Η Κομισιόν παροτρύνει τις κυβερνήσεις: «Η Ενωση πρέπει να διακρίνει τους τομείς στους οποίους πρέπει να διατηρηθεί η ορμή των μεταρρυθμίσεων, λόγω της σχετικά ενθαρρυντικής εξέλιξής τους, και τους τομείς στους οποίους επιβάλλεται η επείγουσα ανάληψη δράσης για τη διόρθωση μιας αρνητικής εξέλιξης».

Διευκρινίζει: «Η ευρωπαϊκή στρατηγική για την απασχόληση υποστηρίζει τα κράτη - μέλη στις προσπάθειές τους να εφαρμόσουν διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στις αγορές εργασίας τους... Για να βελτιωθούν η παραγωγικότητα και η απασχόληση, τα κράτη - μέλη και οι κοινωνικοί εταίροι πρέπει να εφαρμόσουν την ευρωπαϊκή στρατηγική για την απασχόληση και να δώσουν άμεση προτεραιότητα: στην αύξηση της προσαρμοστικότητας των εργαζομένων και των επιχειρήσεων, στην προσέλκυση περισσότερων ατόμων στην αγορά εργασίας, στην πραγματοποίηση περισσότερων και καλύτερων επενδύσεων στο ανθρώπινο δυναμικό και στην εξασφάλιση της ουσιαστικής εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων μέσω της καλύτερης διακυβέρνησης».

Να κάνουμε μερικές παρατηρήσεις: Ως προς τους «κοινωνικούς εταίρους», στην Ελλάδα μάλλον δεν υπάρχει πρόβλημα. Ας όψονται οι ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΝ και οι «κοινωνικοί διάλογοί» τους. Ως προς την «προσαρμοστικότητα» των επιχειρήσεων, γι' αυτές είναι εύκολο και επικερδές. Οι νέοι κανόνες λειτουργίας της αγοράς εργασίας θεσπίστηκαν με βάση τις ανάγκες του μεγάλου κεφαλαίου. Ως προς την προσέλκυση περισσότερων «προσαρμόσιμων» ατόμων στην αγορά εργασίας, η ίδια η πικρή πραγματικότητα δείχνει ότι εισέρχονται ως ημιαπασχολήσιμοι, αλλά κι ανασφάλιστοι. Και τέλος ως προς την «καλύτερη διακυβέρνηση» που εξασφαλίζει την «ουσιαστική εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων», είναι τυχαίο που το ΠΑΣΟΚ υποστηρίζεται από μεγάλο κομμάτι του εγχώριου μεγάλου κεφαλαίου;

Το Μάρτη 2005 συνέρχεται το εαρινό Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και συμπληρώνεται το πρώτο μισό της περιόδου εφαρμογής της στρατηγικής της Λισαβόνας. Θα γίνει πότε η λεγόμενη «ενδιάμεση επανεξέταση», της στρατηγικής της Λισαβόνας, δηλαδή μια ενδελεχή εξέταση του τι πέτυχαν και του τι πρέπει να κάνουν στην περίοδο 2005-2010 για την ολοκλήρωση του σχεδίου τους.

Στη φετινή Εκθεσή της η Ευρωπαϊκή Επιτροπή συμπληρώνει ότι το έτος 2005 «θα είναι επίσης το πρώτο έτος εφαρμογής αυτού του προγράμματος στη διευρυμένη Ενωση, ενώ θα υπάρχει μια νέα Επιτροπή και ένα νέο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο... Αυτό το σημείο καμπής (δηλαδή η συμπλήρωση της 1ης πενταετίας από την έναρξη της εφαρμογής της) πρέπει να αποτελέσει ευκαιρία για την επανεξέταση της στρατηγικής της Λισαβόνας, ούτως ώστε να δοθεί νέα ώθηση για τη δεύτερη φάση της υλοποίησής της...

»Ενώ η πρώτη φάση της στρατηγικής χαρακτηρίστηκε από μια σημαντική κανονιστική δραστηριότητα, με στόχο τη δημιουργία του πλαισίου των μεταρρυθμίσεων αυτών, η δεύτερη φάση πρέπει να αφιερωθεί στη δραστήρια και συγκεκριμένη υλοποίηση των εν λόγω μεταρρυθμίσεων. Λαμβανομένης υπόψη της καθυστέρησης που παρατηρείται στην εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων, η ενδιάμεση επανεξέταση πρέπει να αποτελέσει την ευκαιρία για τη θέσπιση μιας συνεκτικής μεθόδου προκειμένου να διορθωθεί η κατάσταση και να υποστηριχτεί η εφαρμογή». Δηλαδή την περίοδο 2000-2004 σχεδίασαν και νομοθέτησαν. Την περίοδο 2005-2010 θα εφαρμόσουν.

Στο πλαίσιο της «ενδιάμεσης επανεξέτασης» το 2005, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ετοιμάζεται «να παρουσιάσει στην προσεχή εαρινή της έκθεση τους κυριότερους άξονες της στρατηγικής για την περίοδο 2005-2010, χωρίς ωστόσο να απομακρύνεται από τις θεμελιώδεις αρχές και τους στόχους της στρατηγικής. Να προτείνει μία μέθοδο εργασίας για την υποστήριξη της εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων, με βάση ένα "χάρτη πορείας" (σ.σ: ενδιάμεσοι στόχοι με σαφές χρονοδιάγραμμα υλοποίησής τους)».

Καλεί τους «κοινωνικούς εταίρους» «να συγκεκριμενοποιήσουν τη δέσμευσή τους για μια νέα ευρωπαϊκή συνεργασία για την αλλαγή στην Ευρώπη, με στόχο την υποστήριξη της ανάπτυξης και την επιτάχυνση της απασχόλησης και της παραγωγικότητας». Ζητά δηλαδή «κοινωνική συναίνεση». Καλεί και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Μάρτη 2005 «να δώσει νέα πολιτική ώθηση για την περίοδο 2005-2010, με βάση την εαρινή έκθεση του 2005».