Ολοκληρώνεται αύριο στη Βουλή με τις ομιλίες των πολιτικών αρχηγών η συζήτηση για το λεγόμενο «ευρωσύνταγμα», χωρίς να έχει δοθεί στον ελληνικό λαό η ευκαιρία να ενημερωθεί σε βάθος για τις προβλέψεις του και να αποφασίσει ο ίδιος με δημοψήφισμα.

Και χτες στην Ολομέλεια της Βουλής οι εκπρόσωποι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ αναλώθηκαν σε έναν αγώνα ωραιοποίησης και εξωραϊσμού του «ευρωσυντάγματος», προβάλλοντας τη λογική του «ευρωμονόδρομου» και της υποταγής στα κελεύσματα της ΕΕ.

Οι βουλευτές του ΚΚΕ που πήραν το λόγο αποκάλυψαν την αντιλαϊκή ουσία του «ευρωσυντάγματος» και κάλεσαν τον ελληνικό λαό, με τους αγώνες του, να αντισταθεί και να μην πειθαρχήσει στην ΕΕ και τις επιλογές της.

Η Λ. Κανέλλη, ειδική εισηγήτρια του ΚΚΕ, τόνισε ότι το ξεκάθαρο διπλό «όχι» του ΚΚΕ τόσο στο «ευρωσύνταγμα» όσο και την ίδια την ΕΕ είναι μια ιστορικά αποδεδειγμένη και εμπειρικά τεκμηριωμένη θέση. Το «ευρωσύνταγμα» είπε είναι ο οδικός χάρτης οριστικοποίησης των καπιταλιστικών και ιμπεριαλιστικών συμφερόντων της ΕΕ, όπως αυτά κατά καιρούς εκφράστηκαν με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ και μετά.

Αναφερόμενη στην εμπειρία που έχει αποκομίσει ο ελληνικός λαός από τη συμμετοχή του στην ΕΕ είπε ότι εξαιτίας αυτής σήμερα ο ελληνικός λαός βιώνει, πέρα από την αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων του, την επέλαση της φτώχειας που θίγει ήδη το 25% του λαού, τη δραματική μείωση του αγροτικού πληθυσμού και την υπερχρέωση όλων των Ελλήνων πολιτών.

Αποκρούοντας τον ισχυρισμό των απολογητών της ΕΕ για προστασία των ανθρώπινων δικαιωμάτων αναρωτήθηκε: «Για ποια ανθρώπινα δικαιώματα μιλάτε; Ποιας Ευρώπης; Τα ανθρώπινα δικαιώματα της χορήγησης ασύλου στον Οτσαλάν δύο μήνες μετά την παράδοσή του σαν τσουβάλι στο σακί»; Υπενθύμισε δε το ρόλο της σοσιαλδημοκρατίας, η οποία πρωτοστατούσε στους βομβαρδισμούς της Γιουγκοσλαβίας και υπογράμμισε: «Δεν έχουμε κατοχύρωση δικαιωμάτων, αλλά ένα ταξικό μίνιμουμ, το οποίο καθορίζεται για να μπορέσει να εξασφαλιστεί το καπιταλιστικό μάξιμουμ».

Οποιος, συνέχισε, διατείνεται στη συζήτηση που γίνεται ότι είναι προοδευτικός ή αριστερός πρέπει να πάρει μια θεμελιώδη απόφαση: Ή θα είναι με το κεφάλαιο ή με την εργασία, αφού και με τα δύο δε γίνεται και μάλιστα με πρόσχημα ότι αυτό το καθορίζει το «ευρωσύνταγμα», γιατί τάχα δήθεν είναι κακούτσικο και μπορεί να αλλάξει ή είναι καλούτσικο και μπορεί να βελτιωθεί.

Καταλήγοντας η Λ. Κανέλλη υπογράμμισε ότι το «ευρωσύνταγμα» έχει διασφαλίσει τον εχθρό του: «Ο εχθρός είναι οι λαοί και θα έπρεπε "να σηκώσουν κεφάλι". Πλανάσθε πλάνην οικτράν, αν νομίζετε ότι ένα λεωφορείο με ωραίες φωτογραφίες μπορεί να σταματήσει το λαό από το να πει ένα διπλό και ουσιαστικό "όχι" σε αυτήν την κατάσταση».

Στην ενίσχυση της στρατιωτικοποίησης της ΕΕ με το «ευρωσύνταγμα» αναφέρθηκε στην τοποθέτησή του ο βουλευτής του ΚΚΕ Αντ. Σκυλλάκος, τονίζοντας ότι θα έχουμε στρατιωτικές επεμβάσεις εκτός συνόρων. Υπογράμμισε δε ότι ήδη στο ΝΑΤΟ συζητάνε ότι θα πρέπει να επεμβαίνουν σε κάθε χώρα που θα κρίνουν ότι αυτή χρειάζεται «αποκατάσταση της δημοκρατίας».

