Ο Κ. Ανάν δήλωσε ότι ο πόλεμος στο Ιράκ ήταν παράνομος. Δεν είναι η πρώτη φορά. Το είχε επαναλάβει και στις 10 Μάρτη του 2003, τρεις μέρες μετά την έναρξη της εισβολής. Ομως, η σφαγή συνεχίζεται έκτοτε ανεξέλεγκτη. Επομένως, η αξία (και) της τελευταίας δήλωσης έγκειται στο γεγονός ότι επιβεβαιώνει την ...απαξία, στην οποία έχει περιέλθει ο ΟΗΕ. Πρόκειται για μια δήλωση, που - πέρα από την αξιοποίησή της στο προεκλογικό σκηνικό των ΗΠΑ - μας βοηθά να αντιληφθούμε το μέγεθος της ανυποληψίας, στην οποία έχει οδηγηθεί ο ΟΗΕ, ο οποίος, ό,τι κι αν ψελλίζει, αποτελεί τον «φτωχό συγγενή» των δυνάμεων της «Νέας Τάξης» και του «Διεθνούς Δικαίου», που αυτές έχουν επιβάλει.

*

Ο δε κύριος Ανάν δεν είναι καθόλου άμοιρος ευθυνών για το «Βατερλό» του ΟΗΕ ως Οργανισμού Ασφαλείας. Οι ευθύνες δεν αποσείονται, ούτε από υποκριτικές κορόνες, ούτε από επιδείξεις «αυτοκριτικής». Στάση, η οποία, στην καλύτερη περίπτωση, κινείται στην πεπατημένη των «συγγνώμη», που κατά καιρούς αναφωνούν οι ΗΠΑ (αφού προηγουμένως έχουν σφάξει λαούς), ή ο αμερικανικός Τύπος (αφού προηγουμένως έχει στηρίξει τα Γκουαντανάμο και τα Αμπού Γκράιμπ).

*

Ειδικά δε για τον κ. Ανάν, αρκεί να θυμηθεί κανείς το ρόλο του στη σφαγή της Γιουγκοσλαβίας. Εκεί, δηλαδή, όπου άνοιξε ο δρόμος - με τη σύμφωνη γνώμη του ΓΓ του ΟΗΕ - για να μπορεί μερικά χρόνια αργότερα να δηλώνει ο ιέρακας Περλ: «Δόξα σοι ο Θεός, ο ΟΗΕ απεβίωσε»!