Η επόμενη μέρα στην πόλη της Κορίνθου, φαντάζει βγαλμένη μέσα από έναν εφιάλτη. Κρανίου τόπος, ο κάθε δρόμος, το κάθε στενό, η παραλία της πόλης. Η λάσπη έχει καλύψει τα πάντα και το νερό έχει αφήσει έντονα τα σημάδια του. Δεκάδες αυτοκίνητα κατεστραμμένα και ριγμένα το ένα πάνω στο άλλο. Οι κάτοικοι της πόλης παλεύουν να γλιτώσουν ό,τι απέμεινε από το βιος τους. Το μαύρο χρώμα του ουρανού που σκεπάζει την πόλη, όσο περνάνε οι ώρες αρχίζει να "σκεπάζει" και την ψυχή των κατοίκων της... Τίποτα στην Κόρινθο δε θυμίζει το χτες και πολύ περισσότερο τίποτα δε δείχνει ότι το αύριο θα είναι καλύτερο.

Από τη μια άκρη της πόλης μέχρι την άλλη το τοπίο έχει αλλάξει ριζικά. Η αμμουδιά στην παραλία της Κορίνθου, δεν υπάρχει πια. Νερό και άμμος έγιναν ένα. Μέσα στη θάλασσα επιπλέουν χιλιάδες μπουκάλια, ολόκληρα παντοπωλεία και καταστήματα έχουν μεταφερθεί... μέσα στο νερό. Οικιακές συσκευές, ψυγεία με παγωτά και αναψυκτικά και ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς βρίσκονται στην επιφάνεια της Θάλασσας.

Ο δυτικός δρόμος που οδηγεί στην παραλία, η οδός Γ. Παπανδρέου, έχει μετατραπεί σε τεράστιο "γκαράζ" αυτοκινήτων... Τα αυτοκίνητα που παρασύρθηκαν από τα νερά σταμάτησαν την ξέφρενη πορεία τους στο τέλος του δρόμου λίγα μέτρα πριν την παραλία ενώ άλλα δεν είχαν την ίδια τύχη και "αναπαύονται" στον πάτο της θάλασσας. Οι εικόνες είναι τραγικές. Πλημμυρισμένοι και λασπωμένοι δρόμοι. Οι αυλές και το εσωτερικό των σπιτιών "πνιγμένα" στο νερό και οι κάτοικοι να περιφέρονται στους δρόμους, για να περισώσουν κάτι, οτιδήποτε.

"Μας πνίξανε. Δυο τρύπες για να περάσουν τόνοι νερού. Κλείσανε τον κεντρικό υπόνομο και φτιάξανε δυο μικρούς σωλήνες". Η Χριστίνα και ο Γιώργος Πανταζής μάς δίνουν τα αίτια της καταστροφής. Η Χριστίνα Αβραάμ που μένει στον ίδιο δρόμο μάς λέει γεμάτη οργή: "Δέκα μέτρα από τη θάλασσα και να κινδυνεύουμε να πνιγούμε σαν τα ποντίκια; Πού είναι τα αποχετευτικά έργα;".

Η επόμενη εικόνα στην οδό Γ. Παπανδρέου, θα μπορούσε να γίνει και γελοιογραφία σε κάποια εφημερίδα. Ομως η τραγική κατάσταση δεν το επιτρέπει. Πράγματι είναι αστείο να βλέπεις το κτίριο της πυροσβεστικής,να είναι πνιγμένο στα νερά και τους πυροσβέστες να προσπαθούν να το καθαρίσουν. Οσο προχωρά κανείς μέσα στην πόλη, συνειδητοποιεί ότι δεν έχει δει τίποτα ακόμη από την καταστροφή. Στην οδό Σισύφου το παντοπωλείο του Σταμάτη Μαρκέλου έχει πλημμυρίσει από τα νερά. "Ενα μέτρο έφτασε το νερό. Ολα τα πράγματα έφυγαν στο δρόμο, καταστράφηκαν", μας είπε χαρακτηριστικά ο ιδιοκτήτης.

Στην επόμενη γωνία, ο μαντρότοιχος ενός σπιτιού "μεταμορφώθηκε" σε κάβο. Ο Γιάννης Γεωργίου με καραβόσκοινο έχει δέσει το αυτοκίνητό του στη μάντρα του σπιτιού του.