Σχετικά με τα δικαιώματα των κρατών και την κατοχύρωσή τους τόνισε ότι και με τις νέες ρυθμίσεις όλα θα λειτουργούν υπέρ των ισχυρότερων χωρών, ενώ στον οικονομικό τομέα κατοχυρώνεται η ευημερία των επιχειρήσεων και τα κέρδη τους.

Εμείς, συνέχισε, λέμε «όχι» σε αυτήν τη συνθήκη για το συγκεκριμένο περιεχόμενο, αλλά λέμε και ένα μεγάλο «όχι» γενικά για οποιαδήποτε συνθήκη και για την ίδια την ΕΕ, γιατί πιστεύουμε ότι δε διορθώνεται αυτή η ΕΕ. Σχολιάζοντας δε τις θέσεις του ΣΥΝ πάνω στο θέμα τόνισε:

«Το λιγότερο που μπορούμε να πούμε για τις απόψεις του ΣΥΝ είναι ότι σπέρνει αυταπάτες. Δηλαδή, υπάρχει η δυνατότητα να βγουν τόσες κυβερνήσεις και στις 25 χώρες, οι οποίες θα είναι αριστερές και θα εφαρμόσουν μια άλλη συνθήκη; Η συνθήκη αυτή δε διορθώνεται. Πρέπει να την κάψουμε, να τη σκίσουμε και να φτιάξουμε μια από την αρχή που να είναι υπέρ των λαών και υπέρ των εργαζομένων. Αυτό σημαίνει γενικότερες ανατροπές του συσχετισμού δύναμης, άλλου είδους κυβερνήσεις ταυτόχρονα και στις 25 χώρες. Γίνονται αυτά τα πράγματα; Η ανισόμετρη ανάπτυξη δεν αφορά στην οικονομία, αφορά και στην πολιτική. Δε γίνονται ταυτόχρονα πολιτικές εξελίξεις και στις 25 χώρες μαζί. Οχι ότι αποκλείεται, αλλά είναι πολύ δύσκολο».

Οσον αφορά στη θέση του ΣΥΝ ότι τέτοιες συνθήκες εμποδίζουν τις κεντροαριστερές κυβερνήσεις να εφαρμόσουν αριστερή πολιτική, τη χαρακτήρισε «αστεία πράγματα» και υπενθύμισε ότι σε όλα τα εγκλήματα και τους βομβαρδισμούς της ΕΕ οι κεντροαριστερές κυβερνήσεις συναποφάσιζαν και πρωτοστατούσαν.

Στον τομέα του «ευρωσυντάγματος» που αφορά στην αγροτική παραγωγή αναφέρθηκε από τη μεριά του ο βουλευτής του ΚΚΕ Σ. Σκοπελίτης, τονίζοντας ότι παρά τα όσα λέγονται, στη διαμόρφωση της αγροτικής πολιτικής το Ευρωκοινοβούλιο δε θα έχει κανέναν λόγο στο τι και πόσο θα παράγει κάθε χώρα, με ποιες τιμές και ποιες επιδοτήσεις. Ο μόνος λόγος του θα είναι να διαμορφώνει ένα γενικόλογο ευχολόγιο για να συγκαλύπτεται ο αντιαγροτικός χαρακτήρας της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, η οποία υλοποιείται με τις ποσοστώσεις, τις τιμές, τις εισφορές και τις επιδοτήσεις.

Στο «ευρωσύνταγμα» τόνισε ο Σ. Σκοπελίτης περιγράφονται και οι στόχοι της αγροτικής πολιτικής, που είναι ίδιοι με αυτούς που έχουν δημιουργήσει τα σημερινά αδιέξοδα στην αγροτική οικονομία και τους μικρομεσαίους αγρότες της χώρας μας. Είναι οι στόχοι τους οποίους πλήρωσαν ακριβά οι αγρότες με τα πρόστιμα συνυπευθυνότητας και τις ποσοστώσεις που είχαν ως αποτέλεσμα μια παρατεταμένη στασιμότητα της αγροτικής παραγωγής και έντασης της διατροφικής εξάρτησης του λαού μας. Είναι οι στόχοι που ξεκλήρισαν 200.000 αγροτικά νοικοκυριά και οδήγησαν στη δραστική μείωση του αγροτικού εισοδήματος και την ερήμωση της υπαίθρου.

Ολες αυτές οι κατευθύνσεις, συνέχισε, έχουν ως στόχο τη συγκέντρωση της γης και της παραγωγής σε λίγους μεγαλοαγρότες επιχειρηματίες, με συνέπεια το μαζικό ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας αγροτιάς. Καταλήγοντας υπογράμμισε:

«Ο μικρομεσαίος αγρότης πρέπει να καλλιεργεί τη γη του και να απολαμβάνει τους καρπούς και τους κόπους του ιδρώτα του. Δεν έχουν καμία σχέση τα συμφέροντά του με τα πλαφόν και τις απαγορεύσεις στην καλλιέργεια, τα πρόστιμα και τις συνυπευθυνότητες που του επιβάλλονται όταν καρπίσουν οι προσπάθειές του και αυξηθεί η παραγωγή του».