Κλείνοντας την ομιλία της, η Αλέκα Παπαρήγα παρουσίασε την πολιτική πρόταση του ΚΚΕ, σημειώνοντας ότι αυτή «είναι ρεαλιστική, δεν πατάει στον αέρα, ούτε σε δυνάμεις τυχαίες».

«Η ψυχή της συμμαχίας που προτείνουμε, συνέχισε, είναι η κοινότητα συμφερόντων και κοινής δράσης της πλειοψηφίας του λαού δηλαδή της εργατικής τάξης, των ΕΒΕ, της μικρομεσαίας αγροτιάς, των κινημάτων της νεολαίας, των γυναικών, των κινημάτων για τα δημοκρατικά δικαιώματα, κατά του ιμπεριαλιστικού πολέμου, των δυνάμεων που παλεύουν για τη δωρεάν λαϊκή Παιδεία και Υγεία, τον προοδευτικό πολιτισμό, κατά των αιτιών της διάδοσης των ναρκωτικών και της κοινωνικής εγκληματικότητας.

Είναι πρόταση αγώνα για δουλιά για όλους, για ελεύθερο χρόνο, για λαϊκό εισόδημα και δωρεάν κοινωνικές υπηρεσίες, που εξασφαλίζουν ο εργαζόμενος και η οικογένειά του να απολαμβάνει τα δικαιώματα που του ανήκουν, να ζει ανάλογα με τις απαιτήσεις της σημερινής εποχής, να νιώσει ασφάλεια και σιγουριά για ένα καλύτερο μέλλον.

Είναι πραγματική ελπίδα για τον μικρομεσαίο, τον ΕΒΕ που ασφυκτιά από τον επικίνδυνο έως θανατηφόρο εναγκαλισμό από τις μονοπωλιακές επιχειρήσεις, τα μεγαθήρια των πολυκαταστημάτων, είναι δράση για καλύτερη ζωή χωρίς το άγχος της χρεοκοπίας.

Είναι κέρδος για τον μικρομεσαίο αγρότη, που χτυπιέται αλύπητα από την κυρίαρχη πολιτική, που τον οδηγεί να παράγει χωρίς να έχει εισόδημα, που τον αναγκάζει να εγκαταλείπει την παραγωγή, ακόμα και τη γη του, να ζει στο περιθώριο.

Είναι δύναμη στον αγώνα κατά των επιλογών της ΕΕ, που με αλλεπάλληλα μέτρα οδηγεί τους λαούς της Ευρώπης και τον ελληνικό λαό στην αφαίρεση κεκτημένων, στην επιβολή ενός εργασιακού καθεστώτος κάτεργου, χωρίς κατάλληλες κοινωνικές παροχές, σε μια μεγάλη περιπέτεια με το άγχος της σύνταξης πείνας.

Είναι γροθιά στην πολιτική του ιμπεριαλισμού, του ΝΑΤΟ, της λεγόμενης νέας τάξης πραγμάτων, της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης, που νομιμοποιεί την ανοιχτή επέμβαση στο εσωτερικό χωρών, σε βάρος του δικαιώματος των λαών να αποφασίσουν για το παρόν και το μέλλον τους. Είναι μια πρώτη νίκη κατά των δυνάμεων, που επιβάλλουν την κρατική βία και τον πόλεμο, την εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων, την παραβίαση και των αλλαγή συνόρων.

Η Ελλάδα έχει συγκεντρωμένο πλούτο από τη δουλιά του εργαζόμενου λαού, διαθέτει αναπτυξιακές δυνατότητες και φυσικές πλουτοπαραγωγικές πηγές, έχει λαό με μεγάλη αγωνιστική κληρονομιά.

Εχει έμπειρη εργατική τάξη, εργαζόμενους γενικότερα, επιστημονικό δυναμικό, για να σταθεί στα πόδια της, όταν κατακτήσει μια νέα εξουσία, την εξουσία του λαού.

Αυτές οι δυνατότητες θα απελευθερωθούν, όταν τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής και ο φυσικός πλούτος γίνουν λαϊκή περιουσία για να λειτουργεί η οικονομία σχεδιασμένα για την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών, όχι για το κέρδος των καπιταλιστών.

Ο ελληνικός λαός δε θα είναι μόνος του, γιατί αλλαγές συσχετισμού δύναμης θα συμβούν και θα συμβαίνουν διαδοχικά και σε άλλες χώρες και περιοχές. Η καπιταλιστική διεθνοποίηση έχει συνοδό της τη διεθνοποίηση της ταξικής πάλης, της διεθνιστικής αντιιμπεριαλιστικής αντιμονοπωλιακής συνεργασίας. Αλλαγές και ανακατατάξεις θα γίνονται και σε άλλες χώρες.

Στο μονόδρομο της ιμπεριαλιστικής συνεργασίας, το ελληνικό κίνημα, η λαϊκή εξουσία θα απαντάει με το μονόδρομο της συνεργασίας των λαών και των χωρών που αντιστέκονται στον ιμπεριαλισμό, στην καπιταλιστική διεθνοποίηση και τις συνέπειές της.

Το ΚΚΕ καλεί τους ανθρώπους με ριζοσπαστική, αριστερή συνείδηση να κρίνουν και να αποφασίσουν με βάση τις πραγματικές πολιτικές διαφορές και όχι με γενικόλογα συνθήματα. Να σκεφθούν πολύ με βάση την εμπειρία, την πολιτική πρακτική των κομμάτων, την επιβεβαίωση των θέσεών τους στη ζωή.

Από τώρα, ανεξαρτήτως του ποιο κόμμα, ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ, θα έρθει πρώτο και ποιο δεύτερο, επεξεργάζονται σχέδια ανασύνταξης του κομματικού σκηνικού, ώστε να μην ταρακουνηθεί η δυνατότητα άσκησης αντιλαϊκής πολιτικής.

Στα σχέδια περιλαμβάνεται και η παρέμβαση για μια απονευρωμένη "αριστερή" αντιπολίτευση, με εγκλωβισμένο σ' αυτήν και το ΚΚΕ ή, αν αυτό δεν είναι κατορθωτό, συρρικνωμένο και απομονωμένο από τις εργατικές δυνάμεις, τους ριζοσπαστικά σκεπτόμενους νέους, επιστήμονες, καλλιτέχνες.

Τα σχέδια αυτά μπορούν να μείνουν στα χαρτιά, να χάσουν το στόχο τους με τη δική σας θέληση και απόφαση, με την ψήφο στο ΚΚΕ.

Ο καθένας και η καθεμιά μπορεί και πρέπει να κάνει ένα βήμα μπροστά, να ξαναδεί πιο καθαρά το εργατικό, το λαϊκό μέλλον και όχι το μέλλον που υπόσχεται η πλουτοκρατία».