Από το 1974 έως το 2002 η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, κατά την εναλλαγή τους στην κυβερνητική εξουσία, εφάρμοσαν μια ενιαία πολιτική. Πολιτική διολίσθησης του Κυπριακού από το πλαίσιο που όριζαν οι αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ σε ένα πλαίσιο που καθόρισαν οι ΗΠΑ και η Ευρωπαϊκή Ενωση. Σ' αυτή την 28χρονη, κοινή πορεία, πέρα από επιμέρους διαφωνίες, η συναίνεση των δύο κομμάτων ήταν απόλυτη.

Αυτή η ταύτιση εκφράστηκε με τον πιο καθαρό τρόπο το Νοέμβρη του 2002, όταν ήρθε στην επιφάνεια το περιβόητο «Σχέδιο Ανάν», το οποίο οδηγεί στην αναγνώριση δύο ξεχωριστών κρατών στην Κύπρο και αναγνωρίζει ουσιαστικά τα τετελεσμένα του 1974, της εισβολής των τουρκικών στρατευμάτων και της κατοχής του βόρειου τμήματος.

Δύο μέρες μετά τη δημοσιοποίηση του «Σχεδίου Ανάν», ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης μετά τη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου δήλωσε: «Είμαστε όλοι σύμφωνοι ότι το σχέδιο αυτό αποτελεί την αφετηρία της εποικοδομητικής διαπραγμάτευσης».

Η Νέα Δημοκρατία βρέθηκε εξαρχής στο πλευρό της κυβέρνησης. Η υποστήριξη του «Σχεδίου Ανάν» ήταν δεδομένη. Σ' αυτή τη συναίνεση αναφέρθηκε ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Κώστας Καραμανλής, στις 22 Οκτώβρη του 2003, όταν δήλωσε στη Βουλή: «Το σχέδιο Ανάν είναι βάση διαπραγματεύσεων και μπορεί να οδηγήσει σε λύση σύμφωνα με τις ευρωπαϊκές αρχές και αξίες».