Αυτή τη φορά, όσο κι αν ήθελε ο "Θεός", δεν μπορούσε να προκαλέσει τέτοια καταστροφή. Αυτή η μπόρα ούτε αναπάντεχη ήταν, ούτε βρήκε απροετοίμαστο τον κρατικό μηχανισμό. Η καταστροφή ήρθε κανονικά - όπως είχε προαναγγελθεί πανηγυρικά - για να επιβεβαιώσει, με τραγικό τρόπο, ότι οι ένοχοι, όχι μόνο κυκλοφορούν ελεύθεροι και κυβερνούν, πατώντας επί πτωμάτων αυτόν τον τόπο, αλλά και ότι είναι ικανοί ακόμα και αυτές τις κηδείες των θυμάτων τους να τις έχουν προγραμματίσει έτσι, που να αποτελούν φολκλόρ στη δική τους πασαρέλα.

Η καταιγίδα, που έπληξε, κατά κύριο λόγο, αυτή τη φορά την Κορινθία και τη Φθιώτιδα, δεν άφησε πίσω της στα χωράφια κανένα ίχνος που να δικαιολογεί το χαρακτηρισμό "θεομηνία", χαρακτηρισμό τον οποίο με τόση ευκολία χρησιμοποιεί η κυβέρνηση, γιατί αυτό τη βολεύει, τόσο για τη μη απόδοση ευθυνών, όσο και γιατί οι "θεομηνίες" είναι αδρά επιδοτούμενες...

Η καταιγίδα άφησε τα ίχνη της, ακριβώς εκεί όπου έχει εκδηλωθεί όλα τα προηγούμενα χρόνια το κυβερνητικό "ενδιαφέρον". Ενα "ενδιαφέρον" αποκλειστικά υπέρ των εργολάβων δημοσίων έργων. Που υπηρετεί μόνο συγκεκριμένα εκλογικά συμφέροντα. Που βλέπει το περιβάλλον μόνο ως πεδίο άσκησης μιας πολιτικής με "μπαλώματα", τα οποία έρχονται να "καλύψουν" εκ των υστέρων όσα το κυνήγι του κέρδους προκαλεί.

Οι παλιότερες αεροφωτογραφίες της Κορίνθου αποκαλύπτουν έναν ποταμό πλάτους 300 μέτρων. Στη θέση του, σήμερα, υπάρχει ένα τσιμεντένιο ρέμα 20 μέτρων. Οι αντίστοιχες αεροφωτογραφίες για το Σπερχειό "μιλούν" για ένα ποτάμι και το Δέλτα του. Η σημερινή πραγματικότητα δείχνει οικόπεδα. Και όλα αυτά μεταφράζονται σε χρήμα, σε ψήφους!

Τόσο ο νομάρχης Κορίνθου, όσο και ο υφυπουργός Εσωτερικών - όπως, εξάλλου, πριν απ' αυτούς, παράλληλα μ' αυτούς και τόσοι άλλοι ηγήτορες - είναι τακτικά, πυκνά, συχνά, επισκέπτες των περιοχών που χτυπήθηκαν από την καταιγίδα. Ηξεραν τι πρόκειται να συμβεί, αν τα ποτάμια κατέβαζαν λίγο παραπάνω από το κανονικό νερό. Δεν έκαναν τίποτα! Εξασφάλισαν άλλοθι, πιστεύουν, ρίχνοντας εκ των υστέρων κάποιες μπουλντόζες στη μάχη της διάνοιξης των ρεμάτων. Οταν η καταστροφή ήταν πραγματικότητα.

Κι όμως: Θα μπορούσαν να είχαν κάνει - όπως και οι προκάτοχοί τους - πράγματα απλά: Να είχαν εξασφαλίσει την ύπαρξη ενός μηχανισμού πρόληψης της καταστροφής. Οι βροχές είναι κάτι φυσικό. Το ίδιο και το χιόνι. Το ίδιο και ο καύσωνας. Δεν έκαναν τίποτα! Αντίθετα, φρόντισαν ώστε να υπάρξουν ανθρώπινα θύματα και τεράστιες καταστροφές, για να εμφανιστούν εκ των υστέρων σωτήρες των αναξιοπαθούντων!

Τους αξίζει η μέγιστη καταδίκη. Τα όποια ψίχουλα εξήγγειλαν χτες δεν μπορούν να σβήσουν το μέγεθος της ευθύνης τους.