«Ο κ. Γ. Παπανδρέου ωμίλησε χθες την εσπέραν προς τον λαόν των Αθηνών επί δίωρον ενώπιον ογκώδους συγκεντρώσεως εις την πλατείαν Συντάγματος. Εν αρχή ανέπτυξε το πρόγραμμά του τονίσας ιδιαιτέρως τους κινδύνους που απειλούν την Ελλάδα, από τους εχθρούς του βορρά και τον συντετριμμένον ήδη κομμουνισμόν, που αποτελεί την 5η φάλαγγα του πανσλαβισμού, ο οποίος θα προσπαθήση εις το μέλλον να εμφανισθή ως δημαγωγός της κοινωνικής αθλιότητας, (...). Ο κ. Παπανδρέου εστιγμάτισεν τους κυβερνώντας της τετραετίας, οι οποίοι με την αναξιότητά των εβύθισαν τη χώραν εις το πένθος και τη συμφοράν, διότι ανέστησαν τον συντετριμμένον κομμουνισμόν, ο οποίος με τον συρφετόν των αλητών του ΚΚΕ κατώρθωσε να γίνη στρατός, να επιστρατεύση βιαίως τα τέκνα των εθνικοφρόνων χωρικών μας και να τα αναγκάση να φονεύουν τους γονείς των (...)»

Αυτά έγραφε η «Καθημερινή» στις 4 Μάρτη του 1950 για τις δραστηριότητες του Γεωργίου Παπανδρέου. Μετά από ακριβώς 54 χρόνια, ένας άλλος Παπανδρέου, ο εγγονός του γνωστού εκείνου «δημοκράτη», ορθώνει κι αυτός το ανάστημά του ενάντια στη ...Δεξιά.