Κοινά τα προβλήματα. Κοινές οι ανάγκες. Κοινός ο αντίπαλος. Κοινές όμως και οι ελπίδες. Οι πολλές ελπίδες που «ξεπηδάνε» από το συντονισμό του αγώνα των νέων σε όλον τον κόσμο, ενάντια στον ιμπεριαλισμό, ενάντια στη μιζέρια και την εκμετάλλευση που τους επιφυλάσσει. Ενας αγώνας του οποίου κορυφαίο σταθμό θα αποτελέσει η διεξαγωγή το καλοκαίρι του 2005, στο Καράκας της Βενεζουέλας, του 16ου Παγκόσμιου Φεστιβάλ Νεολαίας και Φοιτητών, με διοργανωτή την Παγκόσμια Ομοσπονδία Δημοκρατικών Νεολαιών. Στη διεξαγωγή και την καθοριστική σημασία του φεστιβάλ για την ανάπτυξη του παγκόσμιου νεολαιίστικου κινήματος επικεντρώθηκε μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα συζήτηση που έγινε την Πέμπτη το βράδυ στη Διεθνούπολη.

Ανοίγοντας την εκδήλωση ο Αλ. Χαλβατζής, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ, σημείωσε ότι η πραγματοποίηση του φεστιβάλ σε μια χώρα όπου ο λαός αγωνίζεται να πάρει τη ζωή του στα χέρια του συγκεντρώνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Ενώ υπογράμμισε την αξία που έχει η ένταξη όλο και περισσότερων νέων στην προφεστιβαλική δραστηριότητα που θα φτάσει στη χώρα μας, με ευθύνη και της ΚΝΕ και της Προπαρασκευαστικής Επιτροπής.

Μεταφέροντας μια εικόνα από τη χώρα που θα φιλοξενήσει το φεστιβάλ, ο Μαουρίσιο Πριέτο, από τη Κομμουνιστική Νεολαία Βενεζουέλας, αναφέρθηκε στη «μεγάλη μάχη» που διεξάγεται, καθώς από τη μία η κυβέρνηση του Τσάβες δρομολογεί όλο και μεγαλύτερη παραχώρηση αρμοδιοτήτων στο λαό, αλλά και μια σειρά από έργα (από επέκταση νέου σιδηροδρομικού και οδικού δικτύου μέχρι προγράμματα κατά του αναλφαβητισμού - μέσω των οποίων μάλιστα τα τελευταία χρόνια έμαθαν να γράφουν και να διαβάζουν 1,5 εκατ. Βενεζουελάνοι), ενώ από την άλλη οι ΗΠΑ και η ντόπια ολιγαρχία μεθοδεύουν συνεχώς την ανατροπή του καθεστώτος. «Πολλοί είχαν αναρωτηθεί πριν από χρόνια αν αυτό το φεστιβάλ είναι απαραίτητο, είχαν μιλήσει για το τέλος της ιστορίας... Ζούμε σε έναν κόσμο όπου υπάρχουν πόλεμοι, ανεργία», σημείωσε ο Πάολο Μάρκες, από τη ΚΝ Πορτογαλίας (που τη συγκεκριμένη περίοδο βρίσκεται στην προεδρία της ΠΟΔΝ). Επισήμανε πόσο επίμονη δουλιά απαιτείται από τους νέους της πατρίδας του προκειμένου το Φεστιβάλ της ΠΟΔΝ να γίνει γνωστό, αφού η αστική τάξη και τα ΜΜΕ το αποσιωπούν.