Το 19ο Συνέδριο του Κόμματος πραγματοποιείται κατά τη διάρκεια γενικευμένης κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος. Ο καπιταλισμός ό,τι ήταν να παραχωρήσει το παραχώρησε. Τώρα, προκειμένου το κεφάλαιο να συνεχίσει να κερδοφορεί επιτίθεται γενικευμένα στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα. Παρ' όλα αυτά, δεν έχουν οδηγήσει σε επαναστατική άνοδο του εργατικού κινήματος, ριζοσπαστικοποίησης λαϊκών τμημάτων των μεσαίων στρωμάτων. Αντίθετα, κυριαρχεί η μικροαστική ανυπομονησία, η απατηλή ελπίδα για φιλολαϊκή πολιτική διέξοδο από μια αριστερή κυβέρνηση μέσω του κοινοβουλίου.

Αραγε, μια αριστερή κυβέρνηση μέσω κοινοβουλίου μπορεί να λύσει τα προβλήματα στην οικονομία, όταν η ιδιοκτησία βρίσκεται στα χέρια των μονοπωλίων και η Ελλάδα ανήκει στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ;

Το Κόμμα παλεύει στις σημερινές συνθήκες, όμως θέτει ανοιχτά την αναγκαιότητα ανατροπής του καπιταλιστικού συστήματος με κοινωνική λαϊκή εξέγερση. Αλλα κόμματα υπόσχονται αλλαγή κυβέρνησης, όμως οι θεσμοί, η οικονομία μένουν ίδια.

Η εργατική τάξη είναι η μόνη που έχει συμφέρον από την κατάργηση του καπιταλιστικού συστήματος, δηλαδή ανατροπή του, γιατί δεν πρόκειται να αυτοκαταργηθεί το σύστημα αυτό δίχως κοινωνική επανάσταση.

Ο δρόμος που προτείνει το Κόμμα είναι δύσκολος, πολύ δύσκολος, όμως υπάρχει κάποιος άλλος ευκολότερος; Ο άλλος δρόμος είναι του συμβιβασμού, της υποταγής, του οπορτουνισμού, που επιδιώκουν συμμετοχή σε κυβέρνηση αστικής διαχείρισης. Το δρόμο αυτό διάλεξαν αρκετά κομμουνιστικά κόμματα και εξαφανίστηκαν ή είναι μόνο κατ' όνομα κομμουνιστικά.

Η αντοχή ενός κομμουνιστικού κόμματος κρίνεται από την προσήλωσή του στον ταξικό αγώνα, από την ικανότητά του να μην παραδοθεί, να μην υπηρετήσει τον ταξικό αντίπαλο, να μη χάσει το χαρακτήρα του ως μαχητική - οργανωμένη ιδεολογική - πολιτική πρωτοπορία της εργατικής τάξης.

Αλλωστε, γι' αυτό επιτίθενται στο Κόμμα «φίλοι» και εχθροί. Στόχος τους είναι η απομόνωση, η περιθωριοποίηση του ΚΚΕ μέχρι και η μετατροπή του σε εξωκοινοβουλευτική δύναμη.

Μέσα σ' αυτές, λοιπόν, τις συνθήκες αναμόρφωσης του πολιτικού συστήματος, γενικευμένης επίθεσης στην εργατική τάξη, τους κινδύνους γενικευμένου ιμπεριαλιστικού πολέμου στην ευρύτερη περιοχή, με άμεση εμπλοκή της Ελλάδας, να είναι ορατοί, το Κόμμα προσπαθεί να αντιμετωπίσει αυτά που γίνονται όσο και αυτά που θα ακολουθήσουν.

Η συγκρότηση της Λαϊκής Συμμαχίας εκφράζει τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, μισοπρολετάριων, των φτωχών αυτοαπασχολούμενων και αγροτών στον αγώνα κατά των μονοπωλίων, της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας, κατά της ενσωμάτωσης της χώρας σε ιμπεριαλιστικές ενώσεις.

Η Λαϊκή Συμμαχία πρέπει να οργανώνει, να κινητοποιεί το λαό. Θα εξελίσσεται και θα αναπτύσσεται ανάλογα με τις εξελίξεις - είναι το πρόπλασμα που θα εξελιχθεί σε εργατικό επαναστατικό μέτωπο σε συνθήκες επαναστατικής κατάστασης, όπου τότε θα πρέπει να λυθεί το ζήτημα της εξουσίας, της ανατροπής της εξουσίας των μονοπωλίων, του κεφαλαίου.

Εδώ κρίνεται και ο καθοδηγητικός ρόλος του Κόμματος που στα καθήκοντά του είναι η πρόβλεψη της εξέλιξης του συσχετισμού δυνάμεων με στόχο το εργατικό κίνημα και κατά συνέπεια η Λαϊκή Συμμαχία να μη χάσουν το στόχο, της εξουσίας, να μην εγκλωβιστούν σε κυβερνήσεις στο έδαφος του καπιταλισμού.

Βασικό καθήκον όλων των κομματικών μελών είναι πώς θα βοηθήσουμε, πώς θα δουλέψουμε ώστε να συσπειρώσουμε δυνάμεις σε ένα μέτωπο με σαφείς αντικαπιταλιστικούς - αντιμονοπωλιακούς στόχους, ώστε με την πρωτοπόρα δράση των δυνάμεων του ΚΚΕ να διαμορφωθεί το επαναστατικό εργατικό λαϊκό μέτωπο σε επαναστατικές συνθήκες.

Συμφωνώ απόλυτα με τις Θέσεις της ΚΕ για το 19ο Συνέδριο που είναι αποτέλεσμα μελέτης της Ιστορίας του Κόμματος στην Ελλάδα, στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα, αλλά και της πείρας του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε.