Πού αποσκοπεί η προπαγάνδα ότι οι εκλογές είναι «ντέρμπι» και η «Αριστερά» βρίσκεται «εκτός των τειχών» ή «εκτός γηπέδου»;

Επιδιώκει να εδραιώσει στη συνείδηση των εργαζομένων ότι οι εκλογές γίνονται μόνο για την ανάδειξη κυβέρνησης, άρα μ' αυτό σαν μοναδικό κριτήριο πρέπει να ψηφίσουν. Προσπαθούν να του επιβάλουν την αντίληψη, ότι τη δυσαρέσκεια απέναντι στην κυβέρνηση, για την όξυνση των λαϊκών προβλημάτων, μπορεί και πρέπει να την εκφράσει καταψηφίζοντας μεν την κυβέρνηση, αλλά ψηφίζοντας το κόμμα της ΝΔ ή το αντίθετο, για όσους δεν είναι ικανοποιημένοι από την άσκηση αντιπολίτευσης από τη ΝΔ.

Ταυτόχρονα, μέσα από την οξύτατη αντιπαράθεση των δύο κομμάτων της εξουσίας, επιδιώκουν να συγκρατήσουν ή και να ενισχύσουν τα δυο κόμματα μαζί τη δύναμή τους, ανεξάρτητα από το ποιο θα αναδειχτεί πρώτο στις εκλογές. Είναι μια από τις πιο σημαντικές επιδιώξεις της πλουτοκρατίας, για να μπορεί πιο αποτελεσματικά να εφαρμόζει τις πολιτικές επιλογές της στα πλαίσια της ΟΝΕ και του ΝΑΤΟ, να εναντιώνεται στο λαό και τους αγώνες του, αφού η μεγάλη πλειοψηφία του θα 'χει ψηφίσει τα δυο κόμματά της.

Ο λαός πρέπει να καταψηφίσει και τα δυο αυτά κόμματα, να μειώσει αποφασιστικά τη δύναμή τους. Ενα τέτοιο αποτέλεσμα θα δυσκολεύει την εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής, θα ορθώνει μεγαλύτερα εμπόδια στην επιβολή της, αφού και τα δυο κόμματα μαζί δε θα 'χουν την άνεση της μεγάλης εκλογικής πλειοψηφίας του λαού, ώστε να συναινούν στην προώθηση των επιλογών της πλουτοκρατίας.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι σε όλα τα κρίσιμα ζητήματα το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ έχουν την ίδια πολιτική, κράτησαν την ίδια στάση, αλληλοκατηγορούνται μόνο στο ζήτημα του καλύτερου διαχειριστή ή πιο κόμμα αντιγράφει τις θέσεις του άλλου.

Με τον όρο «Αριστερά» τσουβαλιάζουν σκόπιμα μαζί με το ΚΚΕ, το ΣΥΝ και το ΔΗΚΚΙ, ακριβώς για να αποτρέψουν την ενίσχυση της αντιπολιτευτικής γραμμής που βρίσκεται σε ριζική αντίθεση και ρήξη με την πολιτική της πλουτοκρατίας. Το ΚΚΕ δεν περιορίζεται σε προτάσεις για άμβλυνση των συνεπειών από τη φιλομονοπωλιακή και φιλο-ιμπεριαλιστική πολιτική, αλλά επιδιώκει να δημιουργήσει προϋποθέσεις να τη δυσκολέψει, να κλονίσει τις αιτίες και τους παράγοντες που την επιβάλλουν. Δεν μπορεί η κύρια γραμμή πάλης να είναι η διαφάνεια στις ιδιωτικοποιήσεις και το τίμημα, αλλά η ίδια η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων. Ούτε οι δείχτες σύγκλισης, αλλά η πάλη κατά των μέτρων συνολικά που συνοδεύουν την ΟΝΕ. Δεν έχει ουσία να περιορίζεται η διεκδίκηση σε στόχους και αιτήματα - ψίχουλα για τους εργαζόμενους και την ίδια ώρα να απουσιάζουν μέτρα που θίγουν την ελευθερία κίνησης κεφαλαίων, εμπορευμάτων κλπ. Δεν έχει πρακτική σημασία να διακηρύττεις το δικαίωμα στα σύνορα και τα κυριαρχικά δικαιώματα και να μην παίρνεις θέση ή να σιγοντάρεις το «Σύμφωνο Σταθερότητας» για τη Νοτιανατολική Ευρώπη. Δεν έχει νόημα να υπερασπίζεσαι το δικαίωμα στην εργασία όταν δεν αμφισβητείς το καθεστώς «απελευθέρωσης» της αγοράς εργασίας, όπως συγκεκριμένα υλοποιείται σήμερα. Αρα τ' άλλα «αριστερά» κόμματα δεν είναι «εκτός των τειχών».

Οι εκλογές θα αναδείξουν κυβέρνηση και αντιπολίτευση, η πολιτική της οποίας πρέπει να υπερασπίζεται τα πραγματικά λαϊκά συμφέροντα. Η ενίσχυση του ΚΚΕ, της πολιτικής του λαϊκού κοινωνικοπολιτικού μετώπου, είναι αυτή που μπορεί ουσιαστικά να το πραγματοποιεί.