυτά πιστεύω είναι ακόμα στο μυαλό των απλών ψηφοφόρων του Κόμματος και όχι μόνο γι' αυτό είναι ευάλωτοι από διάφορους καλοθελητές ότι για το καλό της αριστεράς είναι καλό να ενωθούμε σε πρόγραμμα διαχείρισης του συστήματος που κάνουν κατά καιρούς οι οπορτουνιστές, αλλά έντονα στις τελευταίες εκλογές το έβαλαν.

Παίζουν με έναν κόσμο που αγνά και χωρίς σκοπιμότητα θέλει την ενότητα του λαϊκού κινήματος και τον εκφοβίζουν με αυταπάτες ότι μέσα σε αυτό το άθλιο και απάνθρωπο σύστημα θα λυθούν τα προβλήματα του λαού μας.

Ολη μας η δουλειά, λοιπόν, είναι να προπαγανδίσουμε το Πρόγραμμά μας το Καταστατικό μας που καθιστά τη φυσιογνωμία του Κόμματός μας. Κόμμα επαναστατικό Κόμμα της εργατικής τάξης.

Και με πρωτοπόρα την εργατική τάξη και τους συμμάχους της να ανατρέψουν αυτό το βάρβαρο σύστημα που έχει σαπίσει και μόνο βαρβαρότητα έχει να προσφέρει στους εργαζόμενους.

Υπάρχουν κατά τη γνώμη μου 3 κατηγορίες που ψηφίζουν το Κόμμα. Η κομματική δύναμη με τους στενούς οπαδούς μας και που κατά καιρούς έχουν περάσει από το Κόμμα και παλεύουν και ξέρουν πώς λειτουργεί. Η άλλη κατηγορία είναι άνθρωποι συναισθηματικά δεμένοι με το Κόμμα (συγγενείς συντρόφων) και η τρίτη κατηγορία είναι εργαζόμενοι που ψηφίζουν συγκυριακά και ανάλογα σε τι ανάπτυξη είναι το κίνημα. Χρειάζεται, λοιπόν, σε όλους αυτούς από το Κόμμα περισσότερη ανάλυση με άρθρα στο «Ριζοσπάστη», ΚΟΜΕΠ και Internet τι σημαίνει δημοκρατικός συγκεντρωτισμός πώς γίνονται οι εσωτερικές εκλογές για την ανάδειξη στελεχών, τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των μελών του Κόμματός μας.

Να γίνουν συσκέψεις για το θέμα αποκλειστικά με φίλους και τους οπαδούς του Κόμματος δηλ. ανάλυση καταστατικού και προγράμματος.

Η εργατική τάξη όλοι οι εργαζόμενοι ανεξαιρέτως δέχονται τα τελευταία 3 χρόνια την ανελέητη επίθεση από τους βιομηχάνους, εφοπλιστές, την κυβέρνησης, την ΕΕ.

Το εργατικό κίνημα δεν ήταν έτοιμο να αντιμετωπίσει αυτή τη θύελλα των βάρβαρων μέτρων. Ενας πολύς σοβαρός λόγος είναι ότι οι εργαζόμενοι δεν είναι γραμμένοι στα σωματεία τους. Δεν προετοιμάζουν, και ούτε ήθελαν, τους εργαζόμενους για τη θύελλα που ερχόταν αλλά και σήμερα που συνεχίζεται και ισοπεδώνει το λαό μας.

Με τη συνδιάσκεψη για την εργατική τάξη, το Κόμμα έκανε μια σοβαρή ποιοτική στροφή για την οργάνωση της εργατικής τάξης στους τόπους δουλειάς.

Εκεί δένεται το ατσάλι, εκεί που αντιμετωπίζεις την εκμετάλλευση κατάματα.

Τα αποτελέσματα είναι ορατά, παρ' όλο που ακόμα είναι αρχή. Εχουμε σε σωματεία αύξηση των ταξικών δυνάμεων συσπείρωση στις δυνάμεις του ΠΑΜΕ. Παρακαταθήκη άφησε η μεγάλη απεργία των χαλυβουργών με μεγάλη συμπαράσταση και αλληλεγγύη από την εργατική τάξη. Χρειάζεται να δώσουμε βάρος στο στήσιμο ΚΟ στους τόπους δουλειάς εκεί που αναπνέει η εργατική τάξη. Με βάρος στην ιδεολογική πολιτική και ιδεολογική δουλειά, χωρίς αυτό το τρίπτυχο δεν αναπτύσσεται η εργατική ταξική συνείδηση, δεν αναπτύσσεται η ταξική συνείδηση, δεν αναπτύσσεται η ταξική πάλη, δεν μπορούν να γίνουν βήματα στη συνείδηση του λαού μας για να ξεπεράσει τις εκλογικές αυταπάτες, τους διαχειριστές του συστήματος και να δημιουργήσει το λαϊκό μέτωπο δηλαδή την εργατική τάξη και τους συμμάχους για την κατάκτηση της εξουσίας.

Κομματική οικοδόμηση. Η ένταξη των νέων μελών στο Κόμμα στη σημερινή κατάσταση θέλει μεγάλη φροντίδα. Οι νέοι σύντροφοι πρέπει να ξέρουν πού μπαίνουν, γιατί έρχονται δύσκολες μέρες και η κατάσταση θα δυσκολέψει και πρέπει να είμαστε έτοιμοι για όλα. Η ανάδειξη στελεχών στο κόμμα της εργατικής τάξης πρέπει να γίνεται από την εργατική τάξη. Θέλει προσοχή η γρήγορη αναδείξει στελεχών από νέους συντρόφους που δεν έχουν εργασθεί σε τόπους δουλειάς που δεν έχουν πείρα από ταξική πάλη αλλά μόνο θεωρητική αντίληψη. Η πρότασή μου είναι 7 χρόνια για την ΕΠ και 10 χρόνια για την ΚΕ.