Κάτω από τα ανεξίτηλα λόγια του κορυφαίου Μπέρτολτ Μπρεχτ, «Και η τέχνη πρέπει, σ' αυτούς τους καιρούς των αποφάσεων να αποφασίσει! Μπορεί να παραδώσει τον άνθρωπο στις συγχύσεις, στις αυταπάτες και μπορεί να παραδώσει τον κόσμο στον άνθρωπο», ο Κώστας Καζάκος, ανοίγοντας την εκδήλωση επισήμανε ότι «κάτι έχει αρχίζει να γίνεται. Εχει αρχίσει να ζυμώνεται στον κόσμο η ανάγκη απεγκλωβισμού, αντίστασής του στη δικομματική πολιτική που θέλει να μας κάνει "αμερικανάκια". Που θέλει το λαό τρομοκρατημένο και ανυπεράσπιστο».

Απόδειξη, η κατάμεστη αίθουσα. Ολοι όσοι παραβρέθηκαν ανήκουν στην κατηγορία εκείνων των ανθρώπων που αγωνιούν για το πού οδηγεί το λαό και τον πολιτισμό η δικομματικά μονόδρομος πολιτική «σύγκλισης» των κεφαλαιοκρατών και υποταγής των εργαζομένων. Που δεν πέφτουν στις παγίδες της παραπληροφόρησης, που δεν αποκοιμίζονται με πομφόλιγες περί «αλλαγής», «συμμετοχικής δημοκρατίας», «δημοκρατικής επανάστασης». Που συνειδητοποιούν ότι «συμμετοχική δημοκρατία σημαίνει ισχυρό λαϊκό κίνημα, το οποίο θα επιβάλλει τα δίκια του και με την ισχυρή κοινοβουλευτική "φωνή" του ΚΚΕ».