Υπάρχει ο άλλος δρόμος, η στρατηγική και πολιτική για την προστασία της ντόπιας αγροτικής παραγωγής και του εισοδήματος της μικρομεσαίας αγροτιάς, που πλήττεται από την καταστροφική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της κυβέρνησης. Είναι η άλλη αγροτική πολιτική, που στηρίζεται στον ενωμένο αγώνα, για την ανάπτυξη της γεωργικής παραγωγής, σύμφωνα με τις ανάγκες και τις δυνατότητες της χώρας μας και με μοχλό ανάπτυξης το δυναμικό παραγωγικό συνεταιρισμό και την οικογενειακή αγροτική εκμετάλλευση.

Αυτήν τη στρατηγική και πολιτική ανάπτυξης που προτείνει το ΚΚΕ σε όφελος της χώρας, της αγροτικής οικονομίας και των μικρομεσαίων αγροτών, αυτήν την πολιτική που βρίσκεται στον αντίποδα της στρατηγικής και της πολιτικής της ΕΕ και των διεθνών οργανισμών, την οποία εφαρμόζει η κυβέρνηση και έχει οδηγήσει σε απόγνωση εκατοντάδες χιλιάδες μικρομεσαίους αγρότες, οι οποίοι απειλούνται άμεσα με μαζικό ξεκλήρισμα, ανέδειξε χτες η Γενική Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα,σε συνέντευξη Τύπου στο Ζάππειο, για "τα προβλήματα και την προοπτική της ελληνικής αγροτικής οικονομίας και της μικρής και μεσαίας αγροτιάς".

Η δική μας πολιτική πρόταση, τόνισε χαρακτηριστικά η Αλέκα Παπαρήγα, έχει ως πυρήνα τι συμφέρει τον μικρομεσαίο αγρότη, τι συμφέρει τον εργάτη, τον υπάλληλο, τον μικρομεσαίο της πόλης. Τι συμφέρει την ελληνική αγροτική οικονομία και τη χώρα. Επισημαίνοντας ότι είναι αυτή η πολιτική που αρχίζει να διαφαίνεται στους στόχους του αγροτικού κινήματος. Υπογραμμίζοντας ταυτόχρονα ότι όσους αγώνες και να κάνει η μικρομεσαία αγροτιά, όσες παραχωρήσεις και αν αποσπάσει, τελικά δεν πρόκειται να ανακόψει τον κατήφορο, αν δεν παλέψει για ριζική αλλαγή πολιτικής, αν δε δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για τη συγκρότηση του οργανωμένου λαϊκού μετώπου της εργατικής τάξης, της αγροτιάς και των ΕΒΕ.

Εμείς παλεύουμε για να στηρίζεται το εισόδημα των μικρομεσαίων αγροτών, τόνισε η Αλέκα Παπαρήγα, για να διαβεβαιώσει κατηγορηματικά ότι το ΚΚΕ στηρίζει με όλες του τις δυνάμεις τους αγώνες της αγροτιάς και των εργαζομένων.

Αναλυτικά, η ΓΓ του ΚΚΕ είπε:

"Ολοι αναγνωρίζουν την αναγκαιότητα της ανάπτυξης της ελληνικής γεωργίας, την ανάγκη να αυξηθεί η αποδοτικότητά της και την ανάγκη να γίνεται ορθολογική χρήση των γεωργικών πόρων. Είναι διαδεδομένη η άποψη για την ανάγκη να αντιμετωπιστούν τα σύγχρονα προβλήματα που γεννά ο μικρός και κατατεμαχισμένος κλήρος, η πλατιά αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών. Ολοι μιλούν για την ανάγκη πιο πλατιάς και στενής διασύνδεσης της γεωργίας με τη βιομηχανία και τους άλλους τομείς της οικονομίας.

Από εκεί και πέρα αρχίζει η κατάταξη, η διαφοροποίηση, οι διαφορετικοί σκοποί και στόχοι. Οχι μόνο θεωρητικά και πολιτικά, αλλά και πρακτικά - εμπειρικά αναδείχνονται σήμερα οι δύο διαφορετικοί δρόμοι ανάπτυξης της αγροτικής οικονομίας, στα πλαίσια των δύο δρόμων ανάπτυξης της ελληνικής κοινωνίας.

Α) Ο γνωστός δρόμος που έχει αναγορεύσει ως ρυθμιστή την πολιτική της ΕΕ και των διεθνών συμφωνιών.

Η πολιτική των κυβερνήσεων, που η αγροτιά μας γνωρίζει καλά στην πλάτη της. Είναι η πολιτική που οδήγησε τους αγρότες σε σημαντικούς ξεσηκωμούς τα τελευταία χρόνια, πυροδότησε τα μεγάλα μπλόκα του 1996, ωθεί σε ακόμα μεγαλύτερες κινητοποιήσεις και ξεσηκωμούς αυτήν τη χρονιά και τα επόμενα χρόνια.

Αυτή η στρατηγική επιλογή έχει κύριο επιχείρημα την ανάγκη να ξεπεράσει η ελληνική γεωργία τα λεγόμενα διαρθρωτικά της προβλήματα και να ενσωματωθεί "στο σχέδιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, σε συνθήκες διεθνοποίησης και παγκοσμιοποίησης των αγορών και των οικονομιών". Η ουσία είναι μία:

Η ελληνική αγροτική οικονομία με όλα τα προβλήματά της αποτελεί μαγνήτη σήμερα για νέες επιδόσεις του μεγάλου κεφαλαίου, ελληνικού και ξένου. Είναι ένας τομέας που απασχολεί το 20% του οικονομικά ενεργού πληθυσμού, συμβάλλει στο σχηματισμό του ΑΕΠ κατά 11,5% (σταθερές τιμές του 1988). Συμμετέχει στην αξία του συνόλου των εξαγωγών κατά 30%.

Αποτελεί έναν τομέα που μπορεί να διασφαλίσει νέα συσσωρευμένα κέρδη στις πολυεθνικές, αφού έχει στρατηγική σημασία στην παραγωγή ειδών διατροφής. Εξασφαλίζει πρώτες ύλες για σημαντικούς τομείς της βιομηχανίας (τρόφιμα - ποτά, κλωστοϋφαντουργία κλπ.). Συμβάλλει σημαντικά, κάτω από προϋποθέσεις φυσικά, στην περιβαλλοντική ισορροπία και προστασία των οικοσυστημάτων. Στο μέλλον, με βάση και τις διεθνείς τάσεις, θα παίξει ρόλο και στην ενέργεια. Η Ελλάδα διαθέτει ευνοϊκές φυσικές συνθήκες, έμπειρο και φιλόπονο ανθρώπινο δυναμικό.

Αυτή η πολιτική μεθοδεύει να συγκεντρώσει, ακόμα περισσότερο απ' όσο έχει γίνει ως σήμερα, την ιδιοκτησία γης, την παραγωγή, τη μεταποίηση και εμπορία των αγροτικών προϊόντων σε ακόμα λιγότερα και ακόμα ισχυρότερα χέρια. Το πατρόν έχει κοπεί. Προβλέπει να μειωθεί σχεδόν κατά 50% ο αριθμός των αγροτικών νοικοκυριών.

Αυτός ο δρόμος ωφελεί τους ιδιοκτήτες μεγάλων αγροτικών νοικοκυριών και αυτούς που θα γίνουν οι νέοι ιδιοκτήτες μεγάλων αγροτικών νοικοκυριών. Οσους διαθέτουν κεφάλαια και "πλάτες" στους κόλπους της κυβέρνησης και της ΕΕ.

Εχει υπερασπιστές τα κόμματα, που θεωρούν μονόδρομο την ΕΕ, το Μάαστριχτ. Με αυτή την έννοια, οι ευθύνες δεν αφορούν γενικά την ΕΕ και τις διεθνείς εξελίξεις, γενικά το μεγάλο κεφάλαιο, αλλά και όσους εξασφαλίζουν να περάσουν αυτές οι πολιτικές, είτε βρίσκονται στην κυβέρνηση είτε στην αντιπολίτευση, από τη στιγμή που λειτουργούν στα πλαίσια αυτού του μονόδρομου.

Τα κόμματα της αντιπολίτευσης, ΝΔ, Συνασπισμός και ΔΗΚΚΙ, κατά τη διάρκεια των πρόσφατων αγροτικών κινητοποιήσεων, φάνηκαν να υποστηρίζουν τους αγώνες. Στην πράξη, όμως, δε στήριξαν όλα τα αιτήματα των αγροτών, ενώ τα περισσότερα αναγορεύουν το διάλογο - φιάσκο, που προωθεί η κυβέρνηση, ως το δρόμο λύσης των προβλημάτων.

Β) Ο άλλος δρόμος, η άλλη επιλογή, διαφαίνεται σήμερα, πιο ευκρινώς από πριν, στους αγώνες και τις διεκδικήσεις της αγροτιάς κατά τόπους, κατά προϊόν, πανελλαδικά. Βεβαίως, το αγροτικό κίνημα δεν έχει ακόμα διαμορφώσει μια συνολική, ολοκληρωμένη πρόταση, ωστόσο, μέσα από την πείρα αρχίζει να κατανοείται ότι η επιβίωση μεγάλου μέρους της μικρομεσαίας αγροτιάς προϋποθέτει άλλη πολιτική.

Ο άλλος δρόμος έχει αναδειχτεί με συγκεκριμένες προτάσεις στο Πρόγραμμα του ΚΚΕ. Εμείς ξεκαθαρίζουμε ότι, τι είναι καλό και τι είναι κακό, σύγχρονο και αποδοτικό, τι βοηθάει και τι δε βοηθάει την ελληνική αγροτική οικονομία, τι υπηρετεί και τι δεν υπηρετεί την ανάγκη συμμετοχής της χώρας μας στις διεθνείς σχέσεις, καθορίζεται από το τι βοηθάει τον μικρό και μεσαίο αγρότη, τα κοινά του συμφέροντα με την εργατική τάξη, τους μικρομεσαίους βιοτέχνες και επαγγελματίες, τα συμφέροντα των λαών.

Εμείς, όχι μόνο δεν ενδιαφερόμαστε για το τι συμφέρει το μεγάλο κεφάλαιο, τα κράτη του, τις εταιρίες και τις διεθνείς ενώσεις του, αλλά έχουμε συγκεκριμένο ενδιαφέρον να αντιπαλέψουμε τα συμφέροντά τους ως την τελική ανατροπή τους.

Επομένως, ας μη νομίσει η κυβέρνηση ότι μας "κολλάει στον τοίχο" όταν απαντά στις θέσεις και τις προτάσεις μας με τη δήθεν αποκάλυψη ότι εμείς υποστηρίζουμε διαφορετική στρατηγική.

ΒΕΒΑΙΩΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΘΕΛΗΣΗ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΥΩ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΣ ΤΗΣ ΑΓΡΟΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ.

Αυτούς που η κυβέρνηση μπορεί να "κολλήσει στον τοίχο" είναι τα κόμματα εκείνα που, ενώ στηρίζουν και ασπάζονται αυτή τη στρατηγική, της κάνουν κριτική ότι δήθεν δεν έχει στρατηγική και πρόγραμμα.

Ας μη νομίσει η κυβέρνηση, ή τα διάφορα επώνυμα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, ότι μας "κολλάνε στον τοίχο", όταν περιτρέχουν όλη την Ελλάδα για να "αποκαλύψουν" στους αγωνιζόμενους αγρότες ότι το ΚΚΕ επιδιώκει τη συγκρότηση παλλαϊκού μετώπου πάλης.

Εμείς το λέμε ανοιχτά και καθαρά στη μικρομεσαία αγροτιά: όσους αγώνες και να κάνει, όσες παραχωρήσεις και αν αποσπάσει, τελικά δεν πρόκειται να ανακόψει τον κατήφορο, αν δεν παλέψει για ριζική αλλαγή πολιτικής, αν δε δημιουργήσει στην πορεία τις προϋποθέσεις για να ανοίξει αυτός ο δρόμος.

Ο δρόμος αυτός συνδέεται στενά με τη συγκρότηση του οργανωμένου λαϊκού Μετώπου της εργατικής τάξης, της αγροτιάς, των ΕΒΕ, των μαζικών κοινωνικών κινημάτων.

Είμαστε βέβαιοι ότι αυτό το Μέτωπο θα συγκροτηθεί, όχι γιατί το λέει και το διακηρύσσει το ΚΚΕ, αλλά γιατί αυτό το έχει ανάγκη ο λαός μας, η μικρομεσαία αγροτιά, γιατί θα βγει μέσα από την πείρα.