"Τα κόπια μας βγήκανε στο δρόμο. Κάποτε εδώ είχαμε μαγαζί". Οι λέξεις "μπλέκουν" με τα δάκρυα. Τα μάτια της Ελένης Καραχωτζίτη έχουν βουρκώσει. Μαζί με τον άντρα της είχε μαγαζί με εγκαταστάσεις καλοριφέρ. "Καζάνια, σωλήνες, σώματα καταστράφηκαν όλα. Τα υλικά που είχαμε στο μαγαζί και στην αποθήκη πήγανε στη θάλασσα. Αντικείμενα αξίας 20 εκατομμυρίων πήγαν στράφι", μας λέει με αναφιλητά και απομακρύνεται.

"Εχασα τα πάντα. Μηχανήματα, ανταλλακτικά είναι σκεπασμένα με νερό". Ο Θανάσης Ζόγκας στεκόταν έξω από το κατεστραμμένο βουλκανιζατέρ του. Τρεις ώρες ήταν αρκετές για να μείνει στο δρόμο.

Στην οδό Ηρώων Πολυτεχνείου ο Ξηροπόταμος παρέσυρε τη σιδηροδρομική γραμμή και τα σπίτια που βρέθηκαν αριστερά και δεξιά του έγιναν μικρές λίμνες. Το νερό στις μονοκατοικίες που βρίσκονται εκεί έφτασε μέχρι και τα δυο μέτρα. Ο Μανώλης και η Βασιλική Βερισυγλάκη "παλεύουν" στην αυλή του σπιτιού τους με τη λάσπη. Μέσα στο σπίτι η λάσπη έχει φτάσει τους 20 πόντους.

Στέκεται έξω από το σπίτι της κόρης της. Στην οδό Ηρώων Πολυτεχνείου. Είναι γερόντισσα αλλά προσπαθεί να βοηθήσει όπως μπορεί τα παιδιά της. Η Ειρήνη Ρουμελιώτη, δακρυσμένη μονολογεί: "Τέτοια κατάρα. Μια ζωή δουλεύουν για να τα χάσουν όλα σε δυο ώρες... ".

Δέκα μέτρα πιο πάνω ένα νεαρό παλικάρι μάς πλησιάζει και μας ζητάει να γράψουμε δυο λόγια στην εφημερίδα: "Ο δήμαρχος βγήκε και είπε ότι δεν έχουμε αποχετευτικό σύστημα. Δυο χρόνια ξηλώνουν και σκεπάζουν τους δρόμους της πόλης και μας λένε ότι δεν έχουν αποχετεύσεις", τα λόγια του Κώστα Μουρίκη εκφράζουν το αίσθημα όλων των κατοίκων της πόλης.

Οι εμπορικοί δρόμοι γύρω από την κεντρική πλατεία της Κορίνθου έχουν μετατραπεί σ' ένα μεγάλο βάλτο. Περπατάς και το πόδι σου βουλιάζει 15 πόντους μέσα στη λάσπη. Περιουσίες εκατομμυρίων βρίσκονται στο δρόμο, ενώ σε πολλές περιπτώσεις εμπορεύματα τεράστιας αξίας έχουν θαφτεί στην κυριολεξία κάτω από το νερό.

Στην οδό Κολοκοτρώνη το κατάστημα με δερμάτινα είδη του Σπ. Φερεντίνου έχει πάθει τεράστιες ζημιές. "Πού είναι το κράτος πρόνοιας; Μας έχουν αφήσει στην τύχη μας", μας λέει ο ιδιοκτήτης. Στο υπόγειο κατάστημα, με είδη δώρων, του Νίκου Κάππα, το νερό έχει ξεπεράσει τα 2,5 μέτρα. "Χάθηκαν εμπορεύματα 30 εκατομμυρίων", μας λέει.

Στην οδό Κύπρου μήλα, πορτοκάλια, οπωροκηπευτικά και λαχανικά χάνονται μέσα στο βούρκο. Οι μανάβηδες με μάνικες προσπαθούν να καθαρίσουν τα μαγαζιά τους. Ολοι μαζί προσπαθούν να ξαναφέρουν τους δρόμους της πόλης στην αρχική τους μορφή. Η οδός Πυλαρινού κάποτε ήταν πεζόδρομος. Χτες για να την προσπελάσει κάποιος με τα πόδια, χρειαζόταν αρκετή ώρα και υπομονή...