32 χρόνια μετά τη Συνθήκη του Μάαστριχτ και 25 μετά τη δημιουργία της Ευρωζώνης, οι ψηφοφόροι σε όλη την Ευρωπαϊκή Ενωση καλούνται στις 9 Ιουνίου να απαντήσουν πώς άλλαξε η ζωή τους τα τελευταία αυτά χρόνια.

Ειδικά για την Ελλάδα των μνημονίων και των εφαρμοστικών, το ερώτημα είναι: Πώς τα βγάζετε πέρα στο απάνεμο ευρωπαϊκό λιμάνι;

Η απάντηση του μισθωτού, που 100 χρόνια μετά την καθιέρωση του 8ωρου ξαναγυρνά στον 19ο αιώνα με τη θεσμοθέτηση του 13ωρου, την εξαφάνιση των υπερωριών, την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων και το απηνές κυνήγι κάθε ταξικού και διεκδικητικού συνδικαλισμού, είναι «καθόλου καλά». Ολα τα παραπάνω φέρουν τη σφραγίδα της Ευρωπαϊκής Ενωσης. (...)

Οι υγειονομικοί από πρώτο χέρι μπορούμε να περιγράψουμε το ξήλωμα του όποιου δημόσιου συστήματος Υγείας, Περίθαλψης και Πρόνοιας υπήρξε στο παρελθόν. Τα αποτελέσματα που βλέπουμε σήμερα, με τις αναμονές για ραντεβού και χειρουργεία, τις απαράδεκτες εικόνες των Τμημάτων Επειγόντων, τη διάλυση του ΕΚΑΒ και τα πανάκριβα φάρμακα, είναι προδιαγεγραμμένα στις βίβλους της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ούτε το αίμα δεν θα διστάσουν να πουλήσουν σαν κερδοφόρο εμπόρευμα!

Οσο φεύγει η «χρυσόσκονη» των ευρωπαϊκών θεσμών και αποκαλύπτεται η σαπίλα των λόμπι, τόσο και περισσότερο απέναντι στην Ενωση των μονοπωλίων υψώνεται η αντίσταση των λαών. Πιο πρόσφατες είναι οι εικόνες των αγροτών απέναντι στην Κοινή Αγροτική Πολιτική, των φοιτητών και λιμενεργατών κόντρα στη συμμετοχή των χωρών τους στη γενοκτονία που διεξάγει το Ισραήλ απέναντι στους Παλαιστίνιους της Γάζας. Γιατί η μετατροπή της οικονομίας σε πολεμική, η κερδοφορία από τις πωλήσεις όπλων και η ενεργή συμμετοχή στα μέτωπα σε Ουκρανία και Μέση Ανατολή δεν είναι παρά το επόμενο στάδιο της ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής.

Η σωστή ανάλυση της πολιτικής και των στόχων της Ενωσης των μονοπωλίων αποδεικνύει την ανάγκη για ενίσχυση της παρουσίας κομμουνιστών ευρωβουλευτών, ενίσχυση δηλαδή των εστιών αντίστασης μέσα στο Ευρωκοινοβούλιο απέναντι στην αντιλαϊκή και ιμπεριαλιστική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Σημαντικότερη, όμως, παραμένει η δουλειά στο μαζικό κίνημα:

Το ΚΚΕ δίνει όλες του τις δυνάμεις υποστηρίζοντας κάθε αγώνα για σταθερή και ασφαλή δουλειά, Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, δωρεάν Παιδεία και Υγεία υψηλού επιπέδου.

Διεκδικεί φτηνά αγαθά λαϊκής κατανάλωσης και μείωση του ενεργειακού κόστους.

Αντιπαλεύει τα funds για τη διάσωση της λαϊκής κατοικίας.

Απαιτεί την επιστροφή των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων από τα πολεμικά μέτωπα.

Δίνει τη μάχη απέναντι στον φασισμό και στον αντικομμουνισμό, κυρίαρχα ιδεολογήματα της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Σε αυτούς τους αγώνες βρέθηκε δίπλα σε μεγάλο μέρος του λαού και της νεολαίας. Τις απόψεις του ΚΚΕ για την πολιτική εντός και εκτός της Ευρωπαϊκής Ενωσης συμμερίζεται όλο και υψηλότερο ποσοστό των Ελλήνων.

Το κάλεσμα του ΚΚΕ είναι: Οπως αγωνιζόμαστε, έτσι ψηφίζουμε.

Στις 9/6 στηρίζουμε το ΚΚΕ, συνεχίζουμε στον δρόμο των αγώνων